Lamentações de Jeremias 5
1 Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
