< 15 >

1 Então respondeu Eliphaz o themanita, e disse:
Potem je odgovoril Elifáz Temánec in rekel:
2 Porventura dará o sabio por resposta sciencia de vento? e encherá o seu ventre de vento oriental?
»Mar naj moder človek izreka prazno znanje in svoj trebuh napolnjuje z vzhodnikom?
3 Arguindo com palavras que de nada servem e com razões, com que nada aproveita?
Mar naj razpravlja z nekoristnim govorjenjem? Ali z govori, s katerimi ne more storiti ničesar dobrega?
4 E tu tens feito vão o temor, e diminues os rogos diante de Deus.
Da, ti zametuješ strah in zadržuješ molitev pred Bogom.
5 Porque a tua bocca declara a tua iniquidade; e tu escolheste a lingua dos astutos.
Kajti tvoja usta izrekajo tvojo krivičnost in ti izbiraš jezik prebrisanega.
6 A tua bocca te condemna, e não eu, e os teus labios testificam contra ti.
Tvoja lastna usta te obsojajo in ne jaz. Da, tvoje lastne ustnice pričujejo zoper tebe.
7 És tu porventura o primeiro homem que foi nascido? ou foste gerado antes dos outeiros?
Mar si ti prvi človek, ki je bil rojen? Ali si bil narejen pred hribi?
8 Ou ouviste o secreto conselho de Deus? e a ti só limitaste a sabedoria?
Mar si slišal Božjo skrivnost? In ali sebi zadržuješ modrost?
9 Que sabes tu, que nós não sabemos? e que entendes, que não haja em nós?
Kaj ti veš, kar mi ne vemo? Kaj razumeš, česar ni v nas?
10 Tambem ha entre nós encanecidos e edosos, muito mais edosos do que teu pae.
Z nami so sivolasi in zelo stari možje, precej starejši od tvojega očeta.
11 Porventura as consolações de Deus te são pequenas? ou alguma coisa se occulta em ti
Ali so Božje tolažbe zate majhne? Je s teboj kakršnakoli skrita stvar?
12 Porque te arrebata o teu coração? e porque acenam os teus olhos?
Zakaj te tvoje srce odnaša? In ob čem tvoje oči mežikajo,
13 Para virares contra Deus o teu espirito, e deixares sair taes palavras da tua bocca?
da svojega duha obračaš zoper Boga in takšnim besedam dopuščaš iziti iz svojih ust?
14 Que é o homem, para que seja puro? e o que nasce da mulher, para que fique justo?
Kaj je človek, da bi bil čist? In ta, ki je rojen iz ženske, da bi bil pravičen?
15 Eis que nos seus sanctos não confiaria, e nem os céus são puros aos seus olhos.
Glej, zaupanja ne polaga v svoje svete. Da, nebo ni čisto v njegovem pogledu.
16 Quanto mais abominavel e fedorento é o homem que bebe a iniquidade como a agua?
Kako mnogo bolj gnusen in umazan je človek, ki pije krivičnost kakor vodo?
17 Escuta-me, mostrar-t'o-hei: e o que vi te contarei
Pokazal ti bom, poslušaj me. To, kar sem videl, bom oznanil.
18 (O que os sabios annunciaram, ouvindo-o de seus paes, e o não occultaram.
To, kar so modri možje povedali od svojih očetov in tega niso skrili,
19 Aos quaes sómente se déra a terra, e nenhum estranho passou por meis d'elles):
katerim samim je bila dana zemlja in noben tujec ni šel med njimi.
20 Todos os dias o impio se dá pena a si mesmo, e se reservam para o tyranno um certo numero d'annos.
Zloben človek se muči z bolečino vse svoje dni in število let je skrito zatiralcu.
21 O sonido dos horrores está nos seus ouvidos: até na paz lhe sobrevem o assolador.
Grozen zvok je v njegovih ušesih. V uspevanju bo nadenj prišel uničevalec.
22 Não crê que tornará das trevas, e que está esperado da espada.
Ne verjame, da se bo vrnil iz teme in meč čaka nanj.
23 Anda vagueando por pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que já o dia das trevas lhe está preparado á mão.
Naokoli tava za kruhom, rekoč: ›Kje je?‹ Ve, da je ob njegovi roki pripravljen dan teme.
24 Assombram-n'o a angustia e a tribulação; prevalecem contra elle, como o rei preparado para a peleja.
Stiska in tesnoba ga bosta preplašili. Prevladali bosta zoper njega kakor kralj, pripravljen na bitko.
25 Porque estende a sua mão contra Deus, e contra o Todo-poderoso se embravece.
Kajti svojo roko izteguje zoper Boga in se krepi zoper Vsemogočnega.
26 Arremette contra elle com a dura cerviz, e contra os pontos grossos dos seus escudos.
On steče nadenj, celó na njegov vrat, na debele izbokline njegovih ščitov,
27 Porquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou enxundia nas ilhargas.
ker svoj obraz pokriva s svojo mastnostjo in na svojih ledjih nabira sloje tolšče.
28 E habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguem morava, que estavam a ponto de fazer-se montões de ruinas.
Prebiva v zapuščenih mestih in hišah, ki jih noben človek ne naseljuje, ki so pripravljene, da postanejo ruševine.
29 Não se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.
Ne bo bogat, niti se ne bo njegovo imetje nadaljevalo, niti svoje popolnosti na zemlji ne bo podaljšal.
30 Não escapará das trevas; a chamma do fogo seccará os seus renovos, e ao assopro da sua bocca desapparecerá.
Iz teme ne bo odšel. Plamen bo posušil njegove mladike in z dihom svojih ust bo odšel proč.
31 Não confie pois na vaidade enganando-se a si mesmo, porque a vaidade será a sua recompensa.
Kdor je zaveden naj ne zaupa v ničnost, kajti ničnost bo njegovo povračilo.
32 Antes do seu dia ella se lhe cumprirá; e o seu ramo não reverdecerá.
Dovršeno bo pred njegovim časom in njegova veja ne bo zelena.
33 Sacudirá as suas uvas verdes, como as da vide, e deixará cair a sua flor como a da oliveira.
Svoje nezrelo grozdje bo otresel kakor trta in svoj cvet bo odvrgel kakor oljka.
34 Porque o ajuntamento dos hypocritas se fará esteril, e o fogo consumirá as tendas do soborno.
Kajti skupnost hinavcev bo zapuščena in ogenj bo použil šotore podkupovanja.
35 Concebem o trabalho, e parem a iniquidade, e o seu ventre prepara enganos.
Spočenjajo vragolijo in rodijo ničnost in njihov trebuh pripravlja prevaro.«

< 15 >