2 Coríntios 1

1 Paulo, apostolo de Jesus Christo, pela vontade de Deus, e o irmão Timotheo, á egreja de Deus, que está em Corintho, com todos os sanctos que estão em toda a Achaia:

Од Павла, апостола Исуса Христа по вољи Божијој и брата Тимотија цркви Божјој у Коринту, са свима светима који су у свој Ахаји:

2 Graça e paz de Deus nosso Pae e do Senhor Jesus Christo.

Благодат вам и мир од Бога Оца нашег, и Господа Исуса Христа.

3 Bemdito seja o Deus e Pae de nosso Senhor Jesus Christo, o Pae das misericordias e o Deus de toda a consolação;

Благословен Бог и Отац Господа нашег Исуса Христа, Отац милости и Бог сваке утехе,

4 Que nos consola em toda a nossa tribulação, para que tambem possamos consolar os que estiverem em alguma tribulação, com a consolação com que nós mesmos somos consolados de Deus.

Који нас утешава у свакој невољи нашој, да бисмо могли утешити оне који су у свакој невољи утехом којом нас саме Бог утешава.

5 Porque, como as afflicções de Christo abundam em nós, assim tambem a nossa consolação abunda por Christo.

Јер како се страдања Христова умножавају на нама тако се и утеха наша умножава кроз Христа.

6 Mas, se somos attribulados é para vossa consolação e salvação, ou, se somos consolados, para vossa consolação e salvação é, a qual se opéra na tolerancia das mesmas afflicções que nós tambem padecemos;

Ако ли смо, пак, у невољи, за вашу је утеху и спасење, које постаје у трпљењу тих истих страдања која и ми подносимо.

7 E a nossa esperança ácerca de vós é firme, sabendo que, como sois participantes das afflicções, assim o sereis tambem da consolação.

И надање наше тврдо је за вас. Ако ли се утешавамо, за вашу је утеху и спасење, знајући да као што сте заједничари у нашем страдању тако и у утеси.

8 Porque não queremos, irmãos, que ignoreis a tribulação que nos sobreveiu na Asia, pois que fomos sobremaneira aggravados mais do que podiamos supportar, de modo tal que até da vida estivemos em grande duvida.

Јер вам нећемо, браћо, затајити невољу нашу која нам се догоди у Азији кад нам је било претешко и преко силе тако да се нисмо надали ни живети;

9 De modo que já em nós mesmos tinhamos a sentença de morte, para que não confiassemos em nós mesmos, mas em Deus, que resuscita os mortos:

Него сами у себи расудисмо да нам ваља помрети, да се већ не уздасмо у себе него у Бога који подиже мртве.

10 O qual nos livrou de tão grande morte, e livra ainda, no qual esperamos que ainda tambem nos livrará.

Који нас је од толике смрти избавио, и избавља; и у Њега се уздамо да ће нас и још избавити,

11 Ajudando-nos tambem vós com oração por nós, para que pela mercê, que por muitas pessoas nos foi feita, por muitas tambem sejam dadas graças a nosso respeito.

С помоћу и ваше молитве за нас; да многи људи многу хвалу дају Богу за даре који су нама дати вас ради.

12 Porque a nossa gloria é esta: o testemunho da nossa consciencia, de que com simplicidade e sinceridade de Deus, não com sabedoria carnal, mas com graça de Deus, temos vivido no mundo, e maiormente comvosco.

Јер је наша слава ово: сведочанство савести наше да смо у простоти и чистоти Божјој, а не у мудрости телесној него по благодати Божјој живели на свету, а особито међу вама.

13 Porque nenhumas outras coisas vos escrevemos, senão as que já sabeis ou tambem reconheceis; e espero que tambem até ao fim as reconhecereis.

Јер вам друго не пишемо него шта читате и разумевате. А надам се да ћете и до краја разумети.

14 Como tambem já em parte nos tendes reconhecido, que somos a vossa gloria, como tambem vós sereis a nossa no dia do Senhor Jesus.

Као што неки и разуместе да смо вам слава као и ви нама за дан Господа нашег Исуса Христа.

15 E com esta confiança quiz primeiro ir ter comvosco, para que tivesseis uma segunda graça;

И у овом поуздању хтедох да вам дођем пре, да другу благодат имате;

16 E por vós passar á Macedonia, e da Macedonia ir outra vez ter comvosco, e ser guiado por vós á Judea.

И кроз вас да дођем у Македонију, и опет из Македоније да дођем к вама, и ви да ме пратите у Јудеју.

17 Assim que, deliberando isto, usei porventura de leviandade? Ou o que delibero, o delibero porventura segundo a carne, para que haja em mim sim sim, e não não?

Али кад сам ово хтео, еда ли сам дакле шта непристојно чинио? Или што се накањујем, да се по телу накањујем, да буде у мене да да, а не не?

18 Antes Deus é fiel, e sabe que a nossa palavra para comvosco não foi sim e não.

Али је Бог веран, те реч наша к вама не би да и не.

19 Porque o Filho de Deus, Jesus Christo, que por nós foi prégado entre vós, a saber, por mim, e Silvano, e Timotheo, não foi sim e não; mas n'elle houve sim.

Јер Син Божји Исус Христос, ког ми вама приповедасмо ја и Силван и Тимотије, не би да и не, него у Њему би да.

20 Porque todas quantas promessas ha de Deus, são n'elle sim, e n'elle Amen, para gloria de Deus por nós.

Јер колико је обећања Божијих, у Њему су да, и у Њему амин, Богу на славу кроз нас.

21 Mas o que nos confirma comvosco em Christo, e o que nos ungiu, é Deus:

А Бог је који нас утврди с вама у Христу, и помаза нас,

22 O qual tambem nos sellou e deu o penhor do Espirito em nossos corações.

Који нас и запечати, и даде залог Духа у срца наша.

23 Porém invoco a Deus por testemunha sobre a minha alma, que para vos poupar não tenho até agora ido a Corintho;

А ја за сведока Бога призивам на своју душу да штедећи вас не дођох више у Коринт.

24 Não que tenhamos dominio sobre a vossa fé, mas porque somos cooperadores de vosso gozo; porque pela fé estaes em pé

Не као да ми владамо вером вашом, него смо помагачи ваше радости; јер у вери стојите.