< Pieśń nad Pieśniami 1 >
1 Pieśń nad pieśniami Salomona.
The song of songs, which is Solomon’s.
2 Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
Let him kiss me with the kisses of his mouth: for thy love is better than wine.
3 Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
Because of the savour of thy good ointments thy name is as ointment poured forth, therefore do the virgins love thee.
4 Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
Draw me, we will run after thee: the king hath brought me into his chambers: we will be glad and rejoice in thee, we will remember thy love more than wine: the upright love thee.
5 Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
I am black, but comely, O ye daughters of Jerusalem, as the tents of Kedar, as the curtains of Solomon.
6 Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
Look not upon me, because I am black, because the sun hath looked upon me: my mother’s children were angry with me; they made me the keeper of the vineyards; but my own vineyard have I not kept.
7 Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
Tell me, O thou whom my soul loveth, where thou feedest, where thou makest thy flock to rest at noon: for why should I be as one that turneth aside by the flocks of thy companions?
8 Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
If thou knowest not, O thou fairest among women, go forth by the footsteps of the flock, and feed thy kids beside the shepherds’ tents.
9 Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
I have compared thee, O my love, to a company of horses in Pharaoh’s chariots.
10 Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
Thy cheeks are comely with rows of jewels, thy neck with chains of gold.
11 Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
We will make for thee borders of gold with studs of silver.
12 Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
While the king sitteth at his table, my spikenard sendeth forth its fragrance.
13 [Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
A bundle of myrrh is my wellbeloved to me; he shall lie all night between my breasts.
14 Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
My beloved is to me as a cluster of henna flowers in the vineyards of Engedi.
15 O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
Behold, thou art fair, my love; behold, thou art fair; thou hast doves’ eyes.
16 O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
Behold, thou art fair, my beloved, yea, pleasant: also our bed is green.
17 Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
The beams of our house are cedar, and our rafters of fir.