Provérbios 11
1 Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.
Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
2 Vinda a soberba, virá tambem a affronta; mas com os humildes está a sabedoria.
Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
3 A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.
Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
4 Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.
Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
5 A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o impio pela sua impiedade cairá.
Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
6 A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iniquos.
Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
7 Morrendo o homem impio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.
Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
8 O justo é livre da angustia, e o impio vemem seu logar.
Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
9 O hypocrita com a bocca destroe ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.
Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
10 No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os impios, ha jubilo.
Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
11 Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela bocca dos impios se derriba.
Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
12 O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.
Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
13 O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espirito encobre o negocio.
Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
14 Não havendo sabios conselhos, o povo cae, mas na multidão de conselheiros ha segurança.
Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
15 Decerto soffrerá severamente aquelle que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.
Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
16 A mulher aprazivel guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.
Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
17 O homem benigno faz bem á sua propria alma, mas o cruel perturba a sua propria carne.
Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
18 O impio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.
Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
19 Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vae para a sua morte.
Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
20 Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.
Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
21 Ainda que o mau junte mão á mão, não será inculpavel, mas a semente dos justos escapará.
Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
22 Como joia de oiro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.
Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
23 O desejo dos justos tão sómente é o bem, mas a esperança dos impios é a indignação.
Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
24 Alguns ha que espalham, e ainda se lhes accrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.
Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
25 A alma abençoante engordará, e o que regar, elle tambem será regado.
Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
26 Ao que retem o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:
Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
27 O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.
Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
28 Aquelle que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.
Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
29 O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.
Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
30 O fructo do justo é arvore de vida, e o que ganha almas sabio é.
Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
31 Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o impio e o peccador.
Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
