Tytusa 3

1 Przypominaj im, aby zwierzchnościom i władzom byli poddani i posłuszni, gotowi do każdego dobrego uczynku;

தே யதா² தே³ஸா²தி⁴பாநாம்’ ஸா²ஸகாநாஞ்ச நிக்⁴நா ஆஜ்ஞாக்³ராஹிண்ஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸத்கர்ம்மணே ஸுஸஜ்ஜாஸ்²ச ப⁴வேயு​:

2 Nikomu nie ubliżali, nie byli kłótliwi, [ale] uprzejmi, okazujący wszelką łagodność wobec wszystkich ludzi.

கமபி ந நிந்தே³யு ர்நிவ்விரோதி⁴ந​: க்ஷாந்தாஸ்²ச ப⁴வேயு​: ஸர்வ்வாந் ப்ரதி ச பூர்ணம்’ ம்ரு’து³த்வம்’ ப்ரகாஸ²யேயுஸ்²சேதி தாந் ஆதி³ஸ²|

3 Niegdyś bowiem i my byliśmy głupi, oporni, błądzący, służący rozmaitym pożądliwościom i rozkoszom, żyjący w złośliwości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący jedni drugich.

யத​: பூர்வ்வம்’ வயமபி நிர்ப்³போ³தா⁴ அநாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப்⁴ராந்தா நாநாபி⁴லாஷாணாம்’ ஸுகா²நாஞ்ச தா³ஸேயா து³ஷ்டத்வேர்ஷ்யாசாரிணோ க்⁴ரு’ணிதா​: பரஸ்பரம்’ த்³வேஷிணஸ்²சாப⁴வாம​: |

4 Lecz gdy się objawiła dobroć i miłość Boga, naszego Zbawiciela, względem ludzi;

கிந்த்வஸ்மாகம்’ த்ராதுரீஸ்²வரஸ்ய யா த³யா மர்த்த்யாநாம்’ ப்ரதி ச யா ப்ரீதிஸ்தஸ்யா​: ப்ராது³ர்பா⁴வே ஜாதே

5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;

வயம் ஆத்மக்ரு’தேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மப்⁴யஸ்தந்நஹி கிந்து தஸ்ய க்ரு’பாத​: புநர்ஜந்மரூபேண ப்ரக்ஷாலநேந ப்ரவித்ரஸ்யாத்மநோ நூதநீகரணேந ச தஸ்மாத் பரித்ராணாம்’ ப்ராப்தா​:

6 Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela;

ஸ சாஸ்மாகம்’ த்ராத்ரா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநாஸ்மது³பரி தம் ஆத்மாநம்’ ப்ரசுரத்வேந வ்ரு’ஷ்டவாந்|

7 Abyśmy, usprawiedliwieni jego łaską, stali się dziedzicami zgodnie z nadzieją życia wiecznego. (aiōnios g166)

இத்த²ம்’ வயம்’ தஸ்யாநுக்³ரஹேண ஸபுண்யீபூ⁴ய ப்ரத்யாஸ²யாநந்தஜீவநஸ்யாதி⁴காரிணோ ஜாதா​: | (aiōnios g166)

8 Wiarygodne to słowo i chcę, abyś o tym zapewniał, żeby ci, którzy uwierzyli Bogu, zabiegali o celowanie w dobrych uczynkach. Jest to dobre i pożyteczne dla ludzi.

வாக்யமேதத்³ விஸ்²வஸநீயம் அதோ ஹேதோரீஸ்²வரே யே விஸ்²வஸிதவந்தஸ்தே யதா² ஸத்கர்ம்மாண்யநுதிஷ்டே²யுஸ்ததா² தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாபயேதி மமாபி⁴மதம்’| தாந்யேவோத்தமாநி மாநவேப்⁴ய​: ப²லதா³நி ச ப⁴வந்தி|

9 Unikaj zaś głupich dociekań, rodowodów, sporów i kłótni o prawo; są bowiem nieużyteczne i próżne.

மூடே⁴ப்⁴ய​: ப்ரஸ்²நவம்’ஸா²வலிவிவாதே³ப்⁴யோ வ்யவஸ்தா²யா விதண்டா³ப்⁴யஸ்²ச நிவர்த்தஸ்வ யதஸ்தா நிஷ்ப²லா அநர்த²காஸ்²ச ப⁴வந்தி|

10 Heretyka po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj;

யோ ஜநோ பி³பி⁴த்ஸுஸ்தம் ஏகவாரம்’ த்³விர்வ்வா ப்ரபோ³த்⁴ய தூ³ரீகுரு,

11 Wiedząc, że taki [człowiek] jest przewrotny i grzeszy, i sam siebie osądza.

யதஸ்தாத்³ரு’ஸோ² ஜநோ விபத²கா³மீ பாபிஷ்ட² ஆத்மதோ³ஷகஸ்²ச ப⁴வதீதி த்வயா ஜ்ஞாயதாம்’|

12 Gdy poślę do ciebie Artemasa lub Tychika, staraj się przybyć do mnie do Nikopolis, bo tam postanowiłem spędzić zimę.

யதா³ஹம் ஆர்த்திமாம்’ துகி²கம்’ வா தவ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யாமி ததா³ த்வம்’ நீகபலௌ மம ஸமீபம் ஆக³ந்தும்’ யதஸ்வ யதஸ்தத்ரைவாஹம்’ ஸீ²தகாலம்’ யாபயிதும்’ மதிம் அகார்ஷம்’|

13 Zenasa, uczonego w prawie, i Apollosa starannie wypraw, aby im niczego nie brakowało.

வ்யவஸ்தா²பக​: ஸீநா ஆபல்லுஸ்²சைதயோ​: கஸ்யாப்யபா⁴வோ யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ தௌ யத்நேந த்வயா விஸ்ரு’ஜ்யேதாம்’|

14 A niech i nasi uczą się przodować w dobrych uczynkach, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli bezowocni.

அபரம் அஸ்மதீ³யலோகா யந்நிஷ்ப²லா ந ப⁴வேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயோபகாராயா ஸத்கர்ம்மாண்யநுஷ்டா²தும்’ ஸி²க்ஷந்தாம்’|

15 Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów tych, którzy nas miłują w wierze. Łaska [niech będzie] z wami wszystkimi. Amen.

மம ஸங்கி³ந​: ஸவ்வே த்வாம்’ நமஸ்குர்வ்வதே| யே விஸ்²வாஸாத்³ அஸ்மாஸு ப்ரீயந்தே தாந் நமஸ்குரு; ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸ்வநுக்³ரஹோ பூ⁴யாத்| ஆமேந்|