Jó 8
1 Então respondeu Bildad o suhita, e disse:
Bildan iz Šuaha progovori tad i reče:
2 Até quando fallarás taes coisas, e as razões da tua bocca serão como um vento impetuoso?
“Dokad ćeš jošte govoriti tako, dokle će ti riječ kao vihor biti?
3 Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?
TÓa zar može Bog pravo pogaziti, može li pravdu izvrnut' Svesilni?
4 Se teus filhos peccaram contra elle, tambem elle os lançou na mão da sua transgressão.
Ako mu djeca tvoja sagriješiše, preda ih zato bezakonju njinu.
5 Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericordia,
Al' ako Boga potražiš iskreno i od Svesilnog milost ti izmoliš;
6 Se fôres puro e recto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.
ako li budeš čist i neporočan, odsad će svagda on nad tobom bdjeti i obnovit će kuću pravedniku.
7 O teu principio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu ultimo estado crescerá em extremo.
Bit će malena tvoja sreća prošla prema budućoj što te očekuje.
8 Porque, pergunta agora ás gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus paes
No pitaj samo prošle naraštaje, na mudrost pređa njihovih pripazi.
9 Porque nós somos de hontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.
Od jučer mi smo i ništa ne znamo, poput sjene su na zemlji nam dani.
10 Porventura não te ensinarão elles, e não te fallarão, e do seu coração não tirarão razões?
Oni će te poučit' i reći ti, iz srca će svog izvući besjede:
11 Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem agua?
'Izvan močvare zar će rogoz nići? Zar će bez vode trstika narasti?
12 Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra herva se secca.
Zeleni se sva, al' i nekošena usahne prije svake druge trave.
13 Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hypocrita perecerá.
To je kob svakog tko Boga zaboravi; tako propada nada bezbožnika:
14 Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia d'aranha.
Nit je tanana njegovo uzdanje, a ufanje mu kuća paukova.
15 Encostar-se-ha á sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-ha a ella, mas não ficará em pé.
Nasloni li se, ona mu se ljulja, prihvati li se, ona mu se ruši.
16 Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;
Zeleni se i sav na suncu buja, vrt su mu cio mladice prerasle.
17 As suas raizes se entrelaçam junto á fonte, para o pedregal attenta.
Svojim korijenjem krš je isprepleo te život crpe iz živa kamena.
18 Absorvendo-o elle do seu logar, negal-o-ha este, dizendo: Nunca te vi?
A kad ga s mjesta njegova istrgnu, ono ga niječe: 'Nikada te ne vidjeh!'
19 Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.
I evo gdje na putu sada trune dok drugo bilje već niče iz zemlje.
20 Eis que Deus não rejeitará ao recto; nem toma pela mão aos malfeitores:
Ne, Bog neće odbacit' neporočne, niti će rukom poduprijet' opake.
21 Até que de riso te encha a bocca, e os teus labios de jubilação.
Smijeh će ti opet ispuniti usta, s usana će odjeknuti klicanje.
22 Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos impios não existirá mais.
Dušmane će ti odjenut' sramota i šatora će nestat' zlikovačkog.'”
