< Lucas 22 >

1 Estava pois perto a festa dos pães asmos, chamada a paschoa.
Сля пашэ сырботори, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, а инте — Патради.
2 E os principaes dos sacerdotes, e os escribas, procuravam como o matariam; porque temiam o povo.
Англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима родэнас, сар тэ мулярэ Исусо, нэ даранас манушэндар.
3 Entrou, porém, Satanaz em Judas, que tinha por sobrenome Iscariotes, o qual era do numero dos doze;
Тунчи сатана заджиля дэ Иуда, савэ акхарэнас Искариото, екхэ дэшудуе сиклярнэндар.
4 E foi, e fallou com os principaes dos sacerdotes, e com os capitães, de como lh'o entregaria,
Иуда джиля тай допхэндапэ англунэ рашаенца и халавдэнца, со вов здэла лэнди Исусо.
5 Os quaes se alegraram, e convieram em lhe dar dinheiro.
Вонэ лошыле тай пхэндэ Иудасти, со потинэна лэсти.
6 E elle prometteu; e buscava opportunidade para lh'o entregar sem alvoroço.
Вов дэня лав и родэлас поджили вряма, кала Исусо ачелапэ Еджино, соб тэ здэ Лэ.
7 Chegou, porém, o dia dos pães asmos, em que importava sacrificar a paschoa.
Авиля диво, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, кала трэбуни тэ чинэ патрадякэрэ бакрорэ.
8 E mandou a Pedro e a João, dizendo: Ide, preparae-nos a paschoa, para que a comamos.
Тунчи Исусо акхарда Петро тай Иоанно и пхэнда лэнди: — Джян и лачярэн патрадякоро хамо.
9 E elles lhe disseram: Onde queres que a preparemos?
Вонэ пхэндэ Исусости: — Тев Ту камэх, соб амэ тэ лачярах?
10 E elle lhes disse: Eis que, quando entrardes na cidade, vos encontrará um homem, levando um cantaro d'agua: segui-o até á casa em que elle entrar.
Исусо пхэнда лэнди: — Акэ, кала тумэ заджяна дэ форо, дыкхэна манушэ, саво лиджял вакхор панеґа. Джян пала лэ и заджян дэ кодэва цэр, курик вов заджяла.
11 E direis ao pae de familia da casa: O Mestre te diz: Onde está o aposento em que hei de comer a paschoa com os meus discipulos?
Тай пхэнэн цэрэхкэрэ хулаести: «Сиклимари пхучел тутар: "Тев цэр, соб Манди тэ ха патради Мурэ сиклярнэнца?"»
12 Então elle vos mostrará um grande cenaculo mobilado; ahi fazei preparativos.
Хулай сикавэла тумэнди баро цэр упрэ, саво прытидэне важ сырботори. Котэ терэн скаминд.
13 E, indo elles, acharam como lhes tinha dito; e prepararam a paschoa.
Вонэ джиле тай вса аракхле, сар пхэнда лэнди Исусо, и лачярдэ патрадякоро хамо.
14 E, chegada a hora, poz-se á mesa, e com elle os doze apostolos.
Кала авиля вряма, Исусо тай апостолуря бэшле пала скаминдэ.
15 E disse-lhes: Desejei muito comer comvosco esta paschoa, antes que padeça;
Тунчи Исусо пхэнда: — Сар Мэ камлём тэ ха кадэва патрадякоро хамо тумэнца англа кода, сар прылава бари грыжа.
16 Porque vos digo que não a comerei mais até que ella se cumpra no reino de Deus.
Пхэнав тумэнди, со будэр на хава Мэ лэ ды кодыя вряма, сар терэлапэ кадыя патради дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
17 E, tomando o calix, e havendo dado graças, disse: Tomae-o, e reparti-o entre vós;
Тунчи Вов лиля тахтай, наисарда Дэвлэ тай пхэнда: — Прылэн кадэва тахтай и всавэрэ пэн лэстар.
18 Porque vos digo que já não beberei do fructo da vide, até que venha o reino de Deus.
Пхэнав тумэнди, со будэр на авава тэ пэ пимо виноградостар аж ды кодыя вряма, сар авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо.
19 E, tomando o pão, e havendo dado graças, partiu-o, e deu-lh'o, dizendo: Isto é o meu corpo, que por vós é dado; fazei isto em memoria de mim.
Тунчи Исусо лиля мандро, наисарда Дэвлэ, пхагля мандро пэ которэн, дэня лэнди и пхэнда: — Када исин Муро трупо, саво пала тумэн отдава. Кади терэн, соб тэ рапирэн Ман.
20 Similhantemente tomou o calix, depois da ceia, dizendo: Este calix é o Novo Testamento no meu sangue, que é derramado por vós.
Кала вонэ хале, Исусо кади ж лиля тахтай и пхэнда: — Кадэва тахтай исин нэво завето дэ Мурэ ратэ, саво пала тумэн прочувэлпэ.
21 Porém eis que a mão do que me trahe está comigo á mesa.
Тай акэ, васт кодэлэхкоро, ко здэл Ман, Манца пала екхэ скаминдэ.
22 E, na verdade, o Filho do homem vae segundo o que está determinado; porém ai d'aquelle homem por quem é trahido!
Чяво Манушыкано джял кади, сар Лэсти трэбуни тэ проджя. Нэ бида кодэлэ манушэсти, саво здэл Лэ.
23 E começaram a perguntar entre si qual d'elles seria o que havia de fazer isto.
Тунчи сиклярнэ ачиле тэ пхуче екх екхэстар, ко лэндар камля кода тэ терэ.
24 E houve tambem entre elles contenda, sobre qual d'elles parecia ser o maior.
Тунчи вонэ ачиле тэ хапэ екх екхэґа пала кода, ко лэндар барэдэр.
25 E elle lhes disse: Os reis dos gentios dominam sobre elles, e os que teem auctoridade sobre elles são chamados bemfeitores.
Исусо пхэнда лэнди: — Тхагаря народонэнгэрэ прыпхэнэн лэнди. Кодэла, кастэ исин зор, пхэнэн, со вонэ терэн лачимо.
26 Mas não sereis vós assim; antes o maior entre vós seja como o menor; e quem governa como quem serve.
Нэ тумэ на терэн кади. Барэдэр тумэндар мэк тэ авэл сар цыкнэдэр всавэрэндар, и кодэва, ко прыбэшло тумэндэ, мэк авэл сар бутярно.
27 Pois qual é maior: quem está á mesa, ou quem serve? Porventura não é quem está á mesa? Porém eu entre vós sou como aquelle que serve.
Екх бэшэл пала скаминдэ, ай авэр стховэл пэ скаминдэ хамо. Ко лэндар барэдэр? Чи на кодэва, ко бэшэл пала скаминдэ? А Мэ машкар тумэн сар бутярно.
28 E vós sois os que tendes permanecido comigo nas minhas tentações.
Тумэ пэрэлиджялдэ Манца бут зумавимо.
29 E eu vos ordeno o reino, como meu Pae m'o ordenou;
Сар Дад Муро дэня Манди Тхагаримо, кади и Мэ дав тумэнди,
30 Para que comaes e bebaes á minha mesa no meu reino, e vos assenteis sobre thronos, julgando as doze tribus d'Israel.
соб тумэ тэ хан и тэ пэн пала Мурэ скаминдэ дэ Мурэ Тхагарима. Тумэ бэшэна пэ тронуря тэ сундисарэ дэшудуй родуря Израилёхкэрэ.
31 Disse tambem o Senhor: Simão, Simão, eis que Satanaz vos pediu para vos cirandar como trigo;
— Симоно, Симоно! Акэ, сатана мангля тэ зумавэ тумэн, соб тумэ тэ авэн жужардэ, сар див жужарэлпэ сулумэндар.
32 Mas eu roguei por ti, para que a tua fé não desfalleça; e tu, quando te converteres, conforta a teus irmãos.
Нэ Мэ манглёмпэ пала тут, соб тэ на хацарэх патявимо. И кала ту рисявэґа павпалэ Мандэ, тунчи подрицарэґа тирэ пхралэн.
33 E elle lhe disse: Senhor, estou prompto a ir comtigo até á prisão e á morte.
Пётро пхэнда Лэсти: — Рае! Пала Тут мэ и дэ барунэ, и пэ мэрима джява!
34 Mas elle disse: Digo-te, Pedro, que não cantará hoje o gallo antes que tres vezes negues que me conheces.
Исусо дэдуманя: — Пхэнав тути, Пётро, англа колэ, сар задилабэла башно авдивэ, ту тривал Мандар отпхэнэґапэ.
35 E disse-lhes: Quando vos mandei sem bolsa, sem alforge, e sem alparcas, faltou-vos porventura alguma coisa? E disseram: Nada.
Тунчи Исусо пхэнда лэнди: — Кала Мэ бичалавас тумэн и тумэндэ на сля ни тышыла, ни траста, ни пундрангэ, чи на хутилэлас со тумэнди? Вонэ пхэндэ: — Нат.
36 Disse-lhes pois: Mas agora, aquelle que tiver bolsa, tome-a, como tambem o alforge; e, o que não tem espada, venda o seu vestido e compre-a;
Тунчи Исусо пхэнда лэнди: — Нэ екхатар, кала кастэсь исин тышыла чи траста, лэнтэ лэн. Ай кастэ нэнай, мэк кодэва битинэла пэхкири їда тай тинэла чюри.
37 Porque vos digo que importa que em mim se cumpra ainda aquillo que está escripto: E com os malfeitores foi contado. Porque o que está escripto de mim tem seu cumprimento.
Пхэнав тумэнди, со Манца авэла кода, сар чиндо: «И пала прахаре динэнас Лэ». Трэбуни, соб тэ стерэлпэ вса, со пхэндо пала Ман.
38 E elles disseram: Senhor, eis aqui duas espadas. E elle lhes disse: Basta.
Вонэ пхэндэ: — Рае! Акэ, амэндэ исин дуй чюря! Исусо пхэнда лэнди: — Када хутилэла.
39 E, saindo, foi, como costumava, para o Monte das Oliveiras; e tambem os seus discipulos o seguiram.
Тунчи Исусо выджиля цэрэстар тай джиля, сар Лэстэ сля прылито, пэ Оливково плай. Джиле Лэґа и Лэхкэрэ сиклярнэ.
40 E, quando chegou áquelle logar, disse-lhes: Orae, para que não entreis em tentação.
Кала вонэ авиле пэ кодэва тхан, Исусо пхэнда: — Мангэнпэ, соб тэ на авэн тумэ зумавдэ!
41 E apartou-se d'elles cerca de um tiro de pedra; e, pondo-se de joelhos, orava,
Еджино джиля лэндар пэ скици чувэн бар, пэля пэ чянгэн, ачиля тэ мангэпэ
42 Dizendo: Pae, se queres, passa de mim este calix, porém não se faça a minha vontade, senão a tua
тай пхэнда: — Дадэ! Кала исин Тири воля, залэ кадэва тахтай Мандар! Нэ мэк авэла, на сар Мэ камав, а сар камэх Ту.
43 E appareceu-lhe um anjo do céu, que o confortava.
Тай авиля ангело упралимастар и подрицарэлас Исусо.
44 E, posto em agonia, orava mais intensamente. E o seu suor fez-se como grandes gotas de sangue, que corriam até ao chão.
Сля Лэсти фартэ пхаро, и Вов инте зоралэдэр мангэласпэ, кади со Лэхкоро пото сля сар рат и тэлэдэлас пэ пхув.
45 E, levantando-se da oração, veiu para os seus discipulos, e achou-os dormindo de tristeza.
Кала помангляпэ, Исусо вщиля, поджиля сиклярнэндэ и дыкхля, со вонэ засутэ баря грыжатар.
46 E disse-lhes: Que, estaes dormindo? Levantae-vos, e orae, para que não entreis em tentação.
Исусо пхэнда лэнди: — Сости тумэ совэн? Вщен и мангэнпэ, соб тэ на авэн тумэ зумавдэ!
47 E, estando elle ainda a fallar, eis que a multidão, e um dos doze, que se chamava Judas, ia adiante d'elles, e chegou-se a Jesus para o beijar.
Кала Исусо инте пхэнэлас кадэла лава, авиля гроза манушэн. Англал лэндар джялас екх дэшудуендар, савэ акхарэнас Иуда. Вов поджиля Исусостэ тэ чюминдэ Лэ.
48 E Jesus lhe disse: Judas, com um beijo trahes o Filho do homem?
Исусо пхэнда лэсти: — Иуда! Ту чюминдэх и дэ кодыя ж вряма здэх Чявэ Манушыканэ?
49 E os que estavam com elle, vendo o que ia succeder, disseram-lhe: Senhor, feriremos á espada?
Кодэла, ко аченас пашэ, полиле, со екхатар авэла, тай пхэндэ: — Рае! Чи тэ на малавэ амэнди чюряґа?
50 E um d'elles feriu o servo do summo sacerdote, e cortou-lhe a orelha direita.
Екх лэндар вылиля чюри, малавда англунэ рашаехкэрэ бутярнэ тай отчинда лэсти чячё кан.
51 E, respondendo Jesus, disse: Deixae-os; basta. E, tocando-lhe a orelha, o curou.
Тунчи Исусо пхэнда: — Авэла тумэнди! Вов лиляпэ канэстэ и састярда бутярнэ.
52 E disse Jesus aos principaes dos sacerdotes, e capitães do templo, e anciãos, que tinham ido contra elle: Saistes, como a um salteador, com espadas e varapaus?
Англунэ рашаендэ, халавдэндэ храмостар тай пхурэдэрэндэ, савэ авиле тэ схутилэ Исусо, Вов пхучля: — Сар пэ прахарэ, выджиле тумэ пэ Ман чюренца тай дэстэнца?
53 Tendo estado todos os dias comvosco no templo, não estendestes as mãos contra mim, porém esta é a vossa hora e o poder das trevas.
Диво дивэстар Мэ слём тумэнца дэ храмо, и тумэ на ваздэне пэ Ман пэхкоро васт. Нэ екхатар тумари вряма, кала калимо лиля зор.
54 Então, prendendo-o, o conduziram, e o metteram em casa do summo sacerdote. E Pedro seguia-o de longe.
Тунчи вонэ схутилдэ Исусо тай отлиджялдэ англунэ рашаестэ дэ цэр. А Пётро рицардапэ лэндар ригаґа, нэ джялас пала лэн.
55 E, havendo-se accendido fogo no meio da sala, e assentando-se juntos, assentou-se Pedro entre elles.
Машкар грэда розлиджялдэ яг, и бэшле всавэрэ пашэ ягатэ. Бэшля и Пётро лэнца.
56 E uma certa creada, vendo-o estar assentado ao fogo, e, postos os olhos n'elle, disse: Este tambem estava com elle.
Екх бутярни дыкхля Петро, кала вов бэшэлас паша яга, прыдыкхляпэ лэстэ тай пхэнда: — И кадэва сля Лэґа.
57 Porém elle negou-o, dizendo: Mulher, não o conheço.
Нэ Пётро на прыджянгляпэ тай пхэнда джювляти: — Нат, джювлие, мэ на джянав Лэ.
58 E, um pouco depois, vendo-o outro, disse: Tu és tambem d'elles. Porém Pedro disse: Homem, não sou.
Проджиля набут вряма, авэр мануш дыкхля Петро и пхэнда: — И Ту екх лэндар! Нэ Пётро пхэнда кадэлэ манушэсти: — Нат, мануша, када на мэ!
59 E, passada quasi uma hora, um outro affirmava, dizendo: Tambem este verdadeiramente estava com elle, pois tambem é galileo.
Проджиля екх мардо вряма, тай инте екх мануш пхэнда дэ якхэн: — Чячимаґа, кадэва кади ж сля Лэґа, вов исин галилеянино.
60 E Pedro disse: Homem, não sei o que dizes. E logo, estando elle ainda a fallar, cantou o gallo.
Нэ Пётро пхэнда кадэлэ манушэсти: — Мануша, на джянав, пала со ту пхэнэх. И екхатар, кала вов инте пхэнэлас кадэва лав, затиписиля башно.
61 E, virando-se o Senhor, olhou para Pedro, e Pedro lembrou-se da palavra do Senhor, como lhe havia dito: Antes que o gallo cante hoje, me negarás tres vezes.
Тунчи Рай обрисиляпэ тай вздыкхля пэ Петро. И Пётро взгинисарда Раехкоро лав, сар Вов пхэнда лэсти: «Ды колэ, сар задилабэла башно авдивэ, ту тривал Мандар отпхэнэґапэ».
62 E, saindo Pedro para fóra, chorou amargamente.
Вов выджиля котарь и заровиня кэркэ ясвэнца.
63 E os homens que detinham Jesus zombavam d'elle, ferindo-o.
Мануша, савэ рицарэнас Исусо, марэнас Лэ тай асанас Лэстар.
64 E, cobrindo-o, feriam-n'o no rosto, e perguntavam-lhe, dizendo: Prophetiza quem é o que te feriu?
Вонэ запхангле Лэсти якха, мардэ Лэ пав муй и пхученас: — Ту, англунари, пхэн, ко малавда Тут?
65 E outras muitas coisas diziam contra elle, blasphemando.
И бут налаче лава пхэнэнас пала Исусо.
66 E, logo que foi dia, ajuntaram-se os anciãos do povo, e os principaes dos sacerdotes e os escribas, e o conduziram ao seu concilio,
Кала проджиля рят, стидэнепэ манушэнгэрэ пхурэдэра, англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима, андэ Исусо дэ лэнгоро Синедрионо
67 Dizendo: És tu o Christo? dize-nol-o. E disse-lhes: Se vol-o disser, não o crereis;
тай пхучле Лэ: — Ту исин Христосо? Пхэн амэнди. Исусо дэдуманя: — Кала пхэнава тумэнди, тумэ на патяна.
68 E tambem, se vos perguntar, não me respondereis, nem me soltareis.
А кала Мэ пхучява тумэндар, тумэ нисо на пхэнэна Манди.
69 Desde agora o Filho do homem se assentará á direita do poder de Deus.
Нэ екхатар Чяво Манушыкано авэла тэ бэшэ пав чячи риг Дэвлэхкиря зоратар.
70 E disseram todos: Logo, és tu o Filho de Deus? E elle lhes disse: Vós dizeis que eu sou.
Тай пхэндэ всавэрэ: — И кади, Ту исин Дэвлэхкоро Чяво? Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ пхэнэн, со Мэ исин Дэвлэхкоро Чяво.
71 E disseram elles: De que mais testemunho necessitamos? pois nós mesmos o ouvimos da sua bocca.
Кодэла мануша пхэндэ: — Саво допхэнимо амэнди инте трэбуни? Амэ еджинэ шундэ, со Вов пхэнда.

< Lucas 22 >