Jó 20
1 Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse:
A Sofar Namaæanin odgovori i reèe:
2 Por isso é que os meus pensamentos me fazem responder, e portanto me apresso.
Zato me misli moje nagone da odgovorim, i zato hitim.
3 Eu ouvi a reprehensão, que me envergonha, mas o espirito do meu entendimento responderá por mim.
Èuo sam ukor koji me sramoti, ali æe duh iz razuma mojega odgovoriti za me.
4 Porventura não sabes isto, que foi desde todo o tempo, desde que o homem foi posto sobre a terra?
Ne znaš li da je tako otkako je vijeka, otkako je postavljen èovjek na zemlji,
5 A saber: que o jubilo dos impios é breve, e a alegria dos hypocritas como d'um momento?
Da je slava bezbožnijeh za malo i radost licemjerova za èas?
6 Ainda que a sua altura subisse até ao céu, e a sua cabeça chegasse até ás nuvens,
Da bi mu visina doprla do neba, i glava se njegova dotakla oblaka,
7 Comtudo como o seu proprio esterco perecerá para sempre: e os que o viam dirão: Onde está?
Nestaæe ga zasvagda kao kala njegova; i koji ga vidješe reæi æe: kuda se djede?
8 Como um sonho vôa, e não será achado, e será afugentado como uma visão da noite.
Kao san odletjeæe, i neæe se naæi, i išèeznuæe kao noæna utvara.
9 O olho que já o viu jamais o verá, nem olhará mais para elle o seu logar.
Oko koje ga je gledalo neæe više, niti æe ga više vidjeti mjesto njegovo.
10 Os seus filhos procurarão agradar aos pobres, e as suas mãos restaurarão a sua fazenda.
Sinovi njegovi umiljavaæe se siromasima i ruke æe njegove vraæati što je oteo.
11 Os seus ossos se encherão dos seus peccados occultos, e juntamente se deitarão com elle no pó.
Kosti æe njegove biti pune grijeha mladosti njegove, i oni æe ležati s njim u prahu.
12 Ainda que o mal lhe seja doce na bocca, e elle o esconda debaixo da sua lingua,
Ako mu je i slatka u ustima zloæa i krije je pod jezikom svojim,
13 E o guarde, e o não deixe, antes o retenha no seu paladar,
Èuva je i ne pušta je, nego je zadržava u grlu svom,
14 Comtudo a sua comida se mudará nas suas entranhas; fel d'aspides será interiormente.
Ipak æe se jelo njegovo pretvoriti u crijevima njegovijem, postaæe u njemu jed aspidin.
15 Enguliu fazendas, porém vomitalas-ha; do seu ventre Deus as lançará.
Blago što je proždro izbljuvaæe, iz trbuha njegova istjeraæe ga Bog.
16 Veneno d'aspides sorverá; lingua de vibora o matará.
Jed æe aspidin sisati, ubiæe ga jezik gujinji.
17 Não verá as correntes, os rios e os ribeiros de mel e manteiga.
Neæe vidjeti potoka ni rijeka kojima teèe med i maslo.
18 Restituirá do seu trabalho, e não o engulirá: conforme ao poder de sua mudança, e não saltará de gozo.
Vratiæe muku, a neæe je pojesti; prema blagu biæe promjena, i neæe se radovati.
19 Porquanto opprimiu, desamparou os pobres, e roubou a casa que não edificou.
Jer je tlaèio i ostavljao uboge, kuæe je otimao i nije zidao.
20 Porquanto não sentiu socego no seu ventre; da sua tão desejada fazenda coisa nenhuma reterá.
Jer nije nigda osjetio mira u trbuhu svom, ni što mu je najmilije neæe saèuvati.
21 Nada lhe sobejará do que coma; pelo que a sua fazenda não será duravel.
Ništa mu neæe ostati od hrane njegove. Zato ne može dobro njegovo trajati.
22 Estando já cheia a sua abastança, estará angustiado: toda a mão dos miseraveis virá sobre elle
Kad se ispuni izobilje njegovo, tada æe biti u nevolji; sve ruke nevoljnijeh udariæe na nj.
23 Haja porém ainda de que possa encher o seu ventre; comtudo Deus mandará sobre elle o ardor da sua ira, e a fará chover sobre elle quando elle fôr a comer.
Kad bi napunio trbuh svoj, poslaæe na nj Bog jarost gnjeva svojega, i pustiæe je kao dažd na njega i na jelo njegovo.
24 Ainda que fuja das armas de ferro, o arco d'aço o atravessará.
Kad stane bježati od oružja gvozdenoga, prostrijeliæe ga luk mjedeni.
25 Desembainhada a espada, sairá do seu corpo, e resplandecendo virá do seu fel: e haverá sobre elle assombros.
Strijela puštena proæi æe kroz tijelo njegovo, i svijetlo gvožðe izaæi æe iz žuèi njegove; kad poðe, obuzeæe ga strahote.
26 Toda a escuridão se occultará nos seus esconderijos: um fogo não assoprado o consumirá: e com o que ficar na sua tenda irá mal.
Sve æe tame biti sakrivene u tajnim mjestima njegovijem; proždrijeæe ga oganj neraspiren, i ko ostane u šatoru njegovu zlo æe mu biti.
27 Os céus manifestarão a sua iniquidade: e a terra se levantará contra elle.
Otkriæe nebesa bezakonje njegovo, i zemlja æe ustati na nj.
28 As rendas de sua casa serão transportadas: no dia da sua ira todas se derramarão.
Otiæi æe ljetina doma njegova, rastoèiæe se u dan gnjeva njegova.
29 Esta, da parte de Deus, é a porção do homem impio: e, da parte de Deus, a herança dos seus ditos.
To je dio od Boga èovjeku bezbožnomu i našljedstvo od Boga za besjedu njegovu.
