1 Tessalonicenses 2
1 Porque vós mesmos, irmãos, bem sabeis que a nossa entrada para comvosco não foi vã
Qardaşlar, özünüz də bilirsiniz ki, yanınıza gəlməyimiz əbəs olmadı.
2 Antes, havendo primeiro padecido, e sido aggravados em Phillipos, como sabeis, tivemos ousadia em nosso Deus, para vos fallar o evangelho de Deus com grande combate.
Bildiyiniz kimi, əvvəlcə Filipidə əziyyət çəkmiş, təhqir olunmuşduq. Amma böyük ziddiyyətlərə baxmayaraq, Allahın Müjdəsini sizə bəyan etmək üçün Allahımızdan cəsarət aldıq.
3 Porque a nossa exhortação não foi com engano, nem com immundicia, nem com fraudulencia;
Çünki bizim çağırışımız aldatmağa, murdarlığa əsaslanmır və bunun hiyləgərliyə də dəxli yoxdur.
4 Mas, como fomos approvados de Deus para que o evangelho nos fosse confiado, assim fallámos, não como para comprazer aos homens, mas a Deus, que prova os nossos corações.
Əksinə, Allah tərəfindən Müjdəni yaymaq tapşırığını almağa layiq görüldüyümüzə görə insanları deyil, ürəklərimizi sınaqdan keçirən Allahı razı salmaqdan ötrü danışırıq.
5 Porque, como bem sabeis, nunca usámos de palavras lisongeiras, nem de pretexto de avareza; Deus é testemunha;
Siz bilirsiniz ki, heç vaxt yanınıza yaltaq sözlərlə yaxud tamahkarlığı gizlədən riyakarlıqla gəlmədik. Allah da buna şahiddir.
6 Não buscando gloria dos homens, nem de vós, nem de outros, ainda que podiamos, como apostolos de Christo, ser-vos pesados;
İzzəti heç bir insanda – nə sizdə, nə də başqalarında axtardıq.
7 Antes fomos brandos entre vós, como a ama que cria seus filhos.
Məsihin həvariləri kimi bunu sizdən tələb edə bilərdik, amma biz sizinlə övladlarını isti qucağına alıb yedirdən ana kimi mülayim rəftar etdik.
8 Assim nós, estando-vos tão affeiçoados, de boa vontade quizeramos communicar-vos, não sómente o evangelho de Deus, mas ainda as nossas proprias almas; porquanto nos ereis muito queridos.
Sizlərə elə könül bağlamışdıq ki, yalnız Allahın Müjdəsini deyil, öz canlarımızı belə, sizə verməyə razı idik. Çünki bizim sevimlilərimiz idiniz.
9 Porque bem vos lembraes, irmãos, do nosso trabalho e fadiga; pois, trabalhando noite e dia, vos pregámos o evangelho de Deus, para não sermos pesados a nenhum de vós.
Bəli, qardaşlar, bizim əmək və zəhmətimizi xatırlayırsınız: heç birinizə yük olmamaq üçün gecə-gündüz çalışaraq sizə Allahın Müjdəsini vəz etdik.
10 Vós e Deus sois testemunhas de quão sancta, e justa, e irreprehensivelmente nos houvemos para comvosco, os que crêstes.
Siz imanlılarla necə müqəddəs, saleh və nöqsansız davrandığımıza həm özünüz, həm də Allah şahiddir.
11 Assim como bem sabeis que exhortavamos e consolavamos, a cada um de vós, como o pae a seus filhos;
Bildiyiniz kimi, ata övladları ilə necə rəftar edirsə, biz də hər birinizlə elə rəftar etdik.
12 E protestavamos conduzir-vos dignamente para com Deus, que vos chama para o seu reino e gloria.
Sizə öyüd verdik, ruhlandırdıq və yalvardıq ki, Öz Padşahlığına və izzətinə çağıran Allaha layiq şəkildə həyat sürəsiniz.
13 Pelo que tambem damos sem cessar graças a Deus, de que, havendo recebido de nós a palavra da prégação de Deus, a recebestes, não como palavra de homens, mas (segundo é, na verdade) como palavra de Deus, a qual tambem opera em vós, os que crêstes
Biz də dayanmadan Allaha şükür edirik ki, siz bizdən eşitdiyiniz Allah kəlamını qəbul edəndə onu bəşəri söz kimi deyil, həqiqətən, Allahın kəlamı olaraq qəbul etdiniz. Siz imanlılarda fəaliyyət göstərən də bu kəlamdır.
14 Porque vós, irmãos, haveis sido feitos imitadores das egrejas de Deus que estilo na Judea, em Jesus Christo; porquanto tambem padecestes de vossos proprios concidadãos as mesmas coisas, como elles tambem dos judeos:
Çünki qardaşlar, siz Allahın Yəhudeyadakı Məsih İsada olan cəmiyyətlərindən nümunə götürdünüz. Onların Yəhudilərdən çəkdiyi əzabları eynilə siz də öz soydaşlarınızdan çəkdiniz.
15 Os quaes tambem mataram ao Senhor Jesus e a seus proprios prophetas, e nos teem perseguido; e não agradam a Deus, e são contrarios a todos os homens:
Yəhudilər Rəbb İsanı və peyğəmbərləri öldürdülər, bizi də təqib etdilər. Onlar Allahı narazı salır və bütün insanlara qarşı çıxırlar.
16 E nos impedem de fallar aos gentios para que posaam salvar-se a fim de encherem sempre a medida de seus peccados; porque a ira de Deus caiu sobre elles até ao fim.
Çünki başqa millətlər xilas olsunlar deyə biz onlarla danışanda bu Yəhudilər bizə mane olur. Beləcə hər zaman günahlarının üzərinə günah gətirirlər. Axırda Allahın qəzəbinə düçar oldular.
17 Nós, porém, irmãos, sendo privados de vós por um momento de tempo, de vista, mas não do coração, tanto mais procurámos com grande desejo vêr o vosso rosto.
Bizsə, qardaşlar, qısa bir müddət üçün qəlbən deyil, şəxsən sizdən məhrum olduq, ona görə böyük arzu ilə üzünüzü görməyə daha çox səy göstərdik.
18 Pelo que bem quizeramos uma e outra vez ir ter comvosco, pelo menos eu, Paulo, mas Satanaz nol-o impediu.
Biz yanınıza gəlməyi arzu etdik, dəfələrlə mən Paul bunu istədim, amma Şeytan bizə mane oldu.
19 Porque, qual é a nossa esperança, ou gozo, ou corôa de gloria? Porventura não o sois vós tambem deante de nosso Senhor Jesus Christo em sua vinda?
Rəbbimiz İsa zühur edəndə ümidimiz, sevincimiz yaxud Onun önündə fəxr tacımız nədir? Siz deyilsinizmi?
20 Porque vós sois a nossa gloria e gozo.
Çünki siz bizim izzətimiz və sevincimizsiniz.
