< Pieśń nad Pieśniami 1 >
1 Pieśń nad pieśniami Salomona.
Wer mamit moloyo wende moko nondiki gi ruoth Solomon.
2 Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
Bi mondo inyodha gi dhogi, nikech herani kelo mor moloyo divai.
3 Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
Modhi miwirorigo dungʼ mamit; kendo nyingi chalo gi mo mangʼwe ngʼar ma pukore oko. Kare mano emomiyo nyiri duto oheri!
4 Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
Kawa idhi koda, waret piyo waa kae! Ruoth mondo odhi koda nyaka ei ode maiye. Osiepe Wail kendo chunywa mor kodi; wabiro pako herani moloyo divai. Nyako Gitimo gima kare ka gipuoyi!
5 Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
An nyako ma dichol kendo ma jaber, yaye nyi Jerusalem, an dichol mana ka hembe mag Kedar, kendo mana ka pasia molier e hembe Solomon.
6 Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
Kik uchaya nikech an dichol, nimar chiengʼ ema oseloko denda kamano. Yawuot minwa nokecho koda, mine giketa jarit puothegi mag mzabibu; to puotha awuon mar mzabibu to ne ajwangʼo.
7 Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
Yaye jaherana, nyisane kuma ikwayoe jambi kod kuma iweye rombi mondo oyweyee odiechiengʼ tir. Angʼo momiyo dachal mana gi dhako moumo wangʼe e dier jamb osiepeni?
8 Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
Ka ok ingʼeyo, yaye jaber moloyo mon mamoko, lu bangʼ rombe kuonde ma gikwayoe, mondo ikwa nyidiek ma pod tindo e bath hembe mag jokwath.
9 Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
Jaherana, apimi mana gi faras madhako motwe but achiel kuom geche Farao.
10 Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
Lembi nenore maber ka sitadi olierie; ngʼuti bende nenore maber ka olierie tigo ma nengogi tek.
11 Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
Wabiro losoni thiwni mag dhahabu, kod tigo mag fedha.
12 Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
Kane ruoth chiemo e mesane, mo mangʼwe ngʼar man-gi tik mamit nopongʼo ot kadonjo.
13 [Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
Jaherana chalona gi mo mane-mane mobo matin ma nengone tek, mantie e kind thundena.
14 Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
Jaherana chalona maua maber mothiewo, moa e puoth mzabibu man En Gedi.
15 O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
Mano kaka ijaber, jaherana! Yaye, mano kaka ijaber! Wengeni neno mamuol ka akuru.
16 O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
Mano kaka iber, jaherana! Yaye, mano kaka berni olomba! Kendo kitandawa bende yom ka lum mangʼich.
17 Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
Bepe mag tat odwa gin mag sida; kendo bede yien mokar mag obudo nobednwa tado.