Jó 21
1 Respondeu porém Job, e disse:
Job progovori i reče:
2 Ouvi attentamente as minhas razões; e isto vos sirva de consolações.
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
3 Soffrei-me, e eu fallarei: e, havendo eu fallado, zombae.
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
4 Porventura eu me queixo a algum homem? porém, ainda que assim fosse, porque se não angustiaria o meu espirito?
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
5 Olhae para mim, e pasmae: e ponde a mão sobre a bocca.
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
6 Porque, quando me lembro d'isto, me perturbo, e a minha carne é sobresaltada d'horror.
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
7 Por que razão vivem os impios? envelhecem, e ainda se esforçam em poder?
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
8 A sua semente se estabelece com elles perante a sua face; e os seus renovos perante os seus olhos.
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
9 As suas casas teem paz, sem temor; e a vara de Deus não está sobre elles.
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
10 O seu touro gera, e não falha: pare a sua vacca, e não aborta.
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
11 Mandam fóra as suas creanças, como a um rebanho, e seus filhos andam saltando.
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
12 Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e alegram-se ao som dos orgãos.
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol h7585)
14 E, todavia, dizem a Deus: Retirate de nós; porque não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
15 Quem é o Todo-poderoso, para que nós o sirvamos? e que nos aproveitará que lhe façamos orações?
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
16 Vêde porém que o seu bem não está na mão d'elles: esteja longe de mim o conselho dos impios!
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
17 Quantas vezes succede que se apaga a candeia dos impios, e lhes sobrevem a sua destruição? e Deus na sua ira lhes reparte dôres!
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
18 Porque são como a palha diante do vento, e como a pragana, que arrebata o redemoinho.
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
19 Deus guarda a sua violencia para seus filhos, e lhe dá o pago, que o sente.
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
20 Seus olhos vêem a sua ruina, e elle bebe do furor do Todo-poderoso.
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
21 Porque, que prazer teria na sua casa, depois de si, cortando-se-lhe o numero dos seus mezes?
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
22 Porventura a Deus se ensinaria sciencia, a elle que julga os excelsos?
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
23 Este morre na força da sua plenitude, estando todo quieto e socegado.
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
24 Os seus baldes estão cheios de leite, e os seus ossos estão regados de tutanos.
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
25 E outro morre, ao contrario, na amargura do seu coração, não havendo comido do bem.
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
26 Juntamente jazem no pó, e os bichos os cobrem.
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
27 Eis que conheço bem os vossos pensamentos: e os maus intentos com que injustamente me fazeis violencia.
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
28 Porque direis: Onde está a casa do principe? e onde a tenda das moradas dos impios?
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
29 Porventura o não perguntastes aos que passam pelo caminho? e não conheceis os seus signaes?
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
30 Que o mau é preservado para o dia da destruição; e são levados no dia do furor.
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
31 Quem accusará diante d'elle o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que faz?
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
32 Finalmente é levado ás sepulturas, e vigia no montão.
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
33 Os torrões do valle lhe são doces, e attrahe a si a todo o homem; e diante de si ha innumeraveis.
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
34 Como pois me consolaes com vaidade? pois nas vossas respostas ainda resta a transgressão.
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
