< Jó 6 >
1 Então Job respondeu, e disse:
Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2 Oh se a minha magoa rectamente se pezasse, e a minha miseria juntamente se alçasse n'uma balança!
Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3 Porque na verdade mais pesada seria, do que a areia dos mares: por isso é que as minhas palavras se me afogam.
Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4 Porque as frechas do Todo-poderoso estão em mim, cujo ardente veneno me chupa o espirito: os terrores de Deus se armam contra mim.
Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5 Porventura zurrará o jumento montez junto á relva? ou berrará o boi junto ao seu pasto?
Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6 Ou comer-se-ha sem sal o que é insipido? ou haverá gosto na clara do ovo?
Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7 A minha alma recusa tocal-o, pois é como a minha comida fastienta.
Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8 Quem dera que se cumprisse o meu desejo, e que Deus me désse o que espero!
Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9 E que Deus quizesse quebrantar-me, e soltasse a sua mão, e me acabasse!
Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10 Isto ainda seria a minha consolação, e me refrigeraria no meu tormento, não me perdoando elle; porque não occultei as palavras do Sancto.
Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
11 Qual é a minha força, para que eu espere? ou qual é o meu fim, para que prolongue a minha vida?
Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12 É porventura a minha força a força de pedra? Ou é de cobre a minha carne?
Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
13 Ou não está em mim a minha ajuda? ou desamparou-me a verdadeira sabedoria?
Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
14 Ao que está afflicto devia o amigo mostrar compaixão, ainda ao que deixasse o temor do Todo-poderoso.
Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15 Meus irmãos aleivosamente me fallaram, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam.
Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
16 Que estão encobertos com a geada, e n'elles se esconde a neve.
Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
17 No tempo em que se derretem com o calor se desfazem, e em se aquentando, desapparecem do seu logar.
Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18 Desviam-se as veredas dos seus caminhos: sobem ao vacuo, e perecem.
Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19 Os caminhantes de Tema os vêem; os passageiros de Sheba olham para elles.
Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
20 Foram envergonhados, por terem confiado e, chegando ali, se confundem.
Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21 Agora sois similhantes a elles: vistes o terror, e temestes.
Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22 Disse-vos eu: Dae-me ou offerecei-me da vossa fazenda presentes?
Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
23 Ou livrae-me das mãos do oppressor? ou redemi-me das mãos dos tyrannos?
O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24 Ensinae-me, e eu me calarei: e dae-me a entender em que errei.
Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25 Oh! quão fortes são as palavras da boa razão! mas que é o que argue a vossa arguição?
Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26 Porventura buscareis palavras para me reprehenderdes, visto que as razões do desesperado estão como vento?
Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27 Mas antes lançaes sortes sobre o orphão; e cavaes uma cova para o vosso amigo.
Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
28 Agora pois, se sois servidos, virae-vos para mim; e vede se minto em vossa presença.
Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29 Voltae pois, não haja iniquidade: tornae-vos, digo, que ainda a minha justiça apparecerá n'isso.
Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30 Ha porventura iniquidade na minha lingua? Ou não poderia o meu paladar dar a entender as minhas miserias?
May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?