Gênesis 21
1 E o Senhor visitou a Sarah, como tinha dito; e fez o Senhor a Sarah como tinha fallado.
И Господ походи Сару, као што беше рекао и учини Господ Сари као што беше казао.
2 E concebeu Sarah, e pariu a Abrahão um filho na sua velhice, ao tempo determinado, que Deus lhe tinha dito.
Јер затрудне и роди Сара Авраму сина у старости његовој у исто време кад каза Господ.
3 E chamou Abrahão o nome de seu filho que lhe nascera, que Sarah lhe parira, Isaac.
И Аврам надеде име сину који му се роди, ког му роди Сара, Исак.
4 E Abrahão circumcidou o seu filho Isaac, quando era da edade de oito dias, como Deus lhe tinha ordenado.
И обреза Аврам сина свог Исака кад би од осам дана, као што му заповеди Бог.
5 E era Abrahão da edade de cem annos, quando lhe nasceu Isaac seu filho.
А Авраму беше сто година кад му се роди син Исак.
6 E disse Sarah: Deus me tem feito riso: todo aquelle que o ouvir, se rirá commigo.
А Сара рече: Бог ми учини смех; ко год чује, смејаће ми се.
7 Disse mais: Quem diria a Abrahão que Sarah daria de mamar a filhos? porque pari-lhe um filho na sua velhice.
И рече: Ко би рекао Авраму да ће Сара дојити децу? Ипак му родих сина у старости његовој.
8 E cresceu o menino, e foi desmamado; então Abrahão fez um grande banquete no dia em que Isaac foi desmamado.
А кад дете дорасте да се одбије од сисе, учини Аврам велику гозбу онај дан кад одбише Исака од сисе.
9 E viu Sarah que zombava o filho de Hagar a Egypcia, o qual tinha parido a Abrahão.
И Сара виде сина Агаре Мисирке, која га роди Авраму, где се подсмева;
10 E disse a Abrahão: Deita fóra esta serva e o seu filho; porque o filho d'esta serva não herdará com meu filho, com Isaac.
Па рече Авраму: Отерај ову робињу са сином њеним, јер син ове робиње неће бити наследник с мојим сином, с Исаком.
11 E pareceu esta palavra mui má aos olhos de Abrahão, por causa de seu filho.
А то Авраму би врло криво ради сина његовог.
12 Porém Deus disse a Abrahão: Não te pareça mal aos teus olhos ácerca do moço, e ácerca da tua serva; em tudo o que Sarah te diz, ouve a sua voz; porque em Isaac será chamada a tua semente
Али Бог рече Авраму: Немој да ти је криво ради детета и ради робиње твоје. Шта ти је год казала Сара, послушај; јер ће ти се у Исаку семе прозвати.
13 Mas tambem do filho d'esta serva farei uma nação, porquanto é tua semente.
Али ћу и од сина робињиног учинити народ, јер је твоје семе.
14 Então se levantou Abrahão pela manhã de madrugada, e tomou pão, e um odre d'agua, e os deu a Hagar, pondo-os sobre o seu hombro; tambem lhe deu o menino, e despediu-a; e ella foi-se, andando errante no deserto de Berseba.
И Аврам устав ујутру рано, узе хлеба и мешину воде, и даде Агари метнувши јој на леђа, и дете, и отпусти је. А она отишавши луташе по пустињи вирсавској.
15 E consumida a agua do odre, lançou o menino debaixo de uma das arvores.
А кад неста воде у мешини, она баци дете под једно дрво,
16 E foi-se, e assentou-se em frente, afastando-se a distancia d'um tiro d'arco; porque dizia: Que não veja morrer o menino. E assentou-se em frente, e levantou a sua voz, e chorou.
Па отиде колико се може стрелом добацити, и седе према њему; јер говораше: Да не гледам како ће умрети дете. И седећи према њему стаде гласно плакати.
17 E ouviu Deus a voz do menino, e bradou o anjo de Deus a Hagar desde os céus, e disse-lhe: Que tens, Hagar? não temas, porque Deus ouviu a voz do moço desde o logar onde está.
А Бог чу глас детињи, и анђео Божји викну с неба Агару, и рече јој: Шта ти је Агаро? Не бој се, јер Бог чу глас детињи оданде где је.
18 Ergue-te, levanta o moço, e pega-lhe pela mão, porque d'elle farei uma grande nação.
Устани, дигни дете и узми га у наручје; јер ћу од њега учинити велик народ.
19 E abriu-lhe Deus os olhos, e viu um poço d'agua: e foi-se, e encheu o odre d'agua, e deu de beber ao moço.
И Бог јој отвори очи, те угледа студенац; и отишавши напуни мешину воде, и напоји дете.
20 E era Deus com o moço, que cresceu; e habitou no deserto, e foi frecheiro.
И Бог беше с дететом, те одрасте, и живеше у пустињи и поста стрелац.
21 E habitou no deserto de Paran; e sua mãe tomou-lhe mulher da terra do Egypto.
А живеше у пустињи Фарану. И мати га ожени из земље мисирске.
22 E aconteceu n'aquelle mesmo tempo que Abimelech, com Phichol, principe do seu exercito, fallou com Abrahão, dizendo: Deus é comtigo em tudo o que fazes;
У то време рече Авимелех и Фихол војвода његов Авраму говорећи: Бог је с тобом у свему што радиш.
23 Agora pois, jura-me aqui por Deus que me não mentirás a mim, nem a meu filho, nem a meu neto: segundo a beneficencia que te fiz, me farás a mim, e á terra onde peregrinaste.
Закуни ми се сада Богом да нећеш преварити мене ни сина мог ни унука мог него да ћеш добро онако како сам ја теби чинио и ти чинити мени и земљи у којој си дошљак.
24 E disse Abrahão: Eu jurarei.
А Аврам рече: Хоћу се заклети.
25 Abrahão, porém, reprehendeu a Abimelech por causa de um poço d'agua, que os servos de Abimelech haviam tomado por força.
Али Аврам прекори Авимелеха за студенац, који узеше на силу слуге Авимелехове.
26 Então disse Abimelech: Eu não sei quem fez isto; e tambem tu m'o não fizeste saber, nem eu o ouvi senão hoje.
А Авимелех рече: Не знам ко је то учинио; нити ми ти каза, нити чух до данас.
27 E tomou Abrahão ovelhas e vaccas, e deu-as a Abimelech; e fizeram ambos concerto.
Тада Аврам узе оваца и говеда, и даде Авимелеху, и ухвати веру међу собом.
28 Poz Abrahão, porém, á parte sete cordeiras do rebanho.
А Аврам одлучи седам јагањаца из стада.
29 E Abimelech disse a Abrahão: Para que estão aqui estas sete cordeiras, que pozeste á parte?
А Авимелех рече Авраму: Шта ће оно седам јагањаца што си одлучио?
30 E disse: Tomarás estas sete cordeiras de minha mão, para que sejam em testemunho que eu cavei este poço.
А он одговори: Да примиш из моје руке оно седам јагањаца, да ми буде сведочанство да сам ја ископао овај студенац.
31 Por isso se chamou aquelle logar Berseba, porquanto ambos juraram ali.
Отуда се прозва оно место Вирсавеја, јер се онде заклеше обојица.
32 Assim fizeram concerto em Berseba. Depois se levantou Abimelech e Phichol, principe do seu exercito, e tornaram-se para a terra dos philisteus.
Тако ухватише веру на Вирсавеји. Тада се диже Авимелех и Фихол војвода његов, и вратише се у земљу филистејску.
33 E plantou um bosque em Berseba, e invocou lá o nome do Senhor, Deus eterno.
А Аврам посади луг на Вирсавеји, и онде призва име Господа Бога Вечног.
34 E peregrinou Abrahão na terra dos philisteus muitos dias.
И Аврам живеше као дошљак у земљи филистејској много времена.
