Atos 12
1 E por aquelle mesmo tempo o rei Herodes estendeu as mãos sobre alguns da egreja, para os maltratar;
ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ହେରୋଦ୍ରାଜୋ ମଣ୍ଡଲ୍ୟାଃ କିଯଜ୍ଜନେଭ୍ୟୋ ଦୁଃଖଂ ଦାତୁଂ ପ୍ରାରଭତ୍|
2 E matou á espada Thiago, irmão de João.
ୱିଶେଷତୋ ଯୋହନଃ ସୋଦରଂ ଯାକୂବଂ କରୱାଲାଘାତେନ୍ ହତୱାନ୍|
3 E, vendo que isso agradára aos judeos, continuou, mandando prender tambem a Pedro. E eram os dias dos asmos.
ତସ୍ମାଦ୍ ଯିହୂଦୀଯାଃ ସନ୍ତୁଷ୍ଟା ଅଭୱନ୍ ଇତି ୱିଜ୍ଞାଯ ସ ପିତରମପି ଧର୍ତ୍ତୁଂ ଗତୱାନ୍|
4 E, havendo-o prendido, o encerrou na prisão, entregando-o a quatro quaternos de soldados, para que o guardassem, querendo apresental-o ao povo depois da paschoa.
ତଦା କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱସମଯ ଉପାତିଷ୍ଟତ୍; ଅତ ଉତ୍ସୱେ ଗତେ ସତି ଲୋକାନାଂ ସମକ୍ଷଂ ତଂ ବହିରାନେଯ୍ୟାମୀତି ମନସି ସ୍ଥିରୀକୃତ୍ୟ ସ ତଂ ଧାରଯିତ୍ୱା ରକ୍ଷ୍ଣାର୍ଥମ୍ ଯେଷାମ୍ ଏକୈକସଂଘେ ଚତ୍ୱାରୋ ଜନାଃ ସନ୍ତି ତେଷାଂ ଚତୁର୍ଣାଂ ରକ୍ଷକସଂଘାନାଂ ସମୀପେ ତଂ ସମର୍ପ୍ୟ କାରାଯାଂ ସ୍ଥାପିତୱାନ୍|
5 Pedro, pois, era guardado na prisão; porém a egreja fazia continua oração por elle a Deus.
କିନ୍ତୁଂ ପିତରସ୍ୟ କାରାସ୍ଥିତିକାରଣାତ୍ ମଣ୍ଡଲ୍ୟା ଲୋକା ଅୱିଶ୍ରାମମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମୀପେ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତ|
6 E quando Herodes o havia de tirar, n'aquella mesma noite, estava Pedro dormindo entre dois soldados, ligado com duas cadeias, e os guardas diante da porta guardavam a prisão.
ଅନନ୍ତରଂ ହେରୋଦି ତଂ ବହିରାନାଯିତୁଂ ଉଦ୍ୟତେ ସତି ତସ୍ୟାଂ ରାତ୍ରୌ ପିତରୋ ରକ୍ଷକଦ୍ୱଯମଧ୍ୟସ୍ଥାନେ ଶୃଙ୍ଖଲଦ୍ୱଯେନ ବଦ୍ଧ୍ୱଃ ସନ୍ ନିଦ୍ରିତ ଆସୀତ୍, ଦୌୱାରିକାଶ୍ଚ କାରାଯାଃ ସମ୍ମୁଖେ ତିଷ୍ଠନତୋ ଦ୍ୱାରମ୍ ଅରକ୍ଷିଷୁଃ|
7 E eis que sobreveiu o anjo do Senhor, e resplandeceu uma luz na prisão; e, tocando a Pedro na ilharga, o despertou, dizendo: Levanta-te depressa. E cairam-lhe das mãos as cadeias.
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତେ ସମୁପସ୍ଥିତେ କାରା ଦୀପ୍ତିମତୀ ଜାତା; ତତଃ ସ ଦୂତଃ ପିତରସ୍ୟ କୁକ୍ଷାୱାୱାତଂ କୃତ୍ୱା ତଂ ଜାଗରଯିତ୍ୱା ଭାଷିତୱାନ୍ ତୂର୍ଣମୁତ୍ତିଷ୍ଠ; ତତସ୍ତସ୍ୟ ହସ୍ତସ୍ଥଶୃଙ୍ଖଲଦ୍ୱଯଂ ଗଲତ୍ ପତିତଂ|
8 E disse-lhe o anjo: Cinge-te, e ata as tuas alparcas. E elle o fez assim. Disse-lhe mais: Lança ás costas a tua capa, e segue-me.
ସ ଦୂତସ୍ତମୱଦତ୍, ବଦ୍ଧକଟିଃ ସନ୍ ପାଦଯୋଃ ପାଦୁକେ ଅର୍ପଯ; ତେନ ତଥା କୃତେ ସତି ଦୂତସ୍ତମ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍ ଗାତ୍ରୀଯୱସ୍ତ୍ରଂ ଗାତ୍ରେ ନିଧାଯ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଏହି|
9 E, saindo, o seguia. E não sabia que fosse verdade o que era feito pelo anjo, mas cuidava que via alguma visão.
ତତଃ ପିତରସ୍ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱ୍ରଜନ ବହିରଗଚ୍ଛତ୍, କିନ୍ତୁ ଦୂତେନ କର୍ମ୍ମୈତତ୍ କୃତମିତି ସତ୍ୟମଜ୍ଞାତ୍ୱା ସ୍ୱପ୍ନଦର୍ଶନଂ ଜ୍ଞାତୱାନ୍|
10 E, quando passaram a primeira e segunda guarda, chegaram á porta de ferro, que dá para a cidade, a qual se lhes abriu por si mesma; e, tendo saido, andaram uma rua, e logo o anjo se apartou d'elle.
ଇତ୍ଥଂ ତୌ ପ୍ରଥମାଂ ଦ୍ୱିତୀଯାଞ୍ଚ କାରାଂ ଲଙ୍ଘିତ୍ୱା ଯେନ ଲୌହନିର୍ମ୍ମିତଦ୍ୱାରେଣ ନଗରଂ ଗମ୍ୟତେ ତତ୍ସମୀପଂ ପ୍ରାପ୍ନୁତାଂ; ତତସ୍ତସ୍ୟ କୱାଟଂ ସ୍ୱଯଂ ମୁକ୍ତମଭୱତ୍ ତତସ୍ତୌ ତତ୍ସ୍ଥାନାଦ୍ ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା ମାର୍ଗୈକସ୍ୟ ସୀମାଂ ଯାୱଦ୍ ଗତୌ; ତତୋଽକସ୍ମାତ୍ ସ ଦୂତଃ ପିତରଂ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍|
11 E Pedro, tornando a si, disse: Agora sei verdadeiramente que o Senhor enviou o seu anjo, e me livrou da mão de Herodes, e de tudo o que o povo dos judeos esperava.
ତଦା ସ ଚେତନାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ କଥିତୱାନ୍ ନିଜଦୂତଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରୋ ହେରୋଦୋ ହସ୍ତାଦ୍ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଶାଯାଶ୍ଚ ମାଂ ସମୁଦ୍ଧୃତୱାନ୍ ଇତ୍ୟହଂ ନିଶ୍ଚଯଂ ଜ୍ଞାତୱାନ୍|
12 E, considerando elle n'isto, foi a casa de Maria, mãe de João, que tinha por sobrenome Marcos, onde muitos estavam juntos e orando.
ସ ୱିୱିଚ୍ୟ ମାର୍କନାମ୍ରା ୱିଖ୍ୟାତସ୍ୟ ଯୋହନୋ ମାତୁ ର୍ମରିଯମୋ ଯସ୍ମିନ୍ ଗୃହେ ବହୱଃ ସମ୍ଭୂଯ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତ ତନ୍ନିୱେଶନଂ ଗତଃ|
13 E, batendo Pedro á porta do pateo, uma menina chamada Rhode saiu a escutar;
ପିତରେଣ ବହିର୍ଦ୍ୱାର ଆହତେ ସତି ରୋଦାନାମା ବାଲିକା ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଗତା|
14 E, conhecendo a voz de Pedro, de gozo não abriu a porta do pateo, mas, correndo para dentro, annunciou que Pedro estava fóra á porta do pateo.
ତତଃ ପିତରସ୍ୟ ସ୍ୱରଂ ଶ୍ରୁୱା ସା ହର୍ଷଯୁକ୍ତା ସତୀ ଦ୍ୱାରଂ ନ ମୋଚଯିତ୍ୱା ପିତରୋ ଦ୍ୱାରେ ତିଷ୍ଠତୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ୱକ୍ତୁମ୍ ଅଭ୍ୟନ୍ତରଂ ଧାୱିତ୍ୱା ଗତୱତୀ|
15 E disseram-lhe: Estás fóra de ti. Mas ella affirmava que assim era. E diziam: É o seu anjo.
ତେ ପ୍ରାୱୋଚନ୍ ତ୍ୱମୁନ୍ମତ୍ତା ଜାତାସି କିନ୍ତୁ ସା ମୁହୁର୍ମୁହୁରୁକ୍ତୱତୀ ସତ୍ୟମେୱୈତତ୍|
16 Porém Pedro perseverava em bater, e, quando abriram, viram-n'o, e se espantaram.
ତଦା ତେ କଥିତୱନ୍ତସ୍ତର୍ହି ତସ୍ୟ ଦୂତୋ ଭୱେତ୍|
17 E, acenando-lhes elle com a mão para que se calassem, contou-lhes como o Senhor o tirára da prisão, e disse: Annunciae isto a Thiago e aos irmãos. E, saindo, partiu para outro logar.
ପିତରୋ ଦ୍ୱାରମାହତୱାନ୍ ଏତସ୍ମିନ୍ନନ୍ତରେ ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ପିତରଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ୱିସ୍ମଯଂ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
18 E, sendo já dia, houve não pouco alvoroço entre os soldados sobre o que seria feito de Pedro.
ତତଃ ପିତରୋ ନିଃଶବ୍ଦଂ ସ୍ଥାତୁଂ ତାନ୍ ପ୍ରତି ହସ୍ତେନ ସଙ୍କେତଂ କୃତ୍ୱା ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯେନ ପ୍ରକାରେଣ ତଂ କାରାଯା ଉଦ୍ଧୃତ୍ୟାନୀତୱାନ୍ ତସ୍ୟ ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ତାନଜ୍ଞାପଯତ୍, ଯୂଯଂ ଗତ୍ୱା ଯାକୁବଂ ଭ୍ରାତୃଗଣଞ୍ଚ ୱାର୍ତ୍ତାମେତାଂ ୱଦତେତ୍ୟୁକ୍ତା ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
19 E, quando Herodes o buscou e o não achou, feita inquirição aos guardas, mandou-os justiçar. E, partindo da Judea para Cesarea, ficou ali
ପ୍ରଭାତେ ସତି ପିତରଃ କ୍ୱ ଗତ ଇତ୍ୟତ୍ର ରକ୍ଷକାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ମହାନ୍ କଲହୋ ଜାତଃ|
20 E Herodes estava irritado com os de Tyro e de Sidon; porém elles, vindo de commum accordo ter com elle, e persuadindo Blasto, que era o camarista do rei, pediam paz: porquanto o seu paiz sustentava-se do paiz do rei.
ହେରୋଦ୍ ବହୁ ମୃଗଯିତ୍ୱା ତସ୍ୟୋଦ୍ଦେଶେ ନ ପ୍ରାପ୍ତେ ସତି ରକ୍ଷକାନ୍ ସଂପୃଚ୍ଛ୍ୟ ତେଷାଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ହନ୍ତୁମ୍ ଆଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
21 E n'um dia designado, vestindo Herodes as vestes reaes, e assentado no tribunal, lhes fez uma pratica.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଯିହୂଦୀଯପ୍ରଦେଶାତ୍ କୈସରିଯାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ରାୱାତିଷ୍ଠତ୍|
22 E o povo exclamava: Voz de Deus, e não de homem.
ସୋରସୀଦୋନଦେଶଯୋ ର୍ଲୋକେଭ୍ୟୋ ହେରୋଦି ଯୁଯୁତ୍ସୌ ସତି ତେ ସର୍ୱ୍ୱ ଏକମନ୍ତ୍ରଣାଃ ସନ୍ତସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପ ଉପସ୍ଥାଯ ଲ୍ୱାସ୍ତନାମାନଂ ତସ୍ୟ ୱସ୍ତ୍ରଗୃହାଧୀଶଂ ସହାଯଂ କୃତ୍ୱା ହେରୋଦା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସନ୍ଧିଂ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତ ଯତସ୍ତସ୍ୟ ରାଜ୍ଞୋ ଦେଶେନ ତେଷାଂ ଦେଶୀଯାନାଂ ଭରଣମ୍ ଅଭୱତ୍ଂ
23 E no mesmo instante feriu-o o anjo do Senhor, porquanto não deu gloria a Deus, e, comido de bichos, expirou.
ଅତଃ କୁତ୍ରଚିନ୍ ନିରୁପିତଦିନେ ହେରୋଦ୍ ରାଜକୀଯଂ ପରିଚ୍ଛଦଂ ପରିଧାଯ ସିଂହାସନେ ସମୁପୱିଶ୍ୟ ତାନ୍ ପ୍ରତି କଥାମ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍|
24 E a palavra de Deus crescia e se multiplicava.
ତତୋ ଲୋକା ଉଚ୍ଚୈଃକାରଂ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ଏଷ ମନୁଜରୱୋ ନ ହି, ଈଶ୍ୱରୀଯରୱଃ|
25 E Barnabé e Saulo, havendo cumprido aquelle serviço, voltaram de Jerusalem, levando tambem comsigo a João, que tinha por sobrenome Marcos.
ତଦା ହେରୋଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମ୍ମାନଂ ନାକରୋତ୍; ତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋଃ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତୋ ହଠାତ୍ ତଂ ପ୍ରାହରତ୍ ତେନୈୱ ସ କୀଟୈଃ କ୍ଷୀଣଃ ସନ୍ ପ୍ରାଣାନ୍ ଅଜହାତ୍| କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥା ଦେଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ୟ ପ୍ରବଲାଭୱତ୍| ତତଃ ପରଂ ବର୍ଣବ୍ବାଶୌଲୌ ଯସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣୋ ଭାରଂ ପ୍ରାପ୍ନୁତାଂ ତାଭ୍ୟାଂ ତସ୍ମିନ୍ ସମ୍ପାଦିତେ ସତି ମାର୍କନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତୋ ଯୋ ଯୋହନ୍ ତଂ ସଙ୍ଗିନଂ କୃତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରାତ୍ ପ୍ରତ୍ୟାଗତୌ|
