Pieśń nad Pieśniami 8
1 O gdybyś był dla mnie jak brat, który ssał piersi mojej matki! Wtedy spotykałabym cię na dworze, całowałabym cię, a nie byłabym wzgardzona.
Naarĩ korwo no ũtuĩke ta mũrũ wa maitũ, ũrĩa wongire nyondo cia maitũ! Hĩndĩ ĩyo, ingĩgũtũnga nja, ndaakũmumunya, na gũtirĩ mũndũ o na ũrĩkũ ũngĩĩmena.
2 Powiodłabym cię i wprowadziła do domu swojej matki, gdzie byś mnie uczył. A ja dałabym ci do picia wino korzenne, moszcz ze swoich granatów.
Ingĩgũtongoria, ngũtware nyũmba ya maitũ, ũcio wandutire maũndũ. Ingĩkũhe ndibei ĩrĩa njamithie wega ũnyue, o yo ngogoyo ya mĩkomamanga yakwa.
3 Jego lewa ręka byłaby pod moją głową, a prawa ręka objęłaby mnie.
Guoko gwake kwa ũmotho akũigĩte rungu rwa mũtwe wakwa, nakuo guoko gwake kwa ũrĩo gũkaahĩmbĩria.
4 Zaklinam was, córki Jerozolimy: Nie budźcie mego umiłowanego ani nie przerywajcie [jego snu], dopóki on nie zechce.
Inyuĩ aarĩ a Jerusalemu, ndamwĩhĩtithia atĩrĩ: Mũtikoimbuthũre wendo o na kana mũwarahũre, o nginya wĩrirĩrie kwarahũka guo mwene.
5 Kim jest ta, która wyłania się z pustyni, wsparta na swym umiłowanym? Pod jabłonią cię wzbudziłam. Tam cię urodziła twoja matka, tam cię urodziła twoja rodzicielka.
Nũũ ũyũ ũroka ambatĩte oimĩte werũ-inĩ, etiiranĩtie na mwendwa wake? Mwendwa Rungu-inĩ rwa mũtĩ wa matunda nĩho ndakwarahũrire ũrĩ toro; hau nĩho nyũkwa aagĩĩrĩire nda yaku, o hau nĩho ũcio warĩ na ruo rwa kũrũmwo aagũciarĩire.
6 Przyłóż mnie do swego serca jak pieczęć, jak pieczęć na swoim ramieniu. Miłość bowiem jest silna jak śmierć, zawiść twarda jak grób. Jej żar [jak] żar ognia i [jak] żarliwy płomień. (Sheol h7585)
Njĩkĩra ta mũhũũri ngoro-inĩ yaku, ũũhũũre ta mũhũũri guoko-inĩ gwaku; amu wendo ũrĩ hinya o ta gĩkuũ, ũiru waguo ũmĩtie ngoro o ta mbĩrĩra. Ũcinaga o ta mwaki ũrakana, na o ta rũrĩrĩmbĩ rũnene mũno rwa Jehova. (Sheol h7585)
7 Wielkie wody nie zdołają zagasić miłości ani rzeki jej zatopić. Choćby ktoś oddał cały majątek swego domu za taką miłość, byłby z pewnością wzgardzony.
Maaĩ maingĩ matingĩhota kũhoria wendo; njũũĩ itingĩhota kũũthereria. Korwo mũndũ no aheane ũtonga wothe wa nyũmba yake nĩ ũndũ wa wendo-rĩ, no kũnyũrũrio ũngĩnyũrũrio o biũ.
8 Mamy małą siostrę, która jeszcze nie ma piersi. Cóż uczynimy z naszą siostrą w dniu, w którym będą o nią zabiegać?
Nĩtũrĩ na kairĩtu ka maitũ, nako gatiumĩtie nyondo. Tũgeka atĩa nĩ ũndũ wa kairĩtu kau gaitũ, mũthenya ũrĩa gagaatuĩka ga kũũrio?
9 Jeśli jest murem, zbudujemy na niej srebrny pałac; a jeśli drzwiami, oprawimy ją deskami z cedru.
Korwo nĩ rũthingo-rĩ, tũngĩaka mĩthiringo mĩraihu na igũrũ ya betha igũrũ rĩako. Korwo nĩ mũrango-rĩ, tũngĩkahingĩrĩria na mbaũ cia mũtarakwa.
10 Ja [jestem] murem, a moje piersi jak wieże. Odtąd byłam w jego oczach jak ta, która znalazła pokój.
Niĩ ndĩ rũthingo, nacio nyondo ciakwa ihaana ta mĩthiringo mĩraihu na igũrũ. Nĩ ũndũ ũcio maitho-inĩ make-rĩ, nduĩkĩte o ta mũndũ ũtũmaga aiganĩre.
11 Salomon miał winnicę w Baal-Hamon, [którą] najął stróżom; każdy miał przynosić za jej owoc tysiąc srebrników.
Solomoni aarĩ na mũgũnda wa mĩthabibũ kũu Baali-Hamoni; mũgũnda ũcio wa mĩthabibũ akĩũkomborithia kũrĩ akombori. O mũndũ aarĩ arehage cekeri 1,000 cia betha nĩ ũndũ wa maciaro maguo.
12 Ale moja winnica, którą mam, [jest] przede mną. Miej ty sobie tysiąc srebrników, Salomonie, a dwieście [niech wezmą] ci, którzy strzegą jej owocu.
No mũgũnda wakwa wa mĩthabibũ nĩ wakwa o niĩ nyiki; cekeri icio 1,000 nĩ ciaku wee Solomoni; nacio cekeri 200 nĩ cia arĩa marĩmagĩra maciaro maguo.
13 O ty, która mieszkasz w ogrodach, przyjaciele słuchają twego głosu; daj mi go usłyszeć.
Atĩrĩrĩ, wee ũikaraga mĩgũnda-inĩ hamwe na arata a thiritũ yaku, reke o na niĩ njigue mũgambo waku.
14 Pospiesz się, mój umiłowany, i bądź podobny do sarny albo młodego jelenia na górach wonności.
Umagara na ihenya mwendwa wakwa, ũtuĩke ta thiiya, kana ta thwariga nyanake ĩrĩ irĩma-inĩ iria ĩrĩ mahuti manungi wega.
