Jó 16
1 Então respondeu Job, e disse:
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 Tenho ouvido muitas coisas como estas: todos vós sois consoladores molestos.
“Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.
3 Porventura não terão fim estas palavras de vento? ou que te irrita, para assim responderes?
Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?
4 Fallaria eu tambem como vós fallaes, se a vossa alma estivesse em logar da minha alma? ou amontoaria palavras contra vós, e menearia contra vós a minha cabeça?
Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.
5 Antes vos fortaleceria com a minha bocca, e a consolação dos meus labios abrandaria a dôr.
Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.
6 Se eu fallar, a minha dôr não cessa, e, calando-me eu, que mal me deixa?
“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?
7 Na verdade, agora me molestou: tu assolaste toda a minha companhia.
Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
8 Testemunha d'isto é que já me fizeste enrugado, e a minha magreza já se levanta contra mim, e no meu rosto testifica contra mim.
Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
9 Na sua ira me despedaçou, e elle me perseguiu; rangeu os seus dentes contra mim: aguça o meu adversario os seus olhos contra mim.
Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
10 Bocejam com a sua bocca contra mim; com desprezo me feriram nos queixos, e contra mim se ajuntam todos.
İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
11 Entrega-me Deus ao perverso, e nas mãos dos impios me faz cair.
Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.
12 Descançado estava eu, porém elle me quebrantou; e pegou-me pela cerviz, e me despedaçou; tambem me poz por seu alvo.
Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.
13 Cercam-me os seus frecheiros; atravessa-me os rins, e não me poupa, e o meu fel derrama em terra.
Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.
14 Quebranta-me com quebranto sobre quebranto: arremette contra mim como um valente.
Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.
15 Cosi sobre a minha pelle o sacco, e revolvi a minha cabeça no pó.
“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
16 O meu rosto todo está descorado de chorar, e sobre as minhas palpebras está a sombra da morte:
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
17 Não havendo porém violencia nas minhas mãos, e sendo pura a minha oração.
Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
18 Ah! terra, não cubras o meu sangue; e não haja logar para o meu clamor!
“Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.
19 Eis que tambem agora está a minha testemunha no céu, e a minha testemunha nas alturas.
Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.
20 Os meus amigos são os que zombam de mim; os meus olhos se desfazem em lágrimas diante de Deus.
Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı'ya yaş döküyor;
21 Ah! se se podesse contender com Deus pelo homem, como o filho do homem pelo seu amigo!
Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.
22 Porque se passarão poucos annos; e eu seguirei o caminho por onde não tornarei.
“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
