2 Samuel 22
1 E fallou David ao Senhor as palavras d'este cantico, no dia em que o Senhor o livrou das mãos de todos os seus inimigos e das mãos de Saul.
I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
2 Disse pois: O Senhor é o meu rochedo, e o meu logar forte, e o meu libertador.
I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
3 Deus é o meu rochedo, n'elle confiarei: o meu escudo, e a força da minha salvação, o meu alto retiro, e o meu refugio. O meu Salvador, de violencia me salvaste.
Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
4 O Senhor, digno de louvor, invoquei, e de meus inimigos fiquei livre.
Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
5 Porque me cercaram as ondas de morte: as torrentes de Belial me assombraram.
Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
7 Estando em angustia, invoquei ao Senhor, e a meu Deus clamei: do seu templo ouviu elle a minha voz, e o meu clamor chegou aos seus ouvidos.
U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
8 Então se abalou e tremeu a terra, os fundamentos dos céus se moveram e abalaram, porque elle se irou.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
9 Subiu o fumo de seus narizes, e da sua bocca um fogo devorador: carvões se incenderam d'elle.
Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
10 E abaixou os céus, e desceu: e uma escuridão havia debaixo de seus pés.
Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
11 E subiu sobre um cherubim, e voou: e foi visto sobre as azas do vento.
I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
12 E por tendas poz as trevas ao redor de si: ajuntamento d'aguas, nuvens dos céus.
Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
13 Pelo resplendor da sua presença brasas de fogo se accendem.
Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
14 Trovejou desde os céus o Senhor: e o Altissimo fez soar a sua voz.
Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
15 E disparou frechas, e os dissipou: raios e os perturbou.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
16 E appareceram as profundezas do mar, os fundamentos do mundo se descobriram: pela reprehensão do Senhor, pelo sopro do vento dos seus narizes.
Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
17 Desde o alto enviou, e me tomou: tirou-me das muitas aguas.
Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
18 Livrou-me do meu possante inimigo, e d'aquelles que me tinham odio, porque eram mais fortes do que eu.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
19 Encontraram-me no dia da minha calamidade: porém o Senhor se fez o meu esteio.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
20 E tirou-me á largura, e arrebatou-me d'ali; porque tinha prazer em mim.
I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
21 Recompensou-me o Senhor conforme á minha justiça: conforme á pureza de minhas mãos me retribuiu.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
22 Porque guardei os caminhos do Senhor: e não me apartei impiamente do meu Deus.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
23 Porque todos os seus juizos estavam diante de mim: e de seus estatutos me não desviei.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
24 Porém fui sincero perante elle: e guardei-me da minha iniquidade.
I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
25 E me retribuiu o Senhor conforme á minha justiça, conforme á minha pureza diante dos seus olhos.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
26 Com o benigno te mostras benigno: com o varão sincero te mostras sincero.
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
27 Com o puro te mostras puro: mas com o perverso te mostras avesso.
S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
28 E o povo afflicto livras: mas teus olhos são contra os altivos, e tu os abaterás.
Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
29 Porque tu, Senhor, és a minha candeia: e o Senhor esclarece as minhas trevas.
Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
30 Porque comtigo passo pelo meio d'um esquadrão: pelo meu Deus salto um muro.
S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
31 O caminho de Deus é perfeito, e a palavra do Senhor refinada; e é o escudo de todos os que n'elle confiam.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
32 Porque, quem é Deus, senão o Senhor? e quem é rochedo, senão o nosso Deus?
Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
33 Deus é a minha fortaleza e a minha força, e elle perfeitamente desembaraça o meu caminho.
Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
34 Faz elle os meus pés como os das cervas, e me põe sobre as minhas alturas.
Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
35 Instrue as minhas mãos para a peleja, de maneira que um arco de cobre se quebra pelos meus braços.
Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
36 Tambem me déste o escudo da tua salvação, e pela tua brandura me vieste a engrandecer.
Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
37 Alargaste os meus passos debaixo de mim, e não vacillaram os meus artelhos.
Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
38 Persegui os meus inimigos, e os derrotei, e nunca me tornei até que os consumisse.
Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
39 E os consumi, e os atravessei, de modo que nunca mais se levantaram, mas cairam debaixo dos meus pés.
I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
40 Porque me cingiste de força para a peleja, fizeste abater-se debaixo de mim os que se levantaram contra mim.
Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
41 E deste-me o pescoço de meus inimigos, d'aquelles que me tinham odio, e os destrui.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
42 Olharam, porém não houve libertador: sim, para o Senhor, porém não lhes respondeu.
Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
43 Então os moí como o pó da terra; como a lama das ruas os trilhei e dissipei.
Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
44 Tambem me livraste das contendas do meu povo; guardaste-me para cabeça das nações; o povo que não conhecia me servirá.
Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
45 Os filhos de estranhos se me sujeitaram; ouvindo a minha voz, me obedeceram.
Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
46 Os filhos de estranhos descairam; e, cingindo-se, sairam dos seus encerramentos.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
47 Vive o Senhor, e bemdito seja o meu rochedo; e exaltado seja Deus, a rocha da minha salvação:
Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
48 O Deus que me dá inteira vingança, e sujeita os povos debaixo de mim.
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
49 E o que me tira d'entre os meus inimigos: e tu me exaltas sobre os que contra mim se levantam; do homem violento me livras.
Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
50 Por isso, ó Senhor, te louvarei entre as gentes, e entoarei louvores ao teu nome.
Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
51 Elle é a torre das salvações do seu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.
