< 18 >

1 Então respondeu Bildad, o suhita, e disse:
Na Suhini Bildad buae se,
2 Até quando não fareis fim de palavras? considerae bem, e então fallaremos.
“Bere bɛn na wubegyae kasa tenten yi? Dwene ho yiye, na afei yebetumi akasa.
3 Porque somos estimados como bestas, e immundos aos vossos olhos?
Adɛn nti na wofa yɛn sɛ anantwi na wususuw sɛ yennim nyansa yi?
4 Oh tu, que despedaças a tua alma na tua ira, será a terra deixada por tua causa? e remover-se-hão as rochas do seu logar?
Wo a wode abufuw tetew wo mu nketenkete, wo nti na yemfi asase so anaasɛ wonnwiriw abotan mfi wɔn sibea ana?
5 Na verdade, a luz dos impios se apagará, e a faisca do seu fogo não resplandecerá.
“Omumɔyɛfo kanea adum; na ne gya nnɛw bio.
6 A luz se escurecerá nas suas tendas, e a sua lampada sobre elle se apagará.
Hann a ɛwɔ ne ntamadan mu duru sum; kanea a esi ne ho no dum.
7 Os passos do seu poder se estreitarão, e o seu conselho o derribará.
Nʼanammɔntu mu ahoɔden ano bɛbrɛ ase; nʼankasa nhyehyɛe hwe no ase.
8 Porque por seus proprios pés é lançado na rede, e andará nos fios enredados.
Nʼanammɔn de no kɔ afiri mu, na okyinkyin kɔtɔ ne tan mu.
9 O laço o apanhará pelo calcanhar, e prevalecerá contra elle o salteador.
Afiri so ne nantin na eso ne mu dennen.
10 Está escondida debaixo da terra uma corda, e uma armadilha na vereda,
Wɔasum no afiri ahintaw wɔ fam; afiri wɔ ne kwan mu.
11 Os assombros o espantarão em redor, e o farão correr d'uma parte para a outra, por onde quer que apresse os passos.
Ahunahuna ma ɔbɔ huboa wɔ ne ho nyinaa na ɛhaw no wɔ nʼanammɔntu biara mu.
12 Será faminto o seu rigor, e a destruição está prompta ao seu lado.
Atoyerɛnkyɛm kɔn dɔ no; na sɛ ɔhwe ase a, amanehunu retwɛn no.
13 O primogenito da morte consumirá as costellas da sua pelle: consumirá, digo, os seus membros.
Ɛwewe ne honam ani baabi; na owu di kan sɛe nʼakwaa.
14 A sua confiança será arrancada da sua tenda, e isto o fará caminhar para o rei dos assombros.
Wɔtwe no fi ne ntamadan bammɔ mu na wɔde no brɛ ahunahunahene.
15 Morará na sua mesma tenda, não lhe ficando nada: espalhar-se-ha enxofre sobre a sua habitação.
Ogya te ne ntamadan mu; na wɔabɔ sufre a ɛredɛw apete nʼatenae.
16 Por debaixo se seccarão as suas raizes, e por de cima serão cortados os seus ramos.
Ne ntin wuwu wɔ ase na ne mman nso wu wɔ soro.
17 A sua memoria perecerá da terra, e pelas praças não terá nome.
Wɔnnkae no asase so bio; na onni din wɔ asase so.
18 Da luz o lançarão nas trevas, e afugental-o-hão do mundo.
Wɔka no fi hann mu kɔ sum mu na wɔpam no fi wiase.
19 Não terá filho nem neto entre o seu povo, e resto nenhum d'elle ficará nas suas moradas.
Onni mma anaa nananom wɔ ne nkurɔfo mu, na nʼaseni biara renka wɔ baabi a ɔtenae.
20 Do seu dia se espantarão os vindouros, e os antigos serão sobresaltados de horror.
Nnipa a wofi atɔe fam ho adwiriw wɔn wɔ nea ato no no ho; na aninyanne bunkam wɔn a wɔwɔ apuei fam no so.
21 Taes são, na verdade, as moradas do perverso, e este é o logar do que não conhece a Deus.
Ampa ara, sɛɛ na omumɔyɛfo atenae te; sɛɛ ne beae a nea onnim Onyankopɔn no te.”

< 18 >