Pieśń nad Pieśniami 1
1 Pieśń nad pieśniami Salomona.
Cântico de cânticos, que é de Salomão.
2 Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
Beije-me ele com os beijos da sua boca; porque melhor é o teu amor do que o vinho.
3 Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
Para cheirar são bons os teus unguentos, como o unguênto derramado o teu nome é; por isso as virgens te amam.
4 Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
Leva-me tu, correremos após ti. O rei me introduziu nas suas recâmaras: em ti nos regozijaremos e nos alegraremos: do teu amor nos lembraremos, mais do que do vinho: os retos te amam.
5 Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
Morena sou, porém aprazível, ó filhas de Jerusalém, como as tendas de Kedar, como as cortinas de Salomão.
6 Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
Não olheis para o eu ser morena; porque o sol resplandeceu sobre mim: os filhos de minha mãe se indignaram contra mim, puseram-me por guarda de vinhas; a minha vinha que me pertence não guardei.
7 Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
Dize-me, ó tu, a quem a minha alma ama: Onde apascentas o teu rebanho, onde o recolhes pelo meio dia: pois por que razão seria eu como a que se cobre ao pé dos rebanhos de teus companheiros?
8 Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
Se tu o não sabes, ó mais formosa entre as mulheres, sai-te pelas pizadas das ovelhas, e apascenta as tuas cabras junto às moradas dos pastores.
9 Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
Às éguas dos carros de faraó te comparo, ó amiga minha.
10 Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
Agradáveis são as tuas faces entre os teus enfeites, o teu pescoço com os colares.
11 Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
Enfeites de ouro te faremos, com bicos de prata.
12 Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
Enquanto o rei está assentado à sua mesa, dá o meu nardo o seu cheiro.
13 [Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
O meu amado é para mim um ramalhete de mirra, morará entre os meus peitos.
14 Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
Um cacho de Chypre nas vinhas de Engedi é para mim o meu amado.
15 O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
Eis que és formosa, ó amiga minha, eis que és formosa: os teus olhos são como os das pombas.
16 O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
Eis que és gentil e agradável, ó amado meu; o nosso leito é viçoso.
17 Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
As traves da nossa casa são de cedro, as nossas varandas de cipreste.
