Juízes 7
1 Então Jerubbaal (que é Gideon) se levantou de madrugada, e todo o povo que com elle havia, e se acamparam junto á fonte d'Harod; de maneira que tinha o arraial dos midianitas para o norte, pelo outeiro de Moreh no valle.
Иерубаал, сау Гедеон, ши тот попорул каре ера ку ел с-ау скулат дис-де-диминяцэ ши ау тэбэрыт ла изворул Харод. Табэра луй Мадиан ера ла мязэноапте де Гедеон, спре дялул Море, ын вале.
2 E disse o Senhor a Gideon: Muito é o povo que está comtigo, para eu dar aos midianitas em sua mão; a fim de que Israel se não glorie contra mim, dizendo: A minha mão me livrou.
Домнул а зис луй Гедеон: „Попорул пе каре-л ай ку тине есте пря мулт пентру ка сэ дау пе Мадиан ын мыниле луй; ел ар путя сэ се лауде ымпотрива Мя ши сэ зикэ: ‘Мына мя м-а избэвит.’
3 Agora pois apregoa aos ouvidos do povo, dizendo: Quem fôr cobarde e medroso, volte, e vá-se apressadamente das montanhas de Gilead. Então voltaram do povo vinte e dois mil, e dez mil ficaram.
Вестеште дар лукрул ачеста ын аузул попорулуй: ‘Чине есте фрикос ши се теме, сэ се ынтоаркэ ши сэ се депэртезе де Мунтеле Галаадулуй.’” Доуэзечь ши доуэ де мий де оамень дин попор с-ау ынторс ши ау май рэмас зече мий.
4 E disse o Senhor a Gideon: Ainda muito povo ha; faze-os descer ás aguas, e ali t'os provarei: e será que, d'aquelle de que eu te disser: Este irá comtigo, esse comtigo irá; porém de todo aquelle, de que eu te disser: Este não irá comtigo, esse não irá.
Домнул а зис луй Гедеон: „Попорул есте ынкэ пря мулт. Кобоарэ-й ла апэ ши аколо ци-й вой алеӂе; ачела деспре каре ыць вой спуне: ‘Ачеста сэ мяргэ ку тине’ ва мерӂе ку тине, ши ачела деспре каре ыць вой спуне: ‘Ачеста сэ ну мяргэ ку тине’ ну ва мерӂе ку тине.”
5 E fez descer o povo ás aguas. Então o Senhor disse a Gideon: Qualquer que lamber as aguas com a sua lingua, como as lambe o cão, esse porás á parte; como tambem a todo aquelle que se abaixar de joelhos a beber.
Гедеон а коборыт попорул ла апэ, ши Домнул а зис луй Гедеон: „Пе тоць чей че вор липэи апэ ку лимба, кум липэе кынеле, сэ-й деспарць де тоць чей че вор бя апэ дин ӂенункь.”
6 E foi o numero dos que lamberam, levando a mão á bocca, trezentos homens; e todo o resto do povo se abaixou de joelhos a beber as aguas.
Чей че ау липэит апа, дукынд-о ла гурэ ку мына, ау фост ын нумэр де трей суте де оамень; ши тот попорул челэлалт а ынӂенункят ка сэ бя.
7 E disse o Senhor a Gideon: Com estes trezentos homens que lamberam as aguas vos livrarei, e darei os midianitas na tua mão; pelo que toda a outra gente se vá cada um ao seu logar.
Ши Домнул а зис луй Гедеон: „Ку чей трей суте де оамень каре ау липэит, вэ вой мынтуи ши вой да пе Мадиан ын мыниле тале. Тоць чейлалць дин попор сэ се дукэ фиекаре акасэ.”
8 E o povo tomou na sua mão a provisão e as suas buzinas, e enviou a todos os outros homens de Israel cada um á sua tenda, porém os trezentos homens reteve: e estava o arraial dos midianitas abaixo no valle.
Ау луат меринделе попорулуй ши трымбицеле луй. Апой Гедеон а тримис пе тоць бэрбаций луй Исраел, пе фиекаре ын кортул луй, ши а цинут пе чей трей суте де оамень. Табэра луй Мадиан ера жос, ын вале.
9 E succedeu que, n'aquella mesma noite, o Senhor lhe disse: Levanta-te, e desce ao arraial, porque o tenho dado na tua mão.
Домнул а зис луй Гедеон ын тимпул нопций: „Скоалэ-те ши кобоарэ-те ын табэрэ, кэч ам дат-о ын мыниле тале.
10 E, se ainda temes descer, desce tu e teu moço Pura ao arraial;
Дакэ ць-е фрикэ сэ те коборь, кобоарэ-те ку Пура, служиторул тэу.
11 E ouvirás o que dizem, e então se esforçarão as tuas mãos e descerás ao arraial. Então desceu elle com o seu moço Pura até ao extremo das sentinellas que estavam no arraial.
Сэ аскулць че вор зиче ши дупэ ачея ци се вор ынтэри мыниле: кобоарэ-те дар ын табэрэ.” Ел с-а коборыт ку Пура, служиторул луй, пынэ ла ынтыя стражэ а таберей.
12 E os midianitas, e amalekitas, e todos os filhos do oriente jaziam no valle como gafanhotos em multidão: e eram innumeraveis os seus camelos, como a areia que ha na praia do mar em multidão.
Мадиан, Амалек ши тоць фиий Рэсэритулуй ерау рэспындиць ын вале, ка о мулциме де лэкусте, ши кэмилеле лор ерау фэрэ нумэр, ка нисипул де пе марӂиня мэрий.
13 Chegando pois Gideon, eis que estava contando um homem ao seu companheiro um sonho, e dizia: Eis que um sonho sonhei, eis que um pão de cevada torrado rodava pelo arraial dos midianitas, e chegava até ás tendas, e as feriu, e cairam, e as transtornou de cima para baixo; e ficaram abatidas.
Гедеон а сосит ши ятэ кэ ун ом историся товарэшулуй сэу ун вис. Ел зичя: „Ам висат ун вис ши се фэчя кэ о туртэ де орз се ростоголя ын табэра луй Мадиан; а венит де с-а ловит пынэ ла корт, ши кортул а кэзут; л-а рэстурнат ку сусул ын жос ши кортул а фост дэрымат.”
14 E respondeu o seu companheiro, e disse: Não é isto outra coisa, senão a espada de Gideon, filho de Joás, varão israelita. Deus tem dado na sua mão aos midianitas, e a todo este arraial.
Товарэшул луй а рэспунс ши а зис: „Ачаста ну есте алтчева декыт сабия луй Гедеон, фиул луй Иоас, бэрбатул луй Исраел; Думнезеу а дат ын мыниле луй пе Мадиан ши тоатэ табэра.”
15 E succedeu que, ouvindo Gideon a narração d'este sonho, e a sua explicação, adorou: e tornou ao arraial de Israel, e disse: Levantae-vos, porque o Senhor tem dado o arraial dos midianitas nas vossas mãos.
Кынд а аузит Гедеон историсиря висулуй ши тылкуиря луй, с-а арункат ку фаца ла пэмынт, с-а ынторс ын табэра луй Исраел ши а зис: „Скулаци-вэ, кэч Домнул а дат ын мыниле воастре табэра луй Мадиан!”
16 Então repartiu os trezentos homens em tres esquadrões: e deu-lhes a cada um nas suas mãos buzinas, e cantaros vasios, com tochas n'elles accesas.
А ымпэрцит ын трей чете пе чей трей суте де оамень ши ле-а дат тутурор трымбице ши урчоаре гоале ку ниште фэклий ын урчоаре.
17 E disse-lhes: Olhae para mim e fazei como eu fizer: e eis que chegando eu ao extremo do arraial, será que, como eu fizer, assim fareis vós.
Ел ле-а зис: „Сэ вэ уйтаць ла мине ши сэ фачець ка мине. Кум вой ажунӂе ын табэрэ, сэ фачець че вой фаче еу
18 Tocando eu e todos os que comigo estiverem a buzina, então tambem vós tocareis a buzina ao redor de todo o arraial, e direis: Pelo Senhor, e Gideon.
ши кынд вом суна дин трымбицэ еу ши тоць чей че вор фи ку мине, сэ сунаць ши вой дин трымбицэ де жур ымпрежурул таберей ши сэ зичець: ‘Сабия Домнулуй ши а луй Гедеон!’”
19 Chegou pois Gideon, e os cem homens que com elle iam, ao extremo do arraial, ao principio da guarda da meia noite, havendo-se já posto as guardas: e tocaram as buzinas, e partiram os cantaros, que tinham nas mãos.
Гедеон ши чей о сутэ де оамень каре ерау ку ел ау ажунс ла капэтул таберей ла ынчепутул стрэжий де ла мижлокул нопций, ындатэ дупэ че пусесерэ пе пэзиторь. Ау сунат дин трымбицэ ши ау спарт урчоареле пе каре ле авяу ын мынэ.
20 Assim tocaram os tres esquadrões as buzinas, e partiram os cantaros; e tinham nas suas mãos esquerdas as tochas accesas, e nas suas mãos direitas as buzinas, que tocavam: e exclamaram: Espada do Senhor, e de Gideon.
Челе трей чете ау сунат дин трымбицэ ши ау спарт урчоареле; ау апукат фэклииле ку мына стынгэ ши трымбицеле ку мына дряптэ, ка сэ суне, ши ау стригат: „Сабия Домнулуй ши а луй Гедеон!”
21 E ficou-se cada um no seu logar ao redor do arraial: então todo o exercito deitou a correr, e, gritando, fugiram.
А рэмас фиекаре ла локул луй, ын журул таберей, ши тоатэ табэра а ынчепут сэ алерӂе, сэ ципе ши сэ фугэ.
22 Tocando pois os trezentos as buzinas, o Senhor tornou a espada d'um contra o outro, e isto em todo o arraial: e o exercito fugiu para Zererath, até Beth-sitta até aos limites de Abel-mehola, acima de Tabbath.
Чей трей суте де оамень ау сунат ярэшь дин трымбицэ ши, ын тоатэ табэра, Домнул й-а фэкут сэ ынтоаркэ сабия уний ымпотрива алтора. Табэра а фуӂит пынэ ла Бет-Шита, спре Церера, пынэ ла хотарул де ла Абел-Мехола, лынгэ Табат.
23 Então os homens de Israel, de Naphtali, e d'Aser e de todo o Manasseh foram convocados, e perseguiram aos midianitas.
Бэрбаций луй Исраел с-ау стрынс, чей дин Нефтали, дин Ашер ши дин тот Манасе, ши ау урмэрит пе Мадиан.
24 Tambem Gideon enviou mensageiros a todas as montanhas d'Ephraim, dizendo: Descei ao encontro dos midianitas, e tomae-lhes as aguas até Beth-bara, a saber, o Jordão. Convocados pois todos os homens d'Ephraim, tomaram-lhes as aguas até Beth-bara e o Jordão.
Гедеон а тримис соль ын тот мунтеле луй Ефраим ка сэ спунэ: „Коборыци-вэ ынаинтя луй Мадиан ши тэяци-ле тречеря апелор пынэ ла Бет-Бара ши Йордан.” Тоць бэрбаций луй Ефраим с-ау стрынс ши ау пус стэпынире пе тречеря апелор пынэ ла Бет-Бара ши Йордан.
25 E prenderam a dois principes dos midianitas, a Oreb e a Zeeb; e mataram a Oreb na penha d'Oreb, e a Zeeb mataram no lagar de Zeeb, e perseguiram aos midianitas: e trouxeram as cabeças d'Oreb e de Zeeb a Gideon, d'além do Jordão.
Ау пус мына пе доуэ кэпетений але луй Мадиан: Ореб ши Зееб; ау учис пе Ореб ла стынка луй Ореб ши ау учис пе Зееб ла тяскул луй Зееб. Ау урмэрит пе Мадиан ши ау адус капетеле луй Ореб ши Зееб ла Гедеон, де чялалтэ парте а Йорданулуй.
