2 Samuel 11
1 E aconteceu que, tendo decorrido um anno, no tempo em que os reis saem, enviou David a Joab, e a seus servos com elle, e a todo o Israel, para que destruissem os filhos de Ammon, e cercassem a Rabba; porém David ficou em Jerusalem.
Ын анул урмэтор, пе время кынд порняу ымпэраций ла рэзбой, Давид а тримис пе Иоаб, ку служиторий луй ши тот Исраелул, сэ пустияскэ цара луй Амон ши сэ ымпресоаре Раба. Дар Давид а рэмас ла Иерусалим.
2 E aconteceu á hora da tarde que David se levantou do seu leito, e andava passeando no terraço da casa real, e viu do terraço a uma mulher que se estava lavando: e era esta mulher mui formosa á vista.
Ынтр-о дупэ-амязэ спре сярэ, Давид с-а скулат де пе пат ши, пе кынд се плимба пе акоперишул касей ымпэрэтешть, а зэрит де аколо о фемее каре се скэлда ши каре ера фоарте фрумоасэ ла кип.
3 E enviou David, e perguntou por aquella mulher: e disseram: Porventura não é esta Bathseba, filha d'Eliam, mulher de Urias, o hetheo?
Давид а ынтребат чине есте фемея ачаста ши й-ау спус: „Есте Бат-Шеба, фата луй Елиам, неваста луй Урие, Хетитул.”
4 Então enviou David mensageiros, e a mandou trazer; e, entrando ella a elle, se deitou com ella (e já ella se tinha purificado da sua immundicia): então voltou ella para sua casa.
Ши Давид а тримис ниште оамень с-о адукэ. Еа а венит ла ел, ши ел с-а кулкат ку еа. Дупэ че с-а курэцит де некурэция ей, еа с-а ынторс акасэ.
5 E a mulher concebeu; e enviou, e fel-o saber a David, e disse: Prenhe estou.
Фемея а рэмас ынсэрчинатэ ши а тримис ворбэ луй Давид зикынд: „Сунт ынсэрчинатэ.”
6 Então enviou David a Joab, dizendo: Envia-me Urias o hetheo. E Joab enviou Urias a David.
Атунч, Давид а тримис урмэтоаря порункэ луй Иоаб: „Тримите-мь пе Урие, Хетитул.” Ши Иоаб а тримис пе Урие ла Давид.
7 Vindo pois Urias a elle, perguntou David como ficava Joab, e como ficava o povo, e como ia a guerra.
Урие а венит ла Давид, каре л-а ынтребат деспре старя луй Иоаб, деспре старя попорулуй ши деспре мерсул рэзбоюлуй.
8 Depois disse David a Urias: Desce a tua casa, e lava os teus pés. E, saindo Urias da casa real, logo saiu atraz d'elle iguaria do rei.
Апой Давид а зис луй Урие: „Кобоарэ-те акасэ ши спалэ-ць пичоареле.” Урие а ешит дин каса ымпэрэтяскэ ши а фост урмат де ун дар дин партя ымпэратулуй.
9 Porém Urias se deitou á porta da casa real, com todos os servos do seu senhor: e não desceu á sua casa.
Дар Урие с-а кулкат ла поарта касей ымпэрэтешть, ку тоць служиторий стэпынулуй сэу, ши ну с-а коборыт акасэ ла ел.
10 E o fizeram saber a David, dizendo: Urias não desceu a sua casa. Então disse David a Urias: Não vens tu d'uma jornada? Porque não desceste a tua casa?
Ау дат де штире луй Давид деспре ачаста ши й-ау спус: „Урие ну с-а коборыт ла ел акасэ.” Ши Давид а зис луй Урие: „Ну вий ту оаре дин кэлэторие? Пентру че ну те-ай коборыт акасэ?”
11 E disse Urias a David: A arca, e Israel, e Judah ficam em tendas; e Joab meu senhor e os servos de meu senhor estão acampados no campo; e hei de eu entrar na minha casa, para comer e beber, e para me deitar com minha mulher? Pela tua vida, e pela vida da tua alma, não farei tal coisa.
Урие а рэспунс луй Давид: „Кивотул ши Исраел ши Иуда локуеск ын кортурь, домнул меу Иоаб ши служиторий домнулуй меу сунт тэбэрыць ын кымп, ши еу сэ интру ын касэ сэ мэнынк ши сэ бяу ши сэ мэ кулк ку невастэ-мя?! Виу ешть ту ши виу есте суфлетул тэу кэ ну вой фаче лукрул ачеста.”
12 Então disse David a Urias: Fica cá ainda hoje, e ámanhã te despedirei. Urias pois ficou em Jerusalem aquelle dia e o seguinte.
Давид а зис луй Урие: „Май рэмый ши астэзь аич, ши мыне ыць вой да друмул.” Ши Урие а рэмас ла Иерусалим ын зиуа ачея ши а доуа зи.
13 E David o convidou, e comeu e bebeu diante d'elle, e o embebedou: e á tarde saiu a deitar-se na sua cama como os servos de seu senhor; porém não desceu a sua casa.
Давид л-а пофтит сэ мэнынче ши сэ бя ку ел ши л-а ымбэтат; ши сяра, Урие а ешит ши с-а кулкат ку служиторий стэпынулуй сэу, дар ну с-а коборыт акасэ.
14 E succedeu que pela manhã David escreveu uma carta a Joab: e mandou-lh'a por mão de Urias.
А доуа зи диминяца, Давид а скрис о скрисоаре луй Иоаб ши а тримис-о прин Урие.
15 Escreveu na carta, dizendo: Ponde a Urias na frente da maior força da peleja; e retirae-vos de detraz d'elle, para que seja ferido e morra.
Ын скрисоаря ачаста скрия: „Пунець пе Урие ын локул чел май греу ал луптей ши траӂеци-вэ ынапой де ла ел, ка сэ фие ловит ши сэ моарэ.”
16 Aconteceu, pois, que, tendo Joab observado bem a cidade, poz a Urias no logar onde sabia que havia homens valentes.
Иоаб, ымпресурынд четатя, а пус пе Урие ын локул пе каре-л штия апэрат де осташь витежь.
17 E, saindo os homens da cidade, e pelejando com Joab, cairam alguns do povo, dos servos de David: e morreu tambem Urias, o hetheo.
Оамений дин четате ау фэкут о ешире ши с-ау бэтут ымпотрива луй Иоаб; ау кэзут мулць дин попор, дин служиторий луй Давид ши а фост учис ши Урие, Хетитул.
18 Então enviou Joab, e fez saber a David todo o successo d'aquella peleja.
Иоаб а тримис ун сол сэ историсяскэ луй Давид тот че се петрекусе ын луптэ.
19 E deu ordem ao mensageiro, dizendo: Acabando tu de contar ao rei todo o successo d'esta peleja;
Ши а дат солулуй урмэтоаря порункэ: „Кынд вей испрэви де историсит ымпэратулуй тоате амэнунтеле луптей,
20 E succedendo que o rei se encolerize, e te diga: Porque vos chegastes tão perto da cidade a pelejar? Não sabieis vós que haviam de atirar do muro?
поате кэ се ва мыния ши ва зиче: ‘Пентру че в-аць апропият де четате сэ луптаць ымпотрива ей? Ну штияць кэ се арункэ сэӂець дин вырфул зидулуй?
21 Quem feriu a Abimelech, filho de Jerubbeseth? Não lançou uma mulher sobre elle do muro um pedaço d'uma mó corredora, de que morreu em Thebes? Porque vos chegastes ao muro? Então dirás: Tambem morreu teu servo Urias, o hetheo.
Чине а оморыт пе Абимелек, фиул луй Иерубешет? Ну о фемее, каре а арункат песте ел дин вырфул зидулуй о пятрэ де моарэ, ши н-а мурит ел ла Тебец? Пентру че в-аць апропият де зид?’ Атунч сэ-й спуй: ‘А мурит ши робул тэу Урие, Хетитул.’”
22 E foi o mensageiro, e entrou, e fez saber a David tudo, porque Joab o enviara dizer.
Солул а плекат ши, ла сосире, а историсит луй Давид тот че-й порунчисе Иоаб.
23 E disse o mensageiro a David: Na verdade que mais poderosos foram aquelles homens do que nós, e sairam a nós ao campo; porém nós fomos contra elles, até á entrada da porta
Солул а зис луй Давид: „Оамений ачея ау фост май тарь декыт ной; фэкусерэ о ешире ымпотрива ноастрэ ын кымп, ши й-ам дат ынапой, пынэ ла интраря порций,
24 Então os frecheiros atiraram contra os teus servos desde o alto do muro, e morreram alguns dos servos do rei: e tambem morreu o teu servo Urias, o hetheo.
дар аркаший ау трас де пе вырфул зидулуй асупра служиторилор тэй, ши мулць дин служиторий ымпэратулуй ау фост учишь ши а мурит ши робул тэу Урие, Хетитул.”
25 E disse David ao mensageiro: Assim dirás a Joab: Não te pareça isto mal aos teus olhos; pois a espada tanto consome este como aquelle: esforça a tua peleja contra a cidade, e a derrota: esforça-o tu assim.
Давид а зис солулуй: „Ятэ че сэ спуй луй Иоаб: ‘Ну те мунчи пентру ынтымпларя ачаста, кэч сабия добоарэ кынд пе унул, кынд пе алтул; бате четатя ку путере, дэрым-о.’ Ши ту, ымбэрбэтязэ-л!”
26 Ouvindo pois a mulher de Urias que Urias seu marido era morto, lamentou a seu senhor.
Неваста луй Урие а афлат кэ бэрбатул ей мурисе ши а плынс пе бэрбатул ей.
27 E, passado o nojo, enviou David, e a recolheu em sua casa, e lhe foi por mulher, e pariu-lhe um filho. Porém esta coisa que David fez pareceu mal aos olhos do Senhor.
Дупэ че ау трекут зилеле де жале, Давид а тримис с-о я ши а примит-о ын каса луй. Еа й-а фост невастэ ши й-а нэскут ун фиу. Фапта луй Давид н-а плэкут Домнулуй.
