Atos 26
1 Depois Agrippa disse a Paulo: Permitte-se-te fallar por ti mesmo. Então Paulo, estendendo a mão em sua defeza, respondeu:
ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍, ਨਿਜਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਤੁਭ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਮਤਿ ਰ੍ਦੀਯਤੇ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉੱਤਰਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍|
2 Tenho-me por venturoso, ó rei Agrippa, de que perante ti me haja hoje de defender de todas as coisas de que sou accusado pelos judeos;
ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਯਤ੍ਕਾਰਣਾਦਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ (ਅ)ਭਵੰ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਭਵਤਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਿਵੇਦਯਿਤੁਮਨੁਮਤੋਹਮ੍ ਇਦੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਪਰਮੰ ਭਾਗ੍ਯੰ ਮਨ੍ਯੇ;
3 Mórmente sabendo eu que tens noticia de todos os costumes e questões que ha entre os judeos; pelo que te rogo que me ouças com paciencia.
ਯਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਾ ਯਾ ਰੀਤਿਃ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਿਚਾਰਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਭਵਾਨ੍ ਵਿਜ੍ਞਤਮਃ; ਅਤਏਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਧੈਰ੍ੱਯਮਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|
4 A minha vida, pois, desde a mocidade, qual haja sido, desde o principio, em Jerusalem, entre os da minha nação, todos os judeos sabem:
ਅਹੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਆ ਯੌਵਨਕਾਲਾਦ੍ ਯਦ੍ਰੂਪਮ੍ ਆਚਰਿਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਦਨ੍ਤਿ|
5 Tendo conhecimento de mim desde o principio (se o quizerem testificar), como, conforme a mais severa seita da nossa religião, vivi phariseo.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ੁੱਧਤਮੰ ਯਤ੍ ਫਿਰੂਸ਼ੀਯਮਤੰ ਤਦਵਲਮ੍ਬੀ ਭੂਤ੍ਵਾਹੰ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਯੇ ਜਨਾ ਆ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਨ੍ ਮਾਂ ਜਾਨਾਨ੍ਤਿ ਤੇ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯਦਿ ਦਦਾਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ|
6 E agora pela esperança da promessa que por Deus foi feita a nossos paes estou aqui e sou julgado.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਕਟੇ ਯਦ੍ ਅਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਹੇਤੋਰਹਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੋਸ੍ਮਿ|
7 Á qual as nossas doze tribus esperam chegar, servindo a Deus continuamente, noite e dia. Por esta esperança, ó rei Agrippa, eu sou accusado pelos judeos.
ਤਸ੍ਯਾਙ੍ਗੀਕਾਰਸ੍ਯ ਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵੰਸ਼ਾ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਮਹਾਯਤ੍ਨਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਯਾ ਹੇਤੋਰਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ(ਅ)ਭਵਮ੍|
8 Pois que? julga-se coisa incrivel entre vós que Deus resuscite os mortos?
ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਸਮ੍ਭਵੰ ਕੁਤੋ ਭਵੇਤ੍?
9 Bem tinha eu imaginado que contra o nome de Jesus nazareno devia eu praticar muitos actos:
ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਵਿਰੁੱਧੰ ਨਾਨਾਪ੍ਰਕਾਰਪ੍ਰਤਿਕੂਲਾਚਰਣਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਮਨਸਿ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ
10 O que tambem fiz em Jerusalem. E, havendo recebido poder dos principaes dos sacerdotes, encerrei muitos dos sanctos nas prisões; e quando os matavam eu dava o meu voto.
ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੇ ਤਦਕਰਵੰ ਫਲਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਨਿਕਟਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਬਹੂਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧਵਾਨ੍ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਨਨਸਮਯੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਨਿਜਾਂ ਸੰਮਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
11 E, castigando-os muitas vezes por todas as synagogas, os forcei a blasphemar. E, enfurecido demasiadamente contra elles, até nas cidades estranhas os persegui.
ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਭਜਨਭਵਨੇਸ਼਼ੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਣ੍ਡੰ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍ ਬਲਾਤ੍ ਤੰ ਧਰ੍ੰਮੰ ਨਿਨ੍ਦਯਿਤਵਾਂਸ਼੍ਚ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਹਾਕ੍ਰੋਧਾਦ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਸਨ੍ ਵਿਦੇਸ਼ੀਯਨਗਰਾਣਿ ਯਾਵਤ੍ ਤਾਨ੍ ਤਾਡਿਤਵਾਨ੍|
12 Ao que indo então a Damasco, com poder e commissão dos principaes dos sacerdotes,
ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਤ੍ਰਞ੍ਚ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੰ ਗਤਵਾਨ੍|
13 Ao meio dia, ó rei, vi no caminho uma luz do céu, que excedia o esplendor do sol, a qual me rodeiou a mim e aos que iam comigo, com sua claridade.
ਤਦਾਹੰ ਹੇ ਰਾਜਨ੍ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਮਧ੍ਯਾਹ੍ਨਕਾਲੇ ਮਮ ਮਦੀਯਸਙ੍ਗਿਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਚਤਸ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਗਗਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨਾਂ ਭਾਸ੍ਕਰਤੋਪਿ ਤੇਜਸ੍ਵਤੀਂ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
14 E, caindo nós todos por terra, ouvi uma voz que me fallava, e em lingua hebraica dizia: Saulo, Saulo, porque me persegues? Dura coisa te é recalcitrar contra os aguilhões.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੈ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮੁਖੇ ਪਾਦਾਹਨਨੰ ਤਵ ਦੁਃਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਗਦਿਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕਃ ਸ਼ਬ੍ਦੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ|
15 E disse eu: Quem és, Senhor? E elle respondeu: Eu sou Jesus, a quem tu persegues;
ਤਦਾਹੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸੋਹੰ,
16 Mas levanta-te e põe-te sobre teus pés, porque te appareci para isto; para te pôr por ministro e testemunha tanto das coisas que tens visto como d'aquellas pelas quaes te apparecerei:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਤ੍ਵੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਇਤਃ ਪੁਨਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਾਂ ਤ੍ਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਮਮ ਸੇਵਕਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਦਾਮ੍|
17 Livrando-te d'este povo, e dos gentios, a quem agora te envio,
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਾਂ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਯਥਾ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਭਵਤਿ
18 Para lhes abrires os olhos, e das trevas os converteres á luz, e do poder de Satanaz a Deus; para que recebam a remissão dos peccados, e sorte entre os sanctificados pela fé em mim.
ਯਥਾ ਤੇ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਭਾਗੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜ੍ਞਾਨਚਕ੍ਸ਼਼ੂੰਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਸੰਨਾਨਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤਥਾਨ੍ਧਕਾਰਾਦ੍ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸ਼ੈਤਾਨਾਧਿਕਾਰਾੱਚ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮਤੀਃ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
19 Pelo que, ó rei Agrippa, não fui desobediente á visão celestial.
ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਪ੍ਰਤ੍ਯਾਦੇਸ਼ੰ ਅਗ੍ਰਾਹ੍ਯਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਹੰ
20 Antes annunciei primeiramente aos que estão em Damasco e em Jerusalem, e por toda a terra da Judea, e aos gentios, que se emendassem e se convertessem a Deus, fazendo obras dignas de arrependimento.
ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੇ ਤਤੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਅਨ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯੇਨ ਲੋਕਾ ਮਤਿੰ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਨ੍ਤੇ, ਮਨਃਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉਪਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|
21 Por causa d'isto os judeos lançaram mão de mim no templo, e procuraram matar-me.
ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਮਾਂ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਃ|
22 Porém, alcançando soccorro de Deus, ainda até ao dia de hoje permaneço, testificando tanto a pequenos como a grandes, não dizendo nada mais do que o que os prophetas e Moysés disseram que devia acontecer,
ਤਥਾਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਦੁਃਖੰ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਨਿਜਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ
23 Isto é, que o Christo devia padecer, e, sendo o primeiro da resurreição dos mortos, devia annunciar a luz a este povo e aos gentios.
ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋ ਮੂਸਾਸ਼੍ਚ ਭਾਵਿਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਅਦਦੁਰੇਤਦ੍ ਵਿਨਾਨ੍ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਮਹਤਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
24 E, dizendo elle isto em sua defeza, disse Festo em alta voz: Deliras, Paulo: as muitas lettras te fazem delirar.
ਤਸ੍ਯਮਾਂ ਕਥਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਚੈਃ ਸ੍ਵਰੇਣ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪੌਲ ਤ੍ਵਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤੋਸਿ ਬਹੁਵਿਦ੍ਯਾਭ੍ਯਾਸੇਨ ਤ੍ਵੰ ਹਤਜ੍ਞਾਨੋ ਜਾਤਃ|
25 Porém elle disse: Não deliro ó potentissimo Festo; antes fallo palavras de verdade e de um são juizo.
ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਨਾਹਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯੰ ਵਿਵੇਚਨੀਯਞ੍ਚ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤੌਮਿ|
26 Porque o rei, diante de quem fallo com ousadia, sabe estas coisas, pois não creio que nada d'isto se lhe occulte; porque isto não se fez em qualquer canto.
ਯਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੋਭਃ ਸਨ੍ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਸ ਰਾਜਾ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜਾਨਾਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਕਿਮਪਿ ਗੁਪ੍ਤੰ ਨੇਤਿ ਮਯਾ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਯਤਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਜਨੇ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੰ|
27 Crês tu nos prophetas, ó rei Agrippa? Bem sei que crês.
ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਭਵਾਨ੍ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋਕ੍ਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ? ਭਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਤਦਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|
28 E disse Agrippa a Paulo: Por pouco não me persuades a que me faça christão.
ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਭਿਹਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮਾਮਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੀਯੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ|
29 E disse Paulo: Prouvera a Deus que, ou por pouco ou por muito, não sómente tu, mas tambem todos quantos hoje me estão ouvindo, se tornassem taes qual eu sou, excepto estas cadeias.
ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਵਾਦੀਤ੍ ਭਵਾਨ੍ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਮ ਕਥਾਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਬਨ੍ਧਨੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਨ੍ਤ੍ਵਿਤੀਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ(ਅ)ਹਮ੍|
30 E, dizendo elle isto, se levantou o rei, e o presidente, e Berenice, e os que com elles estavam assentados.
ਏਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸ ਰਾਜਾ ਸੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਸਭਾਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ
31 E, apartando-se a uma banda, fallavam uns com os outros, dizendo: Este homem nada fez digno de morte ou de prisões.
ਗੋਪਨੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤ ਏਸ਼਼ ਜਨੋ ਬਨ੍ਧਨਾਰ੍ਹੰ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਾਰ੍ਹੰ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਕਰੋਤ੍|
32 E Agrippa disse a Festo: Bem podia soltar-se este homem, se não houvera appellado para Cesar.
ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਯਦ੍ਯੇਸ਼਼ ਮਾਨੁਸ਼਼ਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਕ੍ਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ੍|
