Jó 20
1 Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse:
Sofar iz Naamata progovori tad i reče:
2 Por isso é que os meus pensamentos me fazem responder, e portanto me apresso.
“Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje
3 Eu ouvi a reprehensão, que me envergonha, mas o espirito do meu entendimento responderá por mim.
dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.
4 Porventura não sabes isto, que foi desde todo o tempo, desde que o homem foi posto sobre a terra?
Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,
5 A saber: que o jubilo dos impios é breve, e a alegria dos hypocritas como d'um momento?
da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.
6 Ainda que a sua altura subisse até ao céu, e a sua cabeça chegasse até ás nuvens,
Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,
7 Comtudo como o seu proprio esterco perecerá para sempre: e os que o viam dirão: Onde está?
poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'
8 Como um sonho vôa, e não será achado, e será afugentado como uma visão da noite.
Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.
9 O olho que já o viu jamais o verá, nem olhará mais para elle o seu logar.
Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti
10 Os seus filhos procurarão agradar aos pobres, e as suas mãos restaurarão a sua fazenda.
Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.
11 Os seus ossos se encherão dos seus peccados occultos, e juntamente se deitarão com elle no pó.
Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.
12 Ainda que o mal lhe seja doce na bocca, e elle o esconda debaixo da sua lingua,
Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;
13 E o guarde, e o não deixe, antes o retenha no seu paladar,
sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.
14 Comtudo a sua comida se mudará nas suas entranhas; fel d'aspides será interiormente.
Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.
15 Enguliu fazendas, porém vomitalas-ha; do seu ventre Deus as lançará.
Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.
16 Veneno d'aspides sorverá; lingua de vibora o matará.
Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.
17 Não verá as correntes, os rios e os ribeiros de mel e manteiga.
Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.
18 Restituirá do seu trabalho, e não o engulirá: conforme ao poder de sua mudança, e não saltará de gozo.
Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.
19 Porquanto opprimiu, desamparou os pobres, e roubou a casa que não edificou.
Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,
20 Porquanto não sentiu socego no seu ventre; da sua tão desejada fazenda coisa nenhuma reterá.
jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.
21 Nada lhe sobejará do que coma; pelo que a sua fazenda não será duravel.
Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.
22 Estando já cheia a sua abastança, estará angustiado: toda a mão dos miseraveis virá sobre elle
Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.
23 Haja porém ainda de que possa encher o seu ventre; comtudo Deus mandará sobre elle o ardor da sua ira, e a fará chover sobre elle quando elle fôr a comer.
I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.
24 Ainda que fuja das armas de ferro, o arco d'aço o atravessará.
Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.
25 Desembainhada a espada, sairá do seu corpo, e resplandecendo virá do seu fel: e haverá sobre elle assombros.
Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,
26 Toda a escuridão se occultará nos seus esconderijos: um fogo não assoprado o consumirá: e com o que ficar na sua tenda irá mal.
na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.
27 Os céus manifestarão a sua iniquidade: e a terra se levantará contra elle.
Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.
28 As rendas de sua casa serão transportadas: no dia da sua ira todas se derramarão.
Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.
29 Esta, da parte de Deus, é a porção do homem impio: e, da parte de Deus, a herança dos seus ditos.
Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”
