Jó 38

1 Depois d'isto o Senhor respondeu a Job d'um redemoinho, e disse:

Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:

2 Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?

Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?

3 Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-hei, e tu me ensina.

Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.

4 Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-m'o saber, se tens intelligencia.

Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.

5 Quem lhe poz as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ella o cordel?

Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?

6 Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,

Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;

7 Quando as estrellas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?

Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?

8 Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;

Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?

9 Quando eu puz as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?

Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;

10 Quando passei sobre elle o meu decreto, e lhe puz portas e ferrolhos;

Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;

11 E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empolladas?

I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.

12 Ou desde os teus dias déste ordem á madrugada? ou mostraste á alva o seu logar;

Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;

13 Para que pegasse dos fins da terra, e os impios fossem sacudidos d'ella;

Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?

14 E se transformasse como o barro, sob o sello, e se pozessem como vestidos;

Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.

15 E dos impios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;

Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.

16 Ou entraste tu até ás origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abysmo?

Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?

17 Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?

Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?

18 Ou com o teu entendimento chegaste ás larguras da terra? faze-m'o saber, se sabes tudo isto.

Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.

19 Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto ás trevas, onde está o seu logar;

Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;

20 Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?

Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?

21 Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o numero dos teus dias?

Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?

22 Ou entraste tu até aos thesouros da neve? e viste os thesouros da saraiva,

Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;

23 Que eu retenho até do tempo da angustia, até ao dia da peleja e da guerra?

Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?

24 Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?

Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?

25 Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relampagos dos trovões;

Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;

26 Para chover sobre a terra, onde não ha ninguem, e no deserto, em que não ha gente;

Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;

27 Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da herva?

Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?

28 A chuva porventura tem pae? ou quem géra as gottas do orvalho,

Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?

29 De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?

Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?

30 Como debaixo de pedra as aguas se escondem: e a superficie do abysmo se coalha.

Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.

31 Ou poderás tu ajuntar as delicias das sete estrellas, ou soltar os atilhos do Orion?

Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?

32 Ou produzir as constellações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?

Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?

33 Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do dominio d'elles sobre a terra?

Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?

34 Ou podes levantar a tua voz até ás nuvens, para que a abundancia das aguas te cubra?

Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?

35 Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?

Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?

36 Quem poz a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?

Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?

37 Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,

Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;

38 Quando se funde o pó n'uma massa, e se apegam os torrões uns aos outros?

Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?

39 Porventura caçarás tu preza para a leôa? ou fartaras a fome dos filhos dos leões,

Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;

40 Quando se agacham nos covis, e estão á espreita nas covas?

Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?

41 Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?

Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?