Ezequiel 9
1 Então me gritou aos ouvidos com grande voz, dizendo: Fazei chegar os intendentes da cidade, cada um com as suas armas destruidoras na mão.
Апой а стригат ку глас таре ла урекиле меле: „Апропияци-вэ, вой, каре требуе сэ педепсиць четатя, фиекаре ку унялта луй де нимичире ын мынэ!”
2 E eis que vinham seis homens caminho da porta alta, que olha para o norte, e cada um com as suas armas destruidoras na mão, e entre elles um homem vestido de linho, com um tinteiro de escrivão á sua cinta; e entraram, e se pozeram junto ao altar de bronze.
Ши ятэ кэ ау венит шасе оамень де пе друмул порций де сус динспре мязэноапте, фиекаре ку унялта луй де нимичире ын мынэ. Ын мижлокул лор ера ун ом ымбрэкат ынтр-о хайнэ де ин ши ку о кэлимарэ ла брыу. Ау венит ши с-ау ашезат лынгэ алтарул де арамэ.
3 E a gloria do Deus d'Israel se levantou de sobre o cherubim sobre o qual estava, até ao umbral da casa; e clamou ao homem vestido de linho, que tinha o tinteiro de escrivão á sua cinta.
Слава Думнезеулуй луй Исраел с-а ридикат де пе херувимул пе каре ера ши с-а ындрептат спре прагул касей, ши Ел а кемат пе омул ачела каре ера ымбрэкат ку хайна де ин ши каре авя кэлимара ла брыу.
4 E disse-lhe o Senhor: Passa pelo meio da cidade, pelo meio de Jerusalem, e marca com um signal as testas dos homens que suspiram e que gemem por causa de todas as abominações que se commettem no meio d'ella.
Домнул й-а зис: „Тречь прин мижлокул четэций, прин мижлокул Иерусалимулуй, ши фэ ун семн пе фрунтя оаменилор каре суспинэ ши ӂем дин причина тутурор урычунилор каре се сэвыршеск аколо.”
5 E aos outros disse a meus ouvidos: Passae pela cidade após elle, e feri: não poupe o vosso olho, nem vos compadeçaes.
Яр челорлалць ле-а зис ын аузул меу: „Тречець дупэ ел ын четате ши ловиць; окюл востру сэ фие фэрэ милэ ши сэ ну вэ ындураць!
6 Matae velhos, mancebos, e virgens, e meninos, e mulheres, até exterminal-os; porém a todo o homem que tiver o signal não vos chegueis; e começae pelo meu sanctuario. E começaram pelos homens mais velhos que estavam diante da casa
Учидець ши нимичиць пе бэтрынь, пе тинерь, пе фечоаре, пе копий ши пе фемей, дар сэ ну вэ атинӂець де ничунул дин чей че ау семнул пе фрунте! Ынчепець ынсэ ку Локашул Меу чел Сфынт!” Ей ау ынчепут ку бэтрыний каре ерау ынаинтя Темплулуй.
7 E disse-lhes: Contaminae a casa e enchei os atrios de mortos: sahi. E sairam, e feriram na cidade.
Ши Ел ле-а зис: „Спуркаць каса ши умплець курциле ку морць!… Ешиць!…” Ей ау ешит ши ау ынчепут сэ учидэ ын четате.
8 Succedeu pois que, havendo-os ferido, e ficando eu de resto, cahi sobre a minha face, e clamei, e disse: Ah! Senhor Jehovah! dar-se-ha caso que destruas todo o restante de Israel, derramando a tua indignação sobre Jerusalem?
Пе кынд учидяу ей астфел ши еу стэтям ынкэ сингур аколо, ам кэзут ку фаца ла пэмынт ши ам стригат: „Ах, Доамне Думнезеуле, врей сэ нимичешть оаре тот че а май рэмас дин Исраел, вэрсынду-Ць урӂия асупра Иерусалимулуй?”
9 Então me disse: A maldade da casa de Israel e de Judah é grandissima, e a terra se encheu de sangue e a cidade se encheu de perversidade; porque dizem: O Senhor deixou a terra, e o Senhor não vê
Ел мь-а рэспунс: „Нелеӂюиря касей луй Исраел ши Иуда есте маре, песте мэсурэ де маре! Цара есте плинэ де оморурь ши четатя есте плинэ де недрептате, кэч ей зик: ‘Домнул а пэрэсит цара ши Домнул ну веде нимик!’
10 Pois tambem, emquanto a mim, não poupará o meu olho, nem me compadecerei: sobre a cabeça d'elles farei recair o seu caminho.
Де ачея ши Еу вой фи фэрэ милэ ши ну Мэ вой ындура, чи вой фаче сэ кадэ асупра капулуй лор фаптеле лор.”
11 E eis que o homem que estava vestido de linho, a cuja cinta estava o tinteiro, tornou com a resposta, dizendo: Fiz como me mandaste.
Ши ятэ кэ омул чел ымбрэкат ын хайна де ин ши каре авя кэлимара ла брыу а адус урмэторул рэспунс: „Ам фэкут че мь-ай порунчит!”
