Lamentações de Jeremias 5
1 Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.
Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
2 A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
3 Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.
Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
4 A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
5 Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
6 Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.
Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
7 Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
8 Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.
Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
9 Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
10 Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
11 Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.
Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
12 Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
13 Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
14 Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.
Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
15 Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
16 Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.
Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
17 Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
18 Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.
Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
19 Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.
Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
20 Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
21 Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.
Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
22 Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?
Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
