Lamentações de Jeremias 3
1 Eu sou aquelle homem que viu a afflicção pela vara do seu furor.
௧ஆண்டவருடைய கோபத்தின் பிரம்பினால் ஏற்பட்ட சிறுமையைக் கண்ட மனிதன் நான்.
2 A mim me guiou e levou ás trevas e não á luz.
௨அவர் என்னை வெளிச்சத்திலே அல்ல, இருளிலே அழைத்து நடத்திவந்தார்.
3 Devéras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.
௩அவர் தமது கையை எனக்கு விரோதமாகவே தினமும் திருப்பினார்.
4 Fez envelhecer a minha carne e a minha pelle, quebrantou os meus ossos.
௪என் சதையையும், என் தோலையும் கடினமாக்கினார்; என் எலும்புகளை நொறுக்கினார்.
5 Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
௫அவர் எனக்கு விரோதமாக மதிலைக்கட்டி, கசப்பினாலும் வருத்தத்தினாலும் என்னைச் சூழ்ந்துகொண்டார்.
6 Assentou-me em logares tenebrosos, como os que estavam mortos ha muito.
௬ஆரம்பகாலத்தில் இறந்தவர்களைப்போல என்னை இருளான இடங்களில் கிடக்கச்செய்தார்.
7 Cercou-me de sebe, e não posso sair: aggravou os meus grilhões.
௭நான் தப்பிப்போகாமலிருக்க என்னைச்சூழ வேலியடைத்தார்; என் விலங்கை கடினமாக்கினார்.
8 Ainda quando clamo e grito, elle exclue a minha oração.
௮நான் சத்தமிட்டுக் கூப்பிட்டாலும், என் ஜெபத்திற்கு வழியை அடைத்துப்போட்டார்.
9 Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.
௯வெட்டின கற்களின் சுவரால் என் வழிகளை அடைத்துப்போட்டார், என் பாதைகளைத் தாறுமாறாக்கினார்.
10 Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
௧0அவர் எனக்காகப் பதுங்கியிருக்கிற கரடியும், மறைவிடங்களில் தங்குகிற சிங்கமுமாயிருக்கிறார்.
11 Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me assolado.
௧௧என்னுடைய வழிகளை அகற்றி, என்னைத் துண்டித்துப்போட்டார்; என்னைப் பயனற்றவனாக்கிவிட்டார்.
12 Armou o seu arco, e me poz como alvo á frecha.
௧௨தமது வில்லை நாணேற்றி, என்னை அம்புக்கு இலக்காக வைத்தார்.
13 Faz entrar nos meus rins as frechas da sua aljava.
௧௩தம்முடைய அம்புகளை வைக்கும் பையின் அம்புகளை என் உள்ளத்தின் ஆழத்தில் படச்செய்தார்.
14 Fui feito um objecto de escarneo a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.
௧௪நான் என் மக்கள் அனைவருக்கும் பரியாசமும், தினமும் அவர்களுடைய கின்னரப் பாடலுமானேன்.
15 Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absintho.
௧௫கசப்பினால் என்னை நிரப்பி, எட்டியினால் என்னை வெறுப்படையச்செய்தார்.
16 Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.
௧௬அவர் உணவிலுள்ள சிறுகற்களால் என் பற்களை நொறுக்கி, என்னைச் சாம்பலில் புரளச்செய்தார்.
17 E affastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.
௧௭என் ஆத்துமாவைச் சமாதானத்திற்குத் தூரமாக்கினார்; சுகத்தை மறந்தேன்.
18 Então disse eu: Já pereceu a minha força, como tambem a minha esperança no Senhor.
௧௮என் பெலனும், நான் யெகோவாவுக்குக் காத்திருந்த நம்பிக்கையும் அழிந்துபோனது என்றேன்.
19 Lembra-te da minha afflicção e do meu pranto, do absintho e do fel.
௧௯எட்டியும் பிச்சுமாகிய என் சிறுமையையும் என் தவிப்பையும் நினைத்தருளும்.
20 Minha alma certamente d'isto se lembra, e se abate em mim.
௨0என் ஆத்துமா அவைகளை நினைத்து நினைத்து எனக்குள் உடைந்துபோகிறது.
21 D'isto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.
௨௧இதை என் மனதிலே வைத்து நம்பிக்கை கொண்டிருப்பேன்.
22 As misericordias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericordias não teem fim.
௨௨நாம் அழிந்துபோகாமலிருக்கிறது யெகோவாவுடைய கிருபையே, அவருடைய இரக்கங்களுக்கு முடிவில்லை.
23 Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
௨௩அவைகள் காலைதோறும் புதியவைகள்; உமது உண்மை பெரிதாயிருக்கிறது.
24 A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei n'elle.
௨௪யெகோவா என் பங்கு என்று என் ஆத்துமா சொல்லும்; ஆகையால் அவரிடத்தில் நம்பிக்கை கொண்டிருப்பேன்.
25 Bom é o Senhor para os que se ateem a elle, para a alma que o busca.
௨௫தமக்குக் காத்திருக்கிறவர்களுக்கும், தம்மைத் தேடுகிற ஆத்துமாவுக்கும் யெகோவா நல்லவர்.
26 Bom é esperar, e aguardar em silencio a salvação do Senhor.
௨௬யெகோவாவுடைய இரட்சிப்புக்கு நம்பிக்கையோடு காத்திருக்கிறது நல்லது.
27 Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
௨௭தன் இளவயதில் நுகத்தைச் சுமக்கிறது மனிதனுக்கு நல்லது.
28 Assentar-se-ha solitario, e ficará em silencio; porquanto Deus o poz sobre elle.
௨௮அவரே அதைத் தன்மேல் வைத்தாரென்று அவன் தனிமையாயிருந்து மெளனமாயிருப்பானாக.
29 Ponha a sua bocca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.
௨௯நம்பிக்கைக்கு இடமுண்டோ என்று தன் வாய் மண்ணில்படும்படி குப்புறவிழுவானாக.
30 Dê a sua face ao que o fere; farte-se de affronta.
௩0தன்னை அடிக்கிறவனுக்குத் தன் கன்னத்தைக் காட்டி, அவமானத்தால் நிறைந்திருப்பானாக.
31 Porque o Senhor não rejeitará para sempre.
௩௧ஆண்டவர் என்றென்றைக்கும் கைவிடமாட்டார்.
32 Antes, se entristeceu a alguem, compadecer-se-ha d'elle, segundo a grandeza das suas misericordias.
௩௨அவர் வருத்தப்படுத்தினாலும் தமது மிகுந்த கிருபையின்படி மனமிரங்குவார்.
33 Porque não afflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.
௩௩அவர் மனப்பூர்வமாக மனுமக்களைச் சிறுமையாக்கி வருத்தப்படுத்துகிறதில்லை.
34 Para atropellar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.
௩௪ஒருவன் பூமியில் சிறைப்பட்டவர்கள் அனைவரையும் தன் கால்களின்கீழ் நசுக்குகிறதையும்,
35 Para perverter o direito do homem perante a face do Altissimo.
௩௫உன்னதமான தேவனின் சமுகத்தில் மனிதர்களுடைய நியாயத்தைப் புரட்டுகிறதையும்,
36 Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?
௩௬மனிதனை அவனுடைய வழக்கிலே மாறுபாடாக்குகிறதையும், ஆண்டவர் காணாதிருப்பாரோ?
37 Quem é aquelle que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?
௩௭ஆண்டவர் கட்டளையிடாமல் இருக்கும்போது, காரியம் சம்பவிக்கும் என்று சொல்லுகிறவன் யார்?
38 Porventura da bocca do Altissimo não sae o mal e o bem?
௩௮உன்னதமான தேவனுடைய வாயிலிருந்து தீமையும் நன்மையும் புறப்படுகிறதில்லையோ?
39 De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus peccados.
௩௯உயிருள்ள மனிதன் முறையிடுவானேன்? அவன் தன்னுடைய பாவத்திற்கு வரும் தண்டனையைக்குறித்து முறையிடுகிறதென்ன?
40 Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemol-os, e voltemos para o Senhor.
௪0நாம் நம்முடைய வழிகளைச் சோதித்து ஆராய்ந்து, யெகோவாவிடத்தில் திரும்பக்கடவோம்.
41 Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:
௪௧நாம் நம்முடைய கைகளோடுங்கூட நம்முடைய இருதயத்தையும் பரலோகத்திலிருக்கிற தேவனிடத்திற்கு ஏறெடுப்போமாக.
42 Nós prevaricámos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.
௪௨நாங்கள் துரோகம்செய்து, கலகம்செய்தோம்; ஆகையால் தேவரீர் மன்னிக்காமல் இருந்தீர்.
43 Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.
௪௩தேவரீர் கோபத்தால் மூடிக்கொண்டு, எங்களைத் தப்பவிடாமல் பின்தொடர்ந்து கொன்றீர்.
44 Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
௪௪ஜெபம் உள்ளே நுழையமுடியாதபடி உம்மை மேகத்தால் மூடிக்கொண்டீர்.
45 Por cisco e rejeitamento nos pozeste no meio dos povos.
௪௫மக்களுக்குள்ளே எங்களைக் குப்பையும் அருவருப்புமாக்கினீர்.
46 Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua bocca.
௪௬எங்கள் பகைவர்கள் எல்லோரும் எங்களுக்கு விரோதமாகத் தங்கள் வாயைத் திறந்தார்கள்.
47 Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.
௪௭பயமும், படுகுழியும், பயனற்றநிலையும், அழிவும் எங்களுக்கு நேரிட்டது.
48 Correntes de aguas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.
௪௮மகளாகிய என் மக்கள் அடைந்த கேட்டினால் என் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வடிகிறது.
49 O meu olho manou, e não cessa, porquanto não ha descanço,
௪௯யெகோவா பரலோகத்திலிருந்து நோக்கிப்பார்க்கும்வரை,
50 Até que attente e veja o Senhor desde os céus.
௫0என் கண் இடைவிடாமல் ஓய்வின்றி வழிகிறது.
51 O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.
௫௧என் பட்டணத்தின் பெண்கள் அனைவரினிமித்தம், என் கண் என் ஆத்துமாவுக்கு வேதனையுண்டாக்குகிறது.
52 Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.
௫௨காரணமே இல்லாமல் என்னைப் பகைக்கிறவர்கள் என்னை ஒரு பறவையைப்போல வேட்டையாடினார்கள்.
53 Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
௫௩படுகுழியிலே என் உயிரை ஒடுக்கி, என்மேல் கல்லைவைத்தார்கள்.
54 Derramaram-se as aguas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
௫௪தண்ணீர் என் தலைக்குமேல் வந்தது; அழிந்தேன் என்றேன்.
55 Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.
௫௫மகா ஆழமான குழியிலிருந்து, யெகோவாவே, உம்முடைய பெயரைச் சொல்லிக் கூப்பிட்டேன்.
56 Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
௫௬என் சத்தத்தைக் கேட்டீர்; என் பெருமூச்சுக்கும் என் கூப்பிடுதலுக்கும் உமது செவியை அடைத்துக்கொள்ளாதேயும்.
57 Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
௫௭நான் உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டநாளிலே நீர் கேட்டு: பயப்படாதே என்றீர்.
58 Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.
௫௮ஆண்டவரே, என் ஆத்துமாவின் வழக்கை நடத்தினீர்; என் உயிரை மீட்டுக்கொண்டீர்.
59 Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.
௫௯யெகோவாவே, எனக்கு உண்டான அநியாயத்தைக் கண்டீர்; எனக்கு நியாயம் செய்யும்.
60 Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.
௬0அவர்களுடைய எல்லா விரோதத்தையும், அவர்கள் எனக்கு விரோதமாக நினைத்த எல்லா நினைவுகளையும் கண்டீர்.
61 Ouviste o seu opprobrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,
௬௧யெகோவாவே, அவர்கள் அவமதித்த அவமானங்களையும், அவர்கள் எனக்கு விரோதமாக நினைத்த எல்லா நினைவுகளையும்,
62 Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.
௬௨எனக்கு விரோதமாக எழும்பினவர்களின் வாய்ச்சொற்களையும், அவர்கள் நாள்முழுவதும் எனக்கு விரோதமாக யோசிக்கும் யோசனைகளையும் கேட்டீர்.
63 Observa-os a elles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
௬௩அவர்கள் உட்கார்ந்திருப்பதையும் அவர்கள் எழுந்திருப்பதையும் நோக்கிப் பாரும்; நான் அவர்களுடைய பாடலாயிருக்கிறேன்.
64 Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
௬௪யெகோவாவே, அவர்களுடைய கைகள் செய்த செயல்களுக்குத்தக்கதாக அவர்களுக்குப் பலன் கொடுப்பீர்.
65 Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre elles.
௬௫அவர்களுக்கு மனவேதனையைக் கொடுப்பீர், உம்முடைய சாபம் அவர்கள்மேல் இருக்கும்.
66 Na tua ira persegue-os, e desfal-os de debaixo dos céus do Senhor.
௬௬கோபமாக அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து, யெகோவாவுடைய வானங்களின் கீழே அவர்கள் இல்லாதபடி அவர்களை அழித்துவிடுவீர்.
