< Pieśń nad Pieśniami 1 >

1 Pieśń nad pieśniami Salomona.
Le Cantique des Cantiques, composé par Salomon.
2 Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
Qu’il me prodigue les baisers de sa bouche! Car tes caresses sont plus délicieuses que le vin.
3 Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
Tes parfums sont suaves à respirer; une huile aromatique qui se répand, tel est ton nom. C’Est pourquoi les jeunes filles sont éprises de toi.
4 Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
Entraîne-moi à ta suite, courons! Le roi m’a conduite dans ses appartements, mais c’est en toi que nous cherchons joie et allégresse; nous prisons tes caresses plus que le vin: on a raison de t’aimer.
5 Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
Je suis noircie, ô filles de Jérusalem, gracieuse pourtant, comme les tentes de Kêdar, comme les pavillons de Salomon.
6 Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
Ne me regardez pas avec dédain parce que je suis noirâtre; c’est que le soleil m’a hâlée. Les fils de ma mère étaient en colère contre moi: ils m’ont fait garder les vignobles, et mon vignoble à moi, je ne l’ai point gardé!
7 Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
Indique-moi, toi que chérit mon âme, où tu mènes paître ton troupeau, où tu le fais reposer à l’heure de midi. Pourquoi serais-je comme une femme voilée auprès des troupeaux de tes compagnons?
8 Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
Si tu ne le sais pas, ô la plus belle des femmes, suis donc les traces des brebis, et fais paître tes chevreaux près des huttes des bergers.
9 Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
A une cavale, attelée aux chars de Pharaon, je te compare, mon amie.
10 Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
Charmantes sont tes joues ornées de rangs de perles, ton cou paré de colliers.
11 Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
Nous te ferons des chaînons d’or avec des paillettes d’argent.
12 Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
Tandis que le roi demeure sur son divan, mon nard exhale son arome.
13 [Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
Mon bien-aimé est pour moi un bouquet de myrrhe, qui repose sur mon sein.
14 Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
Mon bien-aimé est pour moi une grappe de troène dans les vignes d’En-Ghedi.
15 O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
Que tu es belle, mon amie, que tu es belle! Tes yeux sont ceux d’une colombe.
16 O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
Que tues beau, mon bien-aimé, et combien aimable! Notre couche est un lit de verdure.
17 Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
Les solives de nos maisons sont de cèdre, nos lambris sont de cyprès.

< Pieśń nad Pieśniami 1 >