Jó 32
1 Então aquelles tres homens cessaram de responder a Job; porque era justo aos seus proprios olhos.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 E accendeu-se a ira d'Elihu, filho de Baracheel o buzita, da familia de Ram: contra Job se accendeu a sua ira, porque se justificava a si mesmo, mais do que a Deus.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Tambem a sua ira se accendeu contra os seus tres amigos: porque, não achando que responder, todavia condemnavam a Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Elihu porém esperou que Job fallasse; porquanto tinham mais edade do que elle.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 Vendo pois Elihu que já não havia resposta na bocca d'aquelles tres homens, a sua ira se accendeu.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 E respondeu Elihu, filho de Baracheel o buzita, e disse: Eu sou de menos edade, e vós sois edosos; receei-me e temi de vos declarar a minha opinião.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 Dizia eu: Fallem os dias, e a multidão doa annos ensine a sabedoria.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 Na verdade, ha um espirito no homem, e a inspiração do Todo-poderoso os faz entendidos.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 Os grandes não são os sabios, nem os velhos entendem juizo.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Pelo que digo: Dae-me ouvidos, e tambem eu declararei a minha opinião.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Eis que aguardei as vossas palavras, e dei ouvidos ás vossas considerações, até que buscasseis razões.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Attentando pois para vós, eis que nenhum de vós ha que possa convencer a Job, nem que responda ás suas razões:
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Para que não digaes: Achamos a sabedoria; Deus o derribou, e não homem algum.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Ora elle não dirigiu contra mim palavra alguma, nem lhe responderei com as vossas palavras.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 Estão pasmados, não respondem mais, faltam-lhes as palavras.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 Esperei pois, porém não fallam: porque já pararam, e não respondem mais.
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 Tambem eu responderei pela minha parte: tambem eu declararei a minha opinião.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 Porque estou cheio de palavras, e aperta-me o espirito do meu ventre.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Eis que o meu ventre é como o mosto, sem respiradouro, e virá a arrebentar, como odres novos.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 Fallarei, e respirarei: abrirei os meus labios, e responderei.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Oxalá eu não faça accepção de pessoas, nem use de sobrenomes com o homem!
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 Porque não sei usar de sobrenomes: em breve me levaria o meu Creador.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
