Jó 17
1 O meu espirito se vae corrompendo, os meus dias se vão apagando, e tenho perante mim as sepulturas.
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 Porventura não estão zombadores comigo? e os meus olhos não passam a noite chorando pelas suas amarguras?
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 Promette agora, e dá-me um fiador para comtigo: quem ha que me dê a mão?
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 O que lisongeando falla aos amigos tambem os olhos de seus filhos desfallecerão.
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 Porém a mim me poz por um proverbio dos povos, de modo que já sou uma abominação perante o rosto de cada um.
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 Pelo que já se escureceram de magoa os meus olhos, e já todos os meus membros são como a sombra:
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 Os rectos pasmarão d'isto, e o innocente se levantará contra o hypocrita.
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 E o justo seguirá o seu caminho firmemente, e o puro de mãos irá crescendo em força.
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 Mas, na verdade, tornae todos vós, e vinde cá; porque sabio nenhum acho entre vós.
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 Os meus dias passam, os meus propositos se quebraram, os pensamentos do meu coração.
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 Trocaram o dia em noite; a luz está perto do fim, por causa das trevas.
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)
14 Á corrupção clamo: Tu és meu pae; e aos bichos: Vós sois minha mãe e minha irmã.
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 Onde pois estaria agora a minha esperança? emquanto á minha esperança, quem a poderá ver
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
