< Miquéias 4 >
1 Mas no ultimo dos dias acontecerá que o monte da casa do Senhor será estabelecido no cume dos montes, e se elevará sobre os outeiros, e concorrerão a elle os povos.
Hnukkhuem na ni ah Angraeng im loe mae nui ah sah tih, maenawk boih pong sang koek mae ah om ueloe, pakoeh hanah kaminawk boih to ah caeh o tih.
2 E irão muitas nações, e dirão: Vinde, e subamos ao monte do Senhor, e á casa do Deus de Jacob, para que nos ensine os seus caminhos, e nós andemos pelas suas veredas; porque de Sião sairá a lei, e a palavra do Senhor de Jerusalem.
Paroeai prae kaminawk angzo o ueloe, Angraeng ih mae nuiah angzo oh; Jocob Sithaw im ah, caeh o tahang si; anih ih loklam ah a caeh o thai hanah, anih mah aicae han loklam patuek tih: Zion hoiah kaalok tacawt ueloe, Jerusalem hoiah Angraeng ih lok to tacawt tih, tiah thui o tih.
3 E julgará entre muitos povos, e castigará poderosas nações até mui longe, e converterão as suas espadas em enxadas, e as suas lanças em foices: uma nação contra outra nação não levantará a espada, nem aprenderão mais a guerra
Anih mah pop parai kaminawk to lokcaek tih, thacak angthla parai prae kaminawk to thuitaek tih; nihcae ih sumsen loe laikok atokhaih sum ah sah o ving ueloe, tayaenawk doeh taoi ah sah o lat tih boeh; prae maeto mah maeto sumsen hoi angtukhaih om mak ai boeh, misa angtukhaih doeh amtuk o mak ai boeh.
4 Mas assentar-se-hão, cada um debaixo da sua videira, e debaixo da sua figueira, e não haverá quem os espante, porque a bocca do Senhor dos Exercitos o fallou.
Kaminawk boih angmah ih misur takha hoi thaiduetkung tlim ah anghnu o tih, nihcae pazih kami mi doeh om mak ai boeh, tiah misatuh Angraeng mah thuih boeh.
5 Porque todos os povos andarão, cada um no nome do seu deus; mas nós andaremos no nome do Senhor nosso Deus, eternamente e para sempre.
Kami boih angmacae ih sithaw ih ahmin hoiah caeh o tih, toe kaicae loe kaimacae ih Angraeng Sithaw ih ahmin hoiah ni dungzan hoi dungzan khoek to ka caeh o han.
6 N'aquelle dia, diz o Senhor, congregarei a que coxeava, e recolherei a que eu tinha expulsado, e a que eu tinha maltratado.
To na niah loe khokkhaem kami, pakak ih kami, ka pacaekthlaek ih kaminawk to ka pakhueng han.
7 E da que coxeava farei um resto, e da que estava rejeitada longe uma nação poderosa; e o Senhor reinará sobre elles no monte de Sião, desde agora e para sempre.
Khokkhaem kaminawk to anghmat kami ah ka sak moe, haek ih kaminawk to thacak kami ah ka sak han; vaihi hoi kamtong dungzan hoi dungzan khoek to Angraeng mah nihcae to Zion mae ah uk tih boeh.
8 E tu, ó torre do rebanho, monte da filha de Sião, até a ti virá; certamente virá o primeiro dominio, o reino da filha de Jerusalem.
Nang Zion canu thacakhaih kaom, tuu toephaih imsang, hmaloe ah ukhaih to nang khaeah angzo let tih, Jerusalem canu ukhaih prae to angzo let tih.
9 Ora porque farias tão grande pranto? não ha em ti rei? pereceu o teu conselheiro? apoderou-se de ti dôr, como da que está de parto?
Tipongah vaihi tha hoi na qah loe? Siangpahrang na tawn o ai maw? Kahoih poekhaih paek kami to anghmat ving boeh maw? To ahmuen ah nongpata mah pauep ih kana baktiah nathaih mah ang naeh boeh maw?
10 Soffre dôres, e trabalhos, para produzir, ó filha de Sião, como a que está de parto, porque agora sairás da cidade, e morarás no campo, e virás até Babylonia: ali, porém, serás livrada; ali te remirá o Senhor da mão de teus inimigos.
Aw Zion canu, nongpata mah nawkta oh nathuem ah pauep ih kana aham ih baktiah, kana to pauep ah: vaihi loe taw ah oh hanah, vangpui to na caehtaak tih boeh, Babylon ah doeh na caeh tih; nang loe to ah pahlong ah na om tih; to ah Angraeng mah na misanawk ban thung hoiah na loisak tih.
11 Agora se congregaram muitas nações contra ti, que dizem: Seja profanada, e os nossos olhos verão seus desejos sobre Sião.
Toe pop parai prae kaminawk mah nang to naeh hanah vaihi nawnto amkhueng o, nihcae mah, Zion loe panuet thok ah om nasoe, Zion to anghoehaih hoiah ka dan o han, tiah thuih o.
12 Mas não sabem os pensamentos do Senhor, nem entendem o seu conselho: porque as ajuntou como gavelas á eira.
Toe nihcae loe Angraeng poekhaih to panoek o ai, a thuih ih lok doeh panoek o ai; Anih mah nihcae to cang atithaih ahmuen ih kangpop cangqui baktiah tapop tih.
13 Levanta-te, e trilha, ó filha de Sião; porque eu farei de ferro a tua ponta, e de cobre as tuas unhas; e esmiuçarás a muitos povos, e o seu ganho consagrarei ao Senhor, e a sua fazenda ao Senhor de toda a terra.
Aw Zion canunawk, angthawk oh loe, atii oh; na takii to sum ah kang coengsak moe, na khokpadae to sum kamling ah kang coengsak han; kanoih parai kaminawk to na va phaeng tih; nihcae ih hmuenmae to Angraeng khaeah ka tathlang moe, long boih ukkung Angraeng khaeah nihcae ih hmuennawk to ka paek han.