Jó 33
1 Assim, na verdade, ó Job, ouve as minhas razões, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
Чуј дакле, Јове, беседу моју, и слушај све речи моје.
2 Eis que já abri a minha bocca: já fallou a minha lingua debaixo do meu paladar.
Ево, сад отварам уста своја; говори језик мој у устима мојим.
3 As minhas razões sairão da sinceridade do meu coração, e a pura sciencia dos meus labios.
По правом срцу мом биће речи моје, и мисао чисту изрећи ће усне моје.
4 O Espirito de Deus me fez: e a inspiração do Todo-poderoso me deu vida.
Дух Божји створио ме је, и дах Свемогућега дао ми је живот.
5 Se podes responde-me, põe por ordem diante de mim a tua causa, e levanta-te.
Ако можеш, одговори ми, приправи се и стани ми на супрот.
6 Eis que sou de Deus, como tu: do lodo tambem eu fui cortado.
Ево, ја ћу бити место Бога, као што си рекао; од кала сам начињен и ја.
7 Eis que não te perturbará o meu terror, nem será pesada sobre ti a minha mão.
Ето, страх мој неће те страшити, и рука моја неће те тиштати.
8 Na verdade que disseste aos meus ouvidos; e eu ouvi a voz das palavras, dizendo:
Рекао си, дакле, преда мном, и чуо сам глас твојих речи:
9 Limpo estou, sem transgressão: puro sou; e não tenho culpa.
Чист сам, без греха, прав сам и нема безакоња на мени.
10 Eis que acha contra mim achaques, e me considerou como seu inimigo.
Ево, тражи задевицу са мном, држи ме за свог непријатеља.
11 Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.
Меће у кладе ноге моје, вреба по свим стазама мојим.
12 Eis que n'isto te respondo: Não foste justo; porque maior é Deus do que o homem.
Ето, у том ниси праведан, одговарам ти; јер је Бог већи од човека.
13 Por que razão contendeste com elle? porque não responde ácerca de todos os seus feitos.
Зашто се преш с Њим, што за сва дела своја не одговара?
14 Antes Deus falla uma e duas vezes; porém ninguem attenta para isso.
Један пут говори Бог и два пута; али човек не пази.
15 Em sonho ou em visão de noite, quando cae somno profundo sobre os homens, e adormecem na cama,
У сну, у утвари ноћној, кад тврд сан падне на људе, кад спавају у постељи,
16 Então o revela ao ouvido dos homens, e lhes sella a sua instrucção.
Тада отвара ухо људима и науку им запечаћава,
17 Para apartar o homem d'aquillo que faz, e esconder do homem a soberba.
Да би одвратио човека од дела његовог, и заклонио од њега охолост;
18 Para desviar a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.
Да би сачувао душу његову од јаме, и живот његов да не наиђе на мач.
19 Tambem na sua cama é com dôres castigado; como tambem a multidão de seus ossos com fortes dôres.
И кара га боловима на постељи његовој, и све кости његове тешком болешћу.
20 De modo que a sua vida abomina até o pão, e a sua alma a comida appetecivel.
Тако да се животу његовом гади хлеб и души његовој јело најмилије;
21 Desapparece a sua carne á vista d'olhos, e os seus ossos, que se não viam, agora apparecem:
Нестаје тела његовог на очиглед, и измалају се кости његове, које се пре нису виделе,
22 E a sua alma se vae chegando á cova, e a sua vida ao que traz morte.
И душа се његова приближава гробу, и живот његов смрти.
23 Se com elle pois houver um mensageiro, um interprete, um entre milhares, para declarar ao homem a sua rectidão,
Ако има гласника, тумача, једног од хиљаде, који би казао човеку дужност његову,
24 Então terá misericordia d'elle, e lhe dirá: Livra-o, que não desça á cova; já achei resgate.
Тада ће се смиловати на њ, и рећи ће: Избави га да не отиде у гроб; нашао сам откуп.
25 Sua carne se reverdecerá mais do que era na mocidade, e tornará aos dias da sua juventude.
И подмладиће се тело његово као у детета, и повратиће се на дане младости своје,
26 Devéras orará a Deus, o qual se agradará d'elle, e verá a sua face com jubilo, e restituirá ao homem a sua justiça.
Молиће се Богу, и помиловаће га, и гледаће лице његово радујући се, и вратиће човеку по правди његовој.
27 Olhará para os homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.
Гледајући људи рећи ће: Бејах згрешио, и шта је право изврнуо, али ми не поможе.
28 Porém Deus livrou a minha alma de que não passasse a cova; assim que a minha vida vê a luz.
Он избави душу моју да не отиде у јаму, и живот мој да гледа светлост.
29 Eis que tudo isto obra Deus, duas e tres vezes para com o homem;
Гле, све ово чини Бог два пута и три пута човеку,
30 Para desviar a sua alma da perdição, e o alumiar com a luz dos viventes.
Да би повратио душу његову од јаме, да би га обасјавала светлост живих.
31 Escuta pois, ó Job, ouve-me: cala-te, e eu fallarei.
Пази, Јове, слушај ме, ћути, да ја говорим.
32 Se tens alguma coisa que dizer, responde-me: falla, porque desejo justificar-te.
Ако имаш шта рећи, одговори ми; говори, јер сам те рад оправдати;
33 Se não, escuta-me tu: cala-te, e ensinar-te-hei a sabedoria.
Ако ли не, слушај ти мене; ћути, и научићу те мудрости.
