Jó 20
1 Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse:
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 Por isso é que os meus pensamentos me fazem responder, e portanto me apresso.
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 Eu ouvi a reprehensão, que me envergonha, mas o espirito do meu entendimento responderá por mim.
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Porventura não sabes isto, que foi desde todo o tempo, desde que o homem foi posto sobre a terra?
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 A saber: que o jubilo dos impios é breve, e a alegria dos hypocritas como d'um momento?
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Ainda que a sua altura subisse até ao céu, e a sua cabeça chegasse até ás nuvens,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 Comtudo como o seu proprio esterco perecerá para sempre: e os que o viam dirão: Onde está?
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 Como um sonho vôa, e não será achado, e será afugentado como uma visão da noite.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 O olho que já o viu jamais o verá, nem olhará mais para elle o seu logar.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 Os seus filhos procurarão agradar aos pobres, e as suas mãos restaurarão a sua fazenda.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 Os seus ossos se encherão dos seus peccados occultos, e juntamente se deitarão com elle no pó.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Ainda que o mal lhe seja doce na bocca, e elle o esconda debaixo da sua lingua,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 E o guarde, e o não deixe, antes o retenha no seu paladar,
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 Comtudo a sua comida se mudará nas suas entranhas; fel d'aspides será interiormente.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 Enguliu fazendas, porém vomitalas-ha; do seu ventre Deus as lançará.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 Veneno d'aspides sorverá; lingua de vibora o matará.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 Não verá as correntes, os rios e os ribeiros de mel e manteiga.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 Restituirá do seu trabalho, e não o engulirá: conforme ao poder de sua mudança, e não saltará de gozo.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 Porquanto opprimiu, desamparou os pobres, e roubou a casa que não edificou.
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 Porquanto não sentiu socego no seu ventre; da sua tão desejada fazenda coisa nenhuma reterá.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 Nada lhe sobejará do que coma; pelo que a sua fazenda não será duravel.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 Estando já cheia a sua abastança, estará angustiado: toda a mão dos miseraveis virá sobre elle
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 Haja porém ainda de que possa encher o seu ventre; comtudo Deus mandará sobre elle o ardor da sua ira, e a fará chover sobre elle quando elle fôr a comer.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 Ainda que fuja das armas de ferro, o arco d'aço o atravessará.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 Desembainhada a espada, sairá do seu corpo, e resplandecendo virá do seu fel: e haverá sobre elle assombros.
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 Toda a escuridão se occultará nos seus esconderijos: um fogo não assoprado o consumirá: e com o que ficar na sua tenda irá mal.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Os céus manifestarão a sua iniquidade: e a terra se levantará contra elle.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 As rendas de sua casa serão transportadas: no dia da sua ira todas se derramarão.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Esta, da parte de Deus, é a porção do homem impio: e, da parte de Deus, a herança dos seus ditos.
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
