Pieśń nad Pieśniami 2
1 Jestem różą Saronu i lilią dolin.
I am the rose of Sharon, and the lily of the valleys.
2 Jak lilia między cierniami, tak moja umiłowana między pannami.
As the lily among thorns, so is my love among the daughters.
3 Jak jabłoń między leśnymi drzewami, tak mój miły między młodzieńcami. Z wielkim pragnieniem usiadłam w jego cieniu, a jego owoc [jest] słodki memu podniebieniu.
As the apple tree among the trees of the wood, so is my beloved among the sons. I sat down under his shadow with great delight, and his fruit was sweet to my taste.
4 Wprowadził mnie do komnaty biesiadnej, a jego chorągwią nade mną jest miłość.
He brought me to the banqueting house, and his banner over me was love.
5 Pokrzepcie mnie bukłakami, posilcie mnie jabłkami, bo jestem chora z miłości.
Stay me with flagons, comfort me with apples: for I am sick of love.
6 Jego lewa ręka pod moją głową, a jego prawa ręka mnie obejmuje.
His left hand is under my head, and his right hand doth embrace me.
7 Zaklinam was, córki Jerozolimy, na sarny i łanie polne: Nie budźcie mego umiłowanego i nie przerywajcie [jego] snu, dopóki nie zechce.
I charge you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye stir not up, nor awake my love, till he please.
8 Głos mego umiłowanego! Oto idzie, skacząc po górach, a podskakując po pagórkach.
The voice of my beloved! behold, he cometh leaping upon the mountains, skipping upon the hills.
9 Mój umiłowany podobny jest do sarny albo młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, zagląda przez okna, patrzy przez kraty.
My beloved is like a roe or a young hart: behold, he standeth behind our wall, he looketh forth at the windows, shewing himself through the lattice.
10 Mój umiłowany odezwał się i powiedział mi: Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!
My beloved spake, and said unto me, Rise up, my love, my fair one, and come away.
11 Oto bowiem minęła zima, deszcz ustał i przeszedł.
For, lo, the winter is past, the rain is over and gone;
12 Kwiatki pokazały się na ziemi, nadszedł czas śpiewania i głos synogarlicy słychać w naszej ziemi.
The flowers appear on the earth; the time of the singing of birds is come, and the voice of the turtle is heard in our land;
13 Drzewo figowe już wypuściło swoje niedojrzałe figi, a kwitnąca winorośl wydaje swoją woń. Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!
The fig tree putteth forth her green figs, and the vines with the tender grape give a good smell. Arise, my love, my fair one, and come away.
14 Moja gołębico, [mieszkająca] w skalnych szczelinach, w stromych kryjówkach, ukaż mi swoją twarz, daj mi usłyszeć swój głos, gdyż twój głos jest słodki i twoja twarz piękna.
O my dove, that art in the clefts of the rock, in the secret places of the stairs, let me see thy countenance, let me hear thy voice; for sweet is thy voice, and thy countenance is comely.
15 Schwytajcie nam lisy, małe lisy, które psują winnice, ponieważ nasze winnice kwitną.
Take us the foxes, the little foxes, that spoil the vines: for our vines have tender grapes.
16 Mój umiłowany [jest] mój, a ja jestem jego. Pasie on wśród lilii.
My beloved is mine, and I am his: he feedeth among the lilies.
17 Nim zaświta dzień i znikną cienie, zawróć, mój umiłowany, bądź jak sarna albo młode jelenie na górach Beter.
Until the day break, and the shadows flee away, turn, my beloved, and be thou like a roe or a young hart upon the mountains of Bether.
