< Isaías 12 >

1 E dirás n'aquelle dia: Graças te dou, ó Senhor, de que, ainda que te iraste contra mim, comtudo a tua ira se retirou, e tu me consolas.
En tiu tago vi diros: Mi dankas Vin, ho Eternulo; ĉar kvankam Vi koleris min, Via kolero jam foriĝis, kaj Vi konsolas min.
2 Eis que Deus é a minha salvação; n'elle confiarei, e não temerei; porque a minha força e o meu cantico é Deus Jehovah, e elle foi a minha salvação.
Jen Dio estas mia savo: mi fidas, kaj mi ne timas; ĉar Dio, la Eternulo, estas mia forto kaj mia kanto, kaj Li fariĝis mia savo.
3 E vós tirareis aguas com alegria das fontes da salvação.
Kaj vi ĉerpos kun ĝojo akvon el la fontoj de la savo.
4 E direis n'aquelle dia: Dae graças ao Senhor, invocae o seu nome, manifestae os seus feitos entre os povos, contae quão exalçado é o seu nome.
Kaj vi diros en tiu tago: Danku la Eternulon, voku Lian nomon, sciigu Liajn farojn inter la popoloj, memorigu, ke Lia nomo estas alta.
5 Psalmodiae ao Senhor, porque fez coisas grandiosas: saiba-se isto em toda a terra.
Kantu al la Eternulo, ĉar majestaĵon Li faris; tio estu sciata sur la tuta tero.
6 Exulta e canta de gozo, ó moradora de Sião, porque o Sancto de Israel grande é no meio de ti
Ĝojkriu kaj kantu, loĝantino de Cion; ĉar granda estas inter vi la Sanktulo de Izrael.

< Isaías 12 >