Jó 9
1 Então Job respondeu, e disse:
Йов а луат кувынтул ши а зис:
2 Na verdade sei que assim é; porque como se justificaria o homem para com Deus?
„Штиу бине кэ есте аша. Ши кум ар путя омул сэ-шь скоатэ дрептате ынаинтя луй Думнезеу?
3 Se quizer contender com elle, nem a uma de mil coisas lhe poderá responder.
Дакэ ар вои сэ се черте ку Ел, дин о мие де лукрурь н-ар путя сэ рэспундэ ла унул сингур.
4 Elle é sábio de coração, e forte de forças: quem se endureceu contra elle, e teve paz?
Але Луй сунт ынцелепчуня ши атотпутерничия: чине И с-ар путя ымпотриви фэрэ сэ фие педепсит?
5 Elle é o que transporta as montanhas, sem que o sintam, e o que as transtorna no seu furor.
Ел мутэ деодатэ мунций ши-й рэстоарнэ ын мыния Са.
6 O que remove a terra do seu logar, e as suas columnas estremecem.
Згудуе пэмынтул дин темелия луй, де и се клатинэ стылпий.
7 O que falla ao sol, e não sae, e sella as estrellas.
Порунчеште соарелуй, ши соареле ну май рэсаре; ши цине стелеле суб печетя Луй.
8 O que só estende os céus, e anda sobre os altos do mar.
Нумай Ел ынтинде черуриле ши умблэ пе ынэлцимиле мэрий.
9 O que faz a Ursa, o Orion, e o Setestrello, e as recamaras do sul.
Ел а фэкут Урса-Маре, Лучяфэрул де сярэ ши Ралицеле ши стелеле дин цинутуриле де мязэзи.
10 O que faz coisas grandes, que se não podem esquadrinhar: e maravilhas taes que se não podem contar.
Ел фаче лукрурь марь ши непэтрунсе, минунь фэрэ нумэр.
11 Eis que passa por diante de mim, e não o vejo: e torna a passar perante mim, e não o sinto.
Ятэ, Ел трече пе лынгэ мине, ши ну-Л вэд, Се дуче, ши ну-Л зэреск.
12 Eis que arrebata; quem lh'o fará restituir? quem lhe dirá: Que é o que fazes?
Дакэ апукэ Ел, чине-Л ва опри? Чине-Й ва зиче: ‘Че фачь?’
13 Deus não revogará a sua ira: debaixo d'elle se encurvam os auxiliadores soberbos.
Думнезеу ну-Шь ынтоарче мыния; суб Ел се плякэ тоць сприжиниторий мындрией.
14 Quanto menos lhe responderia eu! ou escolheria diante d'elle as minhas palavras!
Ши еу кум сэ-Й рэспунд? Че кувинте сэ алег?
15 A quem, ainda que eu fosse justo, lhe não responderia: antes ao meu Juiz pediria misericordia.
Кяр дакэ аш авя дрептате, ну Й-аш рэспунде. Ну пот декыт сэ мэ рог жудекэторулуй.
16 Ainda que chamasse, e elle me respondesse, nem por isso creria que désse ouvidos á minha voz.
Ши кяр дакэ м-ар аскулта кынд Ыл кем, тот н-аш путя креде кэ мь-а аскултат гласул –
17 Porque me quebranta com uma tempestade, e multiplica as minhas chagas sem causa.
Ел, каре мэ избеште ка ынтр-о фуртунэ, каре ымь ынмулцеште фэрэ причинэ рэниле,
18 Nem me concede o respirar, antes me farta d'amarguras.
каре ну мэ ласэ сэ рэсуфлу, мэ сатурэ де амэрэчуне.
19 Quanto ás forças, eis que elle é o forte: e, quanto ao juizo, quem me citará com elle?
Сэ алерг ла путере? Ел есте атотпутерник. Ла дрептате? Чине мэ ва апэра?
20 Se eu me justificar, a minha bocca me condemnará: se fôr recto, então me declarará por perverso.
Орькытэ дрептате аш авя, гура мя мэ ва осынди ши орькыт де невиноват аш фи, Ел мэ ва арэта ка виноват.
21 Se fôr recto, não estimo a minha alma: deprezo a minha vida.
Невиноват! Сунт, дар ну цин ла вяцэ, ымь диспрецуеск вяца.
22 A coisa é esta; por isso eu digo que elle consome ao recto e ao impio.
Че-мь пасэ ла урма урмей? Кэч ындрэзнеск с-о спун: Ел нимичеште пе чел невиноват ка ши пе чел виноват.
23 Matando o açoite de repente, então se ri da prova dos innocentes.
Ши дакэ бичул ар причинуи мэкар ындатэ моартя…! Дар Ел рыде де ынчеркэриле челуй невиноват.
24 A terra se entrega na mão do impio; elle cobre o rosto dos juizes: se não é elle, quem é logo?
Пэмынтул есте дат пе мыниле челуй нелеӂюит; Ел акоперэ окий жудекэторилор – де ну Ел, апой чине алтул?
25 E os meus dias são mais velozes do que um correio: fugiram, e nunca viram o bem.
Зилеле меле аляргэ май юць декыт ун алергэтор; фуг фэрэ сэ фи вэзут феричиря;
26 Passam como navios veleiros: como aguia que se lança á comida.
трек ка ши корэбииле челе юць, ка вултурул каре се репеде асупра прэзий.
27 Se eu disser: Me esquecerei da minha queixa, e mudarei o meu rosto, e tomarei alento;
Дакэ зик: ‘Вряу сэ-мь уйт суферинцеле, сэ-мь лас ынтристаря ши сэ фиу войос’,
28 Receio todas as minhas dôres, porque bem sei que me não terás por innocente.
сунт ынгрозит де тоате дурериле меле. Штиу кэ ну мэ вей скоате невиноват.
29 E, sendo eu impio, por que trabalharei em vão?
Ши дакэ вой фи жудекат виноват, пентру че сэ мэ май трудеск деӂяба?
30 Ainda que me lave com agua de neve, e purifique as minhas mãos com sabão,
Кяр дакэ м-аш спэла ку зэпадэ, кяр дакэ мь-аш курэци мыниле ку лешие,
31 Ainda me submergirás no fosso, e os meus proprios vestidos me abominarão.
Ту тот м-ай куфунда ын мочирлэ, де с-ар скырби пынэ ши хайнеле де мине!
32 Porque elle não é homem, como eu, a quem eu responda, vindo juntamente a juizo.
Кэч Ел ну есте ун ом ка мине, ка сэ-Й пот рэспунде ши сэ мерӂем ымпреунэ ла жудекатэ.
33 Não ha entre nós arbitro que ponha a mão sobre nós ambos.
Нич ну есте вреун мижлочитор ынтре ной, каре сэ-шь пунэ мына песте ной амындой.
34 Tire elle a sua vara de cima de mim, e não me amedronte o seu terror.
Сэ-Шь трагэ ынсэ варга де дясупра мя ши сэ ну мэ май тулбуре спайма Луй.
35 Então fallarei, e não o temerei; porque assim não estou comigo.
Атунч вой ворби ши ну мэ вой теме де Ел. Алтфел, ну сунт стэпын пе мине.
