Jó 39

1 Sabes tu o tempo em que as cabras montezes parem? ou consideraste as dôres das cervas?

۱ «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

2 Contarás os mezes que cumprem? ou sabes o tempo do seu parto?

۲ آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

3 Quando se encurvam, produzem seus filhos, e lançam de si as suas dôres.

۳ خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

4 Seus filhos enrijam, crescem com o trigo: saem, e nunca mais tornam a ellas.

۴ بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

5 Quem despediu livre o jumento montez? e quem soltou as prisões ao jumento bravo?

۵ کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

6 Ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por suas moradas.

۶ که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

7 Ri-se do arroido da cidade: não ouve os muitos gritos do exactor.

۷ به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

8 O que descobre nos montes é o seu pasto, e anda buscando tudo que está verde.

۸ دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

9 Ou, querer-te-ha servir o unicornio? ou ficará na tua cavallariça?

۹ آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

10 Ou amarrarás o unicornio com a sua corda no rego? ou estorroará apoz ti os valles?

۱۰ آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

11 Ou confiarás n'elle, por ser grande a sua força? ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?

۱۱ آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

12 Ou fiarás d'elle que te torne o que semeaste e o recolherá na tua eira?

۱۲ آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

13 Vem de ti as alegres azas dos pavões, que teem pennas de cegonha e d'aguia?

۱۳ «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

14 A qual deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó.

۱۴ زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

15 E se esquece de que algum pé os pise, ou os animaes do campo os calquem.

۱۵ و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

16 Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus: debalde é seu trabalho, porquanto está sem temor.

۱۶ با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

17 Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.

۱۷ زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

18 A seu tempo se levanta ao alto: ri-se do cavallo, e do que vae montado n'elle.

۱۸ هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

19 Ou darás tu força ao cavallo? ou vestirás o seu pescoço com trovão?

۱۹ «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

20 Ou espantal-o-has, como ao gafanhoto? terrivel é o fogoso respirar das suas ventas.

۲۰ آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

21 Escarva a terra, e folga na sua força, e sae ao encontro dos armados.

۲۱ در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

22 Ri-se do temor, e não se espanta, e não torna atraz por causa da espada.

۲۲ برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

23 Contra elle rangem a aljava, o ferro flammante da lança e do dardo.

۲۳ ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

24 Sacudindo-se, e removendo-se, escarva a terra, e não faz caso do som da buzina.

۲۴ با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

25 Na furia do som das buzinas diz: Eia! e de longe cheira a guerra, e o trovão dos principes, e o alarido.

۲۵ وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

26 Ou vôa o gavião pela tua intelligencia, e estende as suas azas para o sul?

۲۶ آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

27 Ou se remonta a aguia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?

۲۷ آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

28 Nas penhas mora e habita: no cume das penhas, e nos logares seguros.

۲۸ بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

29 Desde ali descobre a preza: seus olhos a avistam desde longe.

۲۹ از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

30 E seus filhos chupam o sangue, e onde ha mortos ahi está.

۳۰ بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»