Gálatas 2

1 Depois, passados quatorze annos, subi outra vez a Jerusalem com Barnabé, levando tambem comigo Tito.

دوای چواردە ساڵ لەگەڵ بەرناباس گەڕامەوە ئۆرشەلیم و تیتۆسیشم لەگەڵ خۆم برد.

2 E subi por uma revelação, e lhes expuz o evangelho, que prégo entre os gentios, e particularmente aos que estavam em estima; para que de maneira alguma não corresse ou houvesse corrido em vão

گەڕانەوەکەم بەگوێرەی ئاشکراکردنێک بوو و ئەو پەیامەی ئینجیل کە لەنێو نەتەوەکان جاڕی دەدەم، تەنها خستمە بەردەم گەورە پیاوانی کڵێسا، تاکو ئەوەی بۆی ڕادەکەم و ڕامکردووە بەفیڕۆ نەڕوات.

3 Porém nem ainda Tito, que estava comigo, sendo grego, foi constrangido a circumcidar-se;

بەڵام هەرچەندە تیتۆس کە لەگەڵم بوو یۆنانی بوو، زۆریان لێ نەکرد خەتەنە بکرێت.

4 E isto por causa dos falsos irmãos que se tinham entremettido, e secretamente entraram a espiar a nossa liberdade, que temos em Christo Jesus, para nos pôrem em servidão:

ئەم بابەتە لەوەوە سەری هەڵدا هەندێک برایانی درۆزن دزەیان کردبووە ناومان. هاتبوون بمانکەن بە کۆیلە لە ڕێگەی سیخوڕیکردن لەسەر ئەم ئازادییەی کە بەهۆی یەکبوونمان لەگەڵ عیسای مەسیح هەمانە.

5 Aos quaes nem ainda por uma hora cedemos com sujeição, para que a verdade do evangelho permanecesse entre vós,

بۆ کاتژمێرێکیش ملکەچیان نەبووین، تاکو ڕاستی ئینجیل لەگەڵتان بمێنێتەوە.

6 E, quanto áquelles que pareciam ser alguma coisa (quaes tenham sido n'outro tempo, não se me dá; Deus não acceita a apparencia do homem) esses, digo, que pareciam ser alguma coisa, nada me communicaram;

بەڵام ئەوانەی بە گەورە پیاو دادەنران، هەرچییەک بن، بەلای منەوە گرنگ نییە، چونکە خودا تەماشای ڕواڵەتی مرۆڤ ناکات، ئەوان هیچیان بۆ پەیامەکەم زیاد نەکرد.

7 Antes, pelo contrario, quando viram que o evangelho da incircumcisão me estava confiado, como a Pedro o da circumcisão

بەڵکو بە پێچەوانەوە، بینییان کە پەیامی ئینجیل بۆ ناجولەکەکان بە من سپێردراوە، هەروەک پەیامی ئینجیل بۆ جولەکەکان بە پەترۆس سپێردراوە،

8 (Porque aquelle que operou efficazmente em Pedro para o apostolado da circumcisão esse operou tambem em mim com efficacia para com os gentios),

چونکە خودا بەهۆی پەترۆسەوە وەک نێردراو بۆ جولەکەکان کاری دەکرد، لە منیشدا بۆ ناجولەکەکان کاری دەکرد.

9 E conhecendo Thiago, Cephas e João, que eram considerados como as columnas, a graça que se me havia dado, deram as dextras de parceria comigo, e a Barnabé, para que nós fossemos aos gentios, e elles á circumcisão;

کاتێک یاقوب و پەترۆس و یۆحەنا کە بە کۆڵەکە دانرابوون، بەم نیعمەتەیان زانی کە بە من دراوە، ئەوسا ئەوان دەستی ڕاستی هاوبەشییان بۆ من و بەرناباس درێژکرد، تاکو ئێمە بۆ لای نەتەوەکان بچین و ئەوانیش بۆ لای جولەکەکان بچن.

10 Recommendando-nos sómente que nos lembrassemos dos pobres: o que tambem procurei fazer com diligencia.

تەنها داوایان کرد هەژاران لەیاد نەکەین، ئەمەش شتێکە هەمیشە کۆششم بۆی کردووە.

11 E, chegando Pedro a Antiochia, lhe resisti na cara, porque era reprehensivel.

بەڵام کاتێک پەترۆس هاتە ئەنتاکیا، ڕووبەڕوو بەربەرەکانێم کرد، لەبەر ئەوەی گلەیی لەسەر بوو،

12 Porque, antes que alguns tivessem chegado da parte de Thiago, comia com os gentios; mas, depois que chegaram, se retirou, e se apartou d'elles, temendo aos que eram da circumcisão.

چونکە پێش ئەوەی کەسانێک لەلای یاقوبەوە بێن، ئەو لەگەڵ ناجولەکەکان نانی دەخوارد، بەڵام کاتێک ئەوان هاتن، لە ترسی ئەو تاقمەی کە دەڵێن دەبێ باوەڕدار خەتەنە بکرێت، خۆی کێشایەوە.

13 E os outros judeos consentiam tambem na sua dissimulação, de maneira que até Barnabé se deixou levar pela sua dissimulação.

جولەکەکانی دیکەش لەگەڵیدا دەستیان بە دووڕوویی کرد، تەنانەت بەرناباسیش بە دووڕووییان چەواشە بوو.

14 Mas, quando vi que não andavam bem e direitamente conforme a verdade do evangelho, disse a Pedro na presença de todos: Se tu, sendo judeo, vives como os gentios, e não como judeo, porque obrigas os gentios a viverem como judeos?

کاتێک بینیم بەگوێرەی ڕێگای ڕاستی پەیامی ئینجیل ناڕۆن، لەبەرچاوی هەمووان بە پەترۆسم گوت: «ئەگەر تۆ جولەکەی، وەک ناجولەکە دەژیت نەک وەکو جولەکە، ئیتر چۆن ناجولەکەکان ناچار دەکەیت نەریتی جولەکەکان پەیڕەو بکەن؟

15 Nós somos judeos por natureza e não peccadores d'entre os gentios.

«ئێمە بە جولەکەیی لەدایک بووین و لە نەتەوە گوناهبارەکان نین،

16 Sabendo que o homem não é justificado pelas obras da lei, mas pela fé de Jesus Christo, havemos tambem crido em Jesus Christo, para sermos justificados pela fé de Christo, e não pelas obras da lei; porquanto pelas obras da lei nenhuma carne será justificada.

دەزانین مرۆڤ بە کارکردن بە شەریعەت بێتاوان ناکرێ، بەڵکو بە باوەڕ بە عیسای مەسیح. جا ئێمە باوەڕمان بە عیسای مەسیح هێنا تاکو بە باوەڕ بە مەسیح بێتاوان بکرێین، ئەمەش نەک بە کارکردن بە شەریعەت، چونکە لە ڕێی کارکردن بە شەریعەت کەس بێتاوان ناکرێت.

17 Pois, se nós que procuramos ser justificados em Christo, nós mesmos tambem somos achados peccadores, é porventura Christo ministro do peccado? De maneira nenhuma.

«بەڵام ئەگەر ئێمە لە هەوڵدانمان بۆ بێتاوانبوون بە مەسیح، خۆمان دۆزییەوە کە گوناهبارین، ئیتر ئایا مەسیح خزمەتکاری گوناهە؟ بێگومان نەخێر!

18 Porque, se torno a vivificar as coisas que já destrui, constituo-me a mim mesmo transgressor.

ئەگەر من شتێک بنیاد بنێمەوە کە لەپێشدا تێکمدابێت، ئەوا دەیسەلمێنم سەرپێچیکارم.

19 Porque eu pela lei estou morto para a lei, para viver para Deus.

«چونکە لە ڕێگەی شەریعەت بۆ شەریعەت مردم، تاکو بۆ خودا بژیم.

20 Já estou crucificado com Christo; e vivo, não mais eu, mas Christo vive em mim; e a vida que agora vivo na carne vivo a na fé do Filho de Deus, o qual me amou, e se entregou a si mesmo por mim.

من لەگەڵ مەسیح لە خاچ درام، ئیتر من نیم ئەوەی دەژیێت، بەڵکو مەسیحە لە مندا دەژیێت. ئێستاش کەوا بە جەستە دەژیم، ئەوا بە باوەڕ بە کوڕی خودا دەژیم، ئەوەی منی خۆشویست و خۆی کردە قوربانی بۆ من.

21 Não aniquilo a graça de Deus; porque, se a justiça provém da lei, segue-se que Christo morreu debalde.

من نیعمەتی خودا پووچەڵ ناکەمەوە، چونکە ئەگەر بێتاوانبوون بە شەریعەت بووایە، ئەوا مردنی مەسیح بێ سوود دەبوو.»