Provérbios 1
1 Proverbios de Salomão, filho de David, rei d'Israel;
| امثال سلیمان، پادشاه اسرائیل، که پسر داوود بود: |
2 Para se conhecer a sabedoria e a instrucção; para se entenderem as palavras da prudencia;
| این امثال به شما کمک خواهند کرد تا حکمت و ادب بیاموزید و بتوانید سخنان پرمغز را درک کنید. |
3 Para se receber a instrucção do entendimento, a justiça, o juizo, e a equidade;
| آنها به شما یاد خواهند داد چگونه رفتار عاقلانه داشته باشید و با صداقت و عدالت و انصاف عمل کنید. |
4 Para dar aos simplice prudencia, e aos moços conhecimento e bom siso;
| این امثال به جاهلان حکمت می‌بخشند و به جوانان فهم و بصیرت. |
5 Para o sabio ouvir e crescer em doutrina, e o entendido adquirir sabios conselhos;
| با شنیدن و درک این امثال، حتی دانایان داناتر می‌شوند و دانشمندان چاره اندیشی کسب می‌کنند تا بتوانند معانی گفتار پیچیدهٔ حکیمان را بفهمند. |
6 Para entender proverbios e a sua declaração: como tambem as palavras dos sabios, e as suas adivinhações.
7 O temor do Senhor é o principio da sciencia: os loucos desprezam a sabedoria e a instrucção.
| ترس خداوند سرآغاز دانش است. کسی که حکمت و ادب را خوار می‌شمارد، جاهل است. |
8 Filho meu, ouve a instrucção de teu pae, e não deixes a doutrina de tua mãe.
| ای جوان، نصیحت پدرت را بشنو و از تعلیم مادرت رویگردان نشو، |
9 Porque diadema de graça serão para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.
| زیرا سخنان ایشان مانند تاج و جواهر، سیرت تو را زیبا خواهند ساخت. |
10 Filho meu, se os peccadores te attrahirem com afagos, não consintas.
| وقتی گناهکاران تو را وسوسه می‌کنند، تسلیم نشو. |
11 Se disserem: Vem comnosco; espiemos o sangue; espreitemos o innocente sem razão;
| اگر آنها به تو بگویند: «بیا در کمین مردم بنشینیم و آنها را بکشیم |
| و مانند قبر، آنها را ببلعیم و از هستی ساقط کنیم؛ (Sheol h7585) |
13 Acharemos toda a sorte de fazenda preciosa; encheremos as nossas casas de despojos;
| از این راه ما اشیاء قیمتی فراوان به چنگ خواهیم آورد و خانه‌های خود را از این غنایم پر خواهیم ساخت؛ |
14 Lança a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa.
| هر چه به دست بیاوریم به تساوی بین خود تقسیم خواهیم کرد؛ پس بیا و با ما همدست شو!» |
15 Filho meu, não te ponhas a caminho com elles: desvia o pé das suas veredas;
| پسرم تو با آنها نرو و خود را از چنین افرادی دور نگه دار؛ |
16 Porque os seus pés correm para o mal, e se apressam a derramar sangue.
| زیرا آنها همیشه در پی گناه و قتل هستند. |
17 Na verdade debalde se estende a rede perante os olhos de toda a sorte d'aves.
| یک پرنده وقتی می‌بیند برایش دام گذاشته‌اند، از آن دوری می‌کند. |
18 E estes armam ciladas contra o seu proprio sangue; e as suas proprias vidas espreitam.
| ولی این افراد چنین نیستند. آنها خودشان را به دام می‌اندازند و با دست خود گور خود را می‌کنند. |
19 Assim são as veredas de todo aquelle que usa d'avareza: ella prenderá a alma de seus amos.
| این است سرنوشت تمام کسانی که در پی سود نامشروع هستند. چنین اشخاص خود را نابود می‌کنند. |
20 A suprema sabedoria altamente clama de fóra: pelas ruas levanta a sua voz.
| حکمت در کوچه‌ها ندا می‌دهد. |
21 Nas encruzilhadas, em que ha tumultos, clama: ás entradas das portas, na cidade profere as suas palavras.
| مردم را که در سر چهارراه‌ها و نزد دروازهٔ شهر جمع شده‌اند صدا کرده، می‌گوید: |
22 Até quando, ó simplices, amareis a simplicidade? e vós, escarnecedores, desejareis o escarneo? e vós, loucos, aborrecereis o conhecimento?
| «ای نادانان! تا کی می‌خواهید نادان بمانید؟ تا کی می‌خواهید دانایی را مسخره کنید و از آن متنفر باشید؟ |
23 Tornae-vos á minha reprehensão: eis que abundantemente vos derramarei de meu espirito e vos farei saber as minhas palavras.
| بیایید و مشورت مرا بپذیرید، و من روح خود را بر شما نازل خواهم کرد و شما را دانا خواهم ساخت. |
24 Porquanto clamei, e vós recusastes; estendi a minha mão, e não houve quem désse attenção;
| «بارها شما را صدا کردم ولی توجه نکردید، التماس نمودم اما اعتنا ننمودید. |
25 Mas rejeitastes todo o meu conselho, e não quizestes a minha reprehensão.
| شما نصیحت و نکوهش مرا نپذیرفتید. |
26 Tambem eu me rirei na vossa perdição, e zombarei, vindo o vosso temor;
| من نیز به مصیبت شما خواهم خندید، و هنگامی که بلا دامنگیرتان شود شما را مسخره خواهم کرد، |
27 Vindo como a assolação o vosso temor, e vindo a vossa perdição como uma tormenta, sobrevindo-vos aperto e angustia.
| آری، وقتی بلا مانند طوفان شما را فرا گیرد و مصیبت مثل گردباد شما را احاطه کند، و سختی و بدبختی شما را از پای درآورد. |
28 Então a mim clamarão, porém eu não responderei; de madrugada me buscarão, porém não me acharão.
| «هنگامی که آنها فریاد برآورند، به دادشان نخواهم رسید، و اگرچه با اشتیاق به دنبالم بگردند، مرا نخواهند یافت؛ |
29 Porquanto aborreceram o conhecimento; e não elegeram o temor do Senhor;
| زیرا از دانایی متنفر بوده‌اند و از خداوند اطاعت نکرده‌اند. |
30 Não consentiram ao meu conselho e desprezaram toda a minha reprehensão.
| نصیحت مرا گوش نگرفته‌اند و نکوهش مرا نپذیرفته‌اند. |
31 Assim que comerão do fructo do seu caminho, e fartar-se-hão dos seus proprios conselhos.
| بنابراین ثمرهٔ راهی را که در پیش گرفته‌اند خواهند دید. |
32 Porque o desvio dos simplices os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.
| زیرا سرکشی احمقان، ایشان را خواهد کشت و بی‌خیالی نادانان آنها را از پای در خواهد آورد. |
33 Porém o que me der ouvidos habitará seguramente, e estará descançado do temor do mal
| ولی همهٔ کسانی که به من گوش دهند، از هیچ بلایی نخواهند ترسید و در امنیت زندگی خواهند کرد.» |
