Jó 6

1 Então Job respondeu, e disse:

۱ و ایوب جواب داده، گفت:

2 Oh se a minha magoa rectamente se pezasse, e a minha miseria juntamente se alçasse n'uma balança!

۲ «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند.

3 Porque na verdade mais pesada seria, do que a areia dos mares: por isso é que as minhas palavras se me afogam.

۳ زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد.

4 Porque as frechas do Todo-poderoso estão em mim, cujo ardente veneno me chupa o espirito: os terrores de Deus se armam contra mim.

۴ زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند.

5 Porventura zurrará o jumento montez junto á relva? ou berrará o boi junto ao seu pasto?

۵ آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟

6 Ou comer-se-ha sem sal o que é insipido? ou haverá gosto na clara do ovo?

۶ آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟

7 A minha alma recusa tocal-o, pois é como a minha comida fastienta.

۷ جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است.

8 Quem dera que se cumprisse o meu desejo, e que Deus me désse o que espero!

۸ «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد!

9 E que Deus quizesse quebrantar-me, e soltasse a sua mão, e me acabasse!

۹ و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد!

10 Isto ainda seria a minha consolação, e me refrigeraria no meu tormento, não me perdoando elle; porque não occultei as palavras do Sancto.

۱۰ آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم.

11 Qual é a minha força, para que eu espere? ou qual é o meu fim, para que prolongue a minha vida?

۱۱ من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟

12 É porventura a minha força a força de pedra? Ou é de cobre a minha carne?

۱۲ آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟

13 Ou não está em mim a minha ajuda? ou desamparou-me a verdadeira sabedoria?

۱۳ آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟

14 Ao que está afflicto devia o amigo mostrar compaixão, ainda ao que deixasse o temor do Todo-poderoso.

۱۴ حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید.

15 Meus irmãos aleivosamente me fallaram, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam.

۱۵ اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند.

16 Que estão encobertos com a geada, e n'elles se esconde a neve.

۱۶ که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است.

17 No tempo em que se derretem com o calor se desfazem, e em se aquentando, desapparecem do seu logar.

۱۷ وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند.

18 Desviam-se as veredas dos seus caminhos: sobem ao vacuo, e perecem.

۱۸ کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند.

19 Os caminhantes de Tema os vêem; os passageiros de Sheba olham para elles.

۱۹ کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند.

20 Foram envergonhados, por terem confiado e, chegando ali, se confundem.

۲۰ از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند.

21 Agora sois similhantes a elles: vistes o terror, e temestes.

۲۱ زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.

22 Disse-vos eu: Dae-me ou offerecei-me da vossa fazenda presentes?

۲۲ آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟

23 Ou livrae-me das mãos do oppressor? ou redemi-me das mãos dos tyrannos?

۲۳ یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟

24 Ensinae-me, e eu me calarei: e dae-me a entender em que errei.

۲۴ «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم.

25 Oh! quão fortes são as palavras da boa razão! mas que é o que argue a vossa arguição?

۲۵ سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟

26 Porventura buscareis palavras para me reprehenderdes, visto que as razões do desesperado estão como vento?

۲۶ آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟

27 Mas antes lançaes sortes sobre o orphão; e cavaes uma cova para o vosso amigo.

۲۷ یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید.

28 Agora pois, se sois servidos, virae-vos para mim; e vede se minto em vossa presença.

۲۸ پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت.

29 Voltae pois, não haja iniquidade: tornae-vos, digo, que ainda a minha justiça apparecerá n'isso.

۲۹ برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است.

30 Ha porventura iniquidade na minha lingua? Ou não poderia o meu paladar dar a entender as minhas miserias?

۳۰ آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟