Zachariasza 4
1 Potem Anioł, który rozmawiał ze mną, powrócił i obudził mnie, jak budzi się kogoś ze snu.
To naah kai khae lokthui van kami loe amlaem moe, iip kami pathawk baktih toengah, kai to ang pathawk.
2 I zapytał mnie: Co widzisz? Odpowiedziałem: Spojrzałem, a oto świecznik cały ze złota, a na jego szczycie jest czasza, na nim siedem lamp, a [także] siedem rurek do tych siedmiu lamp, które [są] na jego szczycie;
Anih mah, Timaw na hnuk? tiah ang naa. Kai mah, ka khet naah, a nuiah hmai im kaom, sui hoi sak ih hmaithawk paanghaih tung sarihto, a nuiah hmai im sarihto hoi hmaithawk hmai sarihto:
3 Dwa drzewa oliwne obok niego, jedno po prawej stronie czaszy, a drugie po jej lewej stronie.
hmai im taeng bantang bangah maeto, banqoi bangah maeto kaom, Olive thing hnetto ka hnuk, tiah ka naa.
4 Wtedy odezwałem się do Anioła, który rozmawiał ze mną, i zapytałem: Co to jest, mój Panie?
Kai hoi lokpae van kami khaeah, Ka angraeng, hae hmuennawk loe tih thuih koehhaih ih maw? tiah ka naa.
5 Anioł, który rozmawiał ze mną, odpowiedział mi: Czy nie wiesz, co to jest? Odpowiedziałem: Nie [wiem], mój Panie.
Kai hoi lokpae van kami mah kai khaeah, Hae hmuennawk loe tih thuih koehhaih ih maw, tito na panoek ai maw? tiah ang naa. Kai mah, Ka panoek ai, angraeng, tiah ka naa.
6 Wtedy odpowiedział mi: Oto słowo PANA do Zorobabela: Nie wojskiem ani siłą, ale moim Duchem, mówi PAN zastępów.
To pongah anih mah kai khaeah, Zerubabel khaeah angzo Angraeng ih lok loe hae tiah oh; hae hmuen loe thacakhaih hoiah om ai, sak thaihaih hoiah doeh om ai, ka Muithla rang hoiah ni om tih, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih.
7 Czymże ty jesteś, góro wielka? Wobec Zorobabela staniesz się równiną. On bowiem wyniesie główny kamień z głośnym okrzykiem: Łaska, łaska nad nim.
Aw kalen pui mae nang loe tiah maw na oh? Nang loe Zerubabel hma ah tangtling ah na om tih: tahmenhaih, tahmenhaih, tiah hanghaih hoiah lokpui koek im takii ih thlung to anih mah sin tih, tiah ang naa.
8 I doszło słowo PANA do mnie mówiące:
To naah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
9 Ręce Zorobabela położyły fundamenty tego domu, jego ręce go dokończą; a poznasz, że PAN zastępów posłał mnie do was.
hae im loe Zerubbabel ih ban hoiah sak amtong boeh, a ban hoiah ni sak pacoengah om tih: to naah misatuh kaminawk ih Angraeng mah, nangcae khaeah kai ang patoeh, tito na panoek o tih.
10 Któż bowiem wzgardził dniem małych [początków]? Oni bowiem będą się radować, patrząc na pion w ręku Zorobabela i na tych siedmioro oczu PANA, które przebiegają całą ziemię.
Hae hmuen tetta patoek kami loe mi maw? Hae sarihtonawk mah Zerubabel ban ih tahhaih qui to hnuk o naah anghoe o tih; to sarihtonawk loe Angraeng ih mik ah oh o, to miknawk loe ahnuk ahma long pum ah caeh o.
11 Wtedy odezwałem się i zapytałem go: Co [oznaczają te] dwa drzewa oliwne po prawej i lewej stronie tego świecznika?
To naah kai mah anih khaeah, Hmaithawk paaanghaih bantang bang hoi banqoi bangah kaom Olive thing hnetto loe tih thuih koehhaih ih maw? tiah ka dueng.
12 I ponownie odezwałem się, i zapytałem go: Co [oznaczają te] dwie gałęzie oliwne, które dwiema złotymi rurkami wypuszczają z siebie złocistą oliwę?
To pacoengah anih khaeah, Sui moithawk hmaitui paekhaih sui tuicawn hnetto taengah kaom Olive thing tanghang hnetto loe tih thuih koehhaih ih maw? tiah ka dueng let bae.
13 On zapytał: Nie wiesz, [co to jest]? Odpowiedziałem: Nie [wiem], mój Panie.
Anih mah kai khaeah, Hae hmuennawk thuih koehhaih to na panoek ai maw? tiah ang naa. Kai mah, Ka panoek ai, angraeng, tiah ka naa.
14 Wtedy powiedział: To są dwaj pomazańcy, którzy stoją przed Panem całej ziemi.
To pongah anih mah, Hae hnik loe long pum ukkung Angraeng taengah kangdoe, situi nok ih kami hnik ni, tiah ang naa.
