< Provérbios 11 >
1 Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.
Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
2 Vinda a soberba, virá tambem a affronta; mas com os humildes está a sabedoria.
Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
3 A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.
Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
4 Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.
Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
5 A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o impio pela sua impiedade cairá.
Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
6 A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iniquos.
Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
7 Morrendo o homem impio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.
Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
8 O justo é livre da angustia, e o impio vemem seu logar.
Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
9 O hypocrita com a bocca destroe ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.
Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
10 No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os impios, ha jubilo.
Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
11 Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela bocca dos impios se derriba.
Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
12 O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.
Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
13 O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espirito encobre o negocio.
Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
14 Não havendo sabios conselhos, o povo cae, mas na multidão de conselheiros ha segurança.
Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
15 Decerto soffrerá severamente aquelle que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.
Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
16 A mulher aprazivel guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.
Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
17 O homem benigno faz bem á sua propria alma, mas o cruel perturba a sua propria carne.
Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
18 O impio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.
Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
19 Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vae para a sua morte.
Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
20 Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.
Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
21 Ainda que o mau junte mão á mão, não será inculpavel, mas a semente dos justos escapará.
Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
22 Como joia de oiro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.
[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
23 O desejo dos justos tão sómente é o bem, mas a esperança dos impios é a indignação.
Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
24 Alguns ha que espalham, e ainda se lhes accrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.
Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
25 A alma abençoante engordará, e o que regar, elle tambem será regado.
Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
26 Ao que retem o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
27 O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.
Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
28 Aquelle que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.
Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
29 O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.
Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
30 O fructo do justo é arvore de vida, e o que ganha almas sabio é.
Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
31 Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o impio e o peccador.
[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.