Pieśń nad Pieśniami 8
1 O gdybyś był dla mnie jak brat, który ssał piersi mojej matki! Wtedy spotykałabym cię na dworze, całowałabym cię, a nie byłabym wzgardzona.
Nang koe kaie manu e sanutui karadip e, ka net e, ka thangroi patetlah o sak han ka ngai. Kai ni nang teh, alawilah kâhmo vaiteh, na paco nakunghai ayânaw ni kai teh na pathoe mahoeh.
2 Powiodłabym cię i wprowadziła do domu swojej matki, gdzie byś mnie uczył. A ja dałabym ci do picia wino korzenne, moszcz ze swoich granatów.
Anu e irakhan na kut dawk hoi na hrawi vaiteh na ceikhai han. Ahni ni hai kai hai na cangkhai han. Kai ni tâsi hoi kalawt e misurtui hoi taletui hah na nei sak han.
3 Jego lewa ręka byłaby pod moją głową, a prawa ręka objęłaby mnie.
Ahnie avoilah, e kut kaie ka lû rahim a hruek vaiteh, aranglae kut hoi na takawi seh.
4 Zaklinam was, córki Jerozolimy: Nie budźcie mego umiłowanego ani nie przerywajcie [jego snu], dopóki on nie zechce.
Oe Jerusalem canunaw, ka pahren e teh amahmawk a kâhlaw hoehroukrak na pâhlaw awh hoeh nahanelah, kahrawng e sayuk sakhinaw noe lahoi lawk na thui awh.
5 Kim jest ta, która wyłania się z pustyni, wsparta na swym umiłowanym? Pod jabłonią cię wzbudziłam. Tam cię urodziła twoja matka, tam cię urodziła twoja rodzicielka.
A pahren dawk kamngawi laihoi kahrawngum hoi ka tho e hateh api han namaw. Epal thingkung rahim nang teh na pâhlaw toe. Hote hmuen koe nange na manu ni nang teh na hâ toe. Hote hmuen koe nang na khe teh, hâ e lah na hruek toe.
6 Przyłóż mnie do swego serca jak pieczęć, jak pieczęć na swoim ramieniu. Miłość bowiem jest silna jak śmierć, zawiść twarda jak grób. Jej żar [jak] żar ognia i [jak] żarliwy płomień. (Sheol h7585)
Kai teh nange na lung dawkvah tacik na kin leih lah. Na kut dawk hai tacik na kin leih. Bangkongtetpawiteh, lungpatawnae teh, due e patetlah a thao. Dipmanae lungthin teh phuen kho patetlah a ru. Ahnie a hue teh, hmaisaan hoi hmaito patetlah ao. (Sheol h7585)
7 Wielkie wody nie zdołają zagasić miłości ani rzeki jej zatopić. Choćby ktoś oddał cały majątek swego domu za taką miłość, byłby z pewnością wzgardzony.
Hatnavah, tuinaw ni lungpatawnae roum sak thai hoeh. Tuikalen ni hai pâyawt thai hoeh. Tami ni ama im kaawm hnopai pueng lungpatawnae lahoi poe han a ngai nakunghai puenghoi dudamnae doeh kâhmo ti.
8 Mamy małą siostrę, która jeszcze nie ma piersi. Cóż uczynimy z naszą siostrą w dniu, w którym będą o nią zabiegać?
Kaimouh koevah kanaw rae ka tawncanu buet touh ao rah. Ahni teh sanu co hoeh rah. Hote ka tawncanu a pacei awh navah, ahni hanelah bangtelamaw ka ti awh han.
9 Jeśli jest murem, zbudujemy na niej srebrny pałac; a jeśli drzwiami, oprawimy ją deskami z cedru.
Ahni teh rapan lah awm pawiteh, ahni van ngunrapan ka sak han. Takhang lah awm pawiteh Sidar thing hoi ka kalup han.
10 Ja [jestem] murem, a moje piersi jak wieże. Odtąd byłam w jego oczach jak ta, która znalazła pokój.
Kai teh kho rapan lah ka o. Kaie sanu hai imrasang patetlah o. Hatdawkvah, kai teh nang na hmalah hawinae ka sak.
11 Salomon miał winnicę w Baal-Hamon, [którą] najął stróżom; każdy miał przynosić za jej owoc tysiąc srebrników.
Baalhamon ram dawk takha buet touh ao. Hote misur takha teh, karingkungnaw koe ka hlai sak teh a paw a ca phu lah shekel thawng touh rip a sin awh.
12 Ale moja winnica, którą mam, [jest] przede mną. Miej ty sobie tysiąc srebrników, Salomonie, a dwieście [niech wezmą] ci, którzy strzegą jej owocu.
Ka tawn e misur takha teh kahma lah ao. Oe Solomon, ngun shekel thong touh nama hanelah ao teh, karingkungnaw ni cumhni touh rip a la awh.
13 O ty, która mieszkasz w ogrodach, przyjaciele słuchają twego głosu; daj mi go usłyszeć.
Takha thung kaawm e, nange tami na huikonaw ni nange na lawk teh a ngai awh. Kai hai na thaisak van awh haw.
14 Pospiesz się, mój umiłowany, i bądź podobny do sarny albo młodego jelenia na górach wonności.
Ka pahren nang kai koe karanglah tho leih. Hmuitui monnaw dawk kaawm e sayuk sakhicanaw patetlah na awm sak haw.
