Jó 17
1 O meu espirito se vae corrompendo, os meus dias se vão apagando, e tenho perante mim as sepulturas.
“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.
2 Porventura não estão zombadores comigo? e os meus olhos não passam a noite chorando pelas suas amarguras?
Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 Promette agora, e dá-me um fiador para comtigo: quem ha que me dê a mão?
“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?
4 Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.
Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 O que lisongeando falla aos amigos tambem os olhos de seus filhos desfallecerão.
Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.
6 Porém a mim me poz por um proverbio dos povos, de modo que já sou uma abominação perante o rosto de cada um.
“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.
7 Pelo que já se escureceram de magoa os meus olhos, e já todos os meus membros são como a sombra:
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 Os rectos pasmarão d'isto, e o innocente se levantará contra o hypocrita.
Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 E o justo seguirá o seu caminho firmemente, e o puro de mãos irá crescendo em força.
Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 Mas, na verdade, tornae todos vós, e vinde cá; porque sabio nenhum acho entre vós.
“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 Os meus dias passam, os meus propositos se quebraram, os pensamentos do meu coração.
Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.
12 Trocaram o dia em noite; a luz está perto do fim, por causa das trevas.
Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)
14 Á corrupção clamo: Tu és meu pae; e aos bichos: Vós sois minha mãe e minha irmã.
Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
15 Onde pois estaria agora a minha esperança? emquanto á minha esperança, quem a poderá ver
Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
