< Rzymian 7 >

1 Czyż nie wiecie, bracia (bo mówię do znających prawo), że prawo panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje?
ہے بھْراترِگَنَ وْیَوَسْتھاوِدَح پْرَتِ مَمیدَں نِویدَنَں۔ وِدھِح کیوَلَں یاوَجِّیوَں مانَووپَرْیَّدھِپَتِتْوَں کَروتِیتِ یُویَں کِں نَ جانِیتھَ؟
2 Zamężna kobieta bowiem, dopóki mąż żyje, jest z nim związana prawem, a jeśli mąż umrze, zostaje uwolniona od prawa męża.
یاوَتْکالَں پَتِ رْجِیوَتِ تاوَتْکالَمْ اُوڈھا بھارْیّا وْیَوَسْتھَیا تَسْمِنْ بَدّھا تِشْٹھَتِ کِنْتُ یَدِ پَتِ رْمْرِیَتے تَرْہِ سا نارِی پَتْیُ رْوْیَوَسْتھاتو مُچْیَتے۔
3 Tak więc, dopóki mąż żyje, będzie nazywana cudzołożnicą, jeśli zostanie żoną innego mężczyzny. Jeśli jednak jej mąż umrze, jest wolna od tego prawa, tak że nie będzie cudzołożnicą, choćby została żoną innego mężczyzny.
ایتَتْکارَناتْ پَتْیُرْجِیوَنَکالے نارِی یَدْیَنْیَں پُرُشَں وِوَہَتِ تَرْہِ سا وْیَبھِچارِنِی بھَوَتِ کِنْتُ یَدِ سَ پَتِ رْمْرِیَتے تَرْہِ سا تَسْیا وْیَوَسْتھایا مُکْتا سَتِی پُرُشانْتَرینَ وْیُوڈھاپِ وْیَبھِچارِنِی نَ بھَوَتِ۔
4 Tak i wy, moi bracia, zostaliście uśmierceni dla prawa przez ciało Chrystusa, abyście należeli do innego, [to znaczy] tego, który został wskrzeszony z martwych, abyśmy przynosili Bogu owoc.
ہے مَمَ بھْراترِگَنَ، اِیشْوَرَنِمِتَّں یَدَسْماکَں پھَلَں جایَتے تَدَرْتھَں شْمَشانادْ اُتّھاپِتینَ پُرُشینَ سَہَ یُشْماکَں وِواہو یَدْ بھَویتْ تَدَرْتھَں کھْرِیشْٹَسْیَ شَرِیرینَ یُویَں وْیَوَسْتھاں پْرَتِ مرِتَوَنْتَح۔
5 Gdy bowiem byliśmy w ciele, namiętności grzechów, które [się wzniecały] przez prawo, okazywały swą moc w naszych członkach, aby przynosić śmierci owoc.
یَتوسْماکَں شارِیرِکاچَرَنَسَمَیے مَرَنَنِمِتَّں پھَلَمْ اُتْپادَیِتُں وْیَوَسْتھَیا دُوشِتَح پاپابھِلاشوسْماکَمْ اَنْگیشُ جِیوَنْ آسِیتْ۔
6 Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli [Bogu] w nowości ducha, a nie w starości litery.
کِنْتُ تَدا یَسْیا وْیَوَسْتھایا وَشے آسْمَہِ سامْپْرَتَں تاں پْرَتِ مرِتَتْوادْ وَیَں تَسْیا اَدھِینَتْواتْ مُکْتا اِتِ ہیتورِیشْوَروسْمابھِح پُراتَنَلِکھِتانُساراتْ نَ سیوِتَوْیَح کِنْتُ نَوِینَسْوَبھاوینَیوَ سیوِتَوْیَح
7 Cóż więc powiemy? Że prawo [jest] grzechem? Nie daj Boże! Przeciwnie, nie poznałem grzechu [jak] tylko przez prawo, bo i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby prawo nie mówiło: Nie będziesz pożądał.
تَرْہِ وَیَں کِں بْرُومَح؟ وْیَوَسْتھا کِں پاپَجَنِکا بھَوَتِ؟ نیتّھَں بھَوَتُ۔ وْیَوَسْتھامْ اَوِدْیَمانایاں پاپَں کِمْ اِتْیَہَں ناویدَں؛ کِنْچَ لوبھَں ما کارْشِیرِتِ چیدْ وْیَوَسْتھاگْرَنْتھے لِکھِتَں نابھَوِشْیَتْ تَرْہِ لوبھَح کِمْبھُوتَسْتَدَہَں ناجْناسْیَں۔
8 Lecz grzech, gdy zyskał okazję przez przykazanie, wzbudził we mnie wszelką pożądliwość. Bez prawa bowiem grzech jest martwy.
کِنْتُ وْیَوَسْتھَیا پاپَں چھِدْرَں پْراپْیاسْماکَمْ اَنْتَح سَرْوَّوِدھَں کُتْسِتابھِلاشَمْ اَجَنَیَتْ؛ یَتو وْیَوَسْتھایامْ اَوِدْیَمانایاں پاپَں مرِتَں۔
9 I ja żyłem kiedyś bez prawa, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a ja umarłem.
اَپَرَں پُورْوَّں وْیَوَسْتھایامْ اَوِدْیَمانایامْ اَہَمْ اَجِیوَں تَتَح پَرَمْ آجْنایامْ اُپَسْتھِتایامْ پاپَمْ اَجِیوَتْ تَداہَمْ اَمْرِیے۔
10 I okazało się, że przykazanie, które [miało być] ku życiu, jest [mi] ku śmierci.
اِتّھَں سَتِ جِیوَنَنِمِتّا یاجْنا سا مَمَ مرِتْیُجَنِکابھَوَتْ۔
11 Grzech bowiem, gdy zyskał okazję przez przykazanie, zwiódł mnie i przez nie [mnie] zabił.
یَتَح پاپَں چھِدْرَں پْراپْیَ وْیَوَسْتھِتادیشینَ ماں وَنْچَیِتْوا تینَ مامْ اَہَنْ۔
12 A tak prawo [jest] święte i przykazanie [jest] święte, sprawiedliwe i dobre.
اَتَایوَ وْیَوَسْتھا پَوِتْرا، آدیشَشْچَ پَوِتْرو نْیایّو ہِتَکارِی چَ بھَوَتِ۔
13 Czy więc to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Nie daj Boże! Przeciwnie, grzech, aby okazał się grzechem, sprowadził na mnie śmierć przez [to, co] dobre, żeby grzech stał się niezmiernie grzesznym przez przykazanie.
تَرْہِ یَتْ سْوَیَں ہِتَکرِتْ تَتْ کِں مَمَ مرِتْیُجَنَکَمْ اَبھَوَتْ؟ نیتّھَں بھَوَتُ؛ کِنْتُ پاپَں یَتْ پاتَکَمِوَ پْرَکاشَتے تَتھا نِدیشینَ پاپَں یَدَتِیوَ پاتَکَمِوَ پْرَکاشَتے تَدَرْتھَں ہِتوپایینَ مَمَ مَرَنَمْ اَجَنَیَتْ۔
14 Gdyż wiemy, że prawo jest duchowe, ale ja jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.
وْیَوَسْتھاتْمَبودھِکیتِ وَیَں جانِیمَح کِنْتْوَہَں شارِیرَتاچارِی پاپَسْیَ کْرِیتَکِنْکَرو وِدْیے۔
15 [Tego] bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię.
یَتو یَتْ کَرْمَّ کَرومِ تَتْ مَمَ مَنوبھِمَتَں نَہِ؛ اَپَرَں یَنْ مَمَ مَنوبھِمَتَں تَنَّ کَرومِ کِنْتُ یَدْ رِتِییے تَتْ کَرومِ۔
16 A jeśli robię to, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że prawo [jest] dobre.
تَتھاتْوے یَنْ مَمانَبھِمَتَں تَدْ یَدِ کَرومِ تَرْہِ وْیَوَسْتھا سُوتَّمیتِ سْوِیکَرومِ۔
17 Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
اَتَایوَ سَمْپْرَتِ تَتْ کَرْمَّ مَیا کْرِیَتَ اِتِ نَہِ کِنْتُ مَمَ شَرِیرَسْتھینَ پاپینَیوَ کْرِیَتے۔
18 Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co [jest] dobre, nie potrafię.
یَتو مَیِ، اَرْتھَتو مَمَ شَرِیرے، کِمَپْیُتَّمَں نَ وَسَتِ، ایتَدْ اَہَں جانامِ؛ مَمیچّھُکَتایاں تِشْٹھَنْتْیامَپْیَہَمْ اُتَّمَکَرْمَّسادھَنے سَمَرْتھو نَ بھَوامِ۔
19 Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię.
یَتو یامُتَّماں کْرِیاں کَرْتُّمَہَں وانْچھامِ تاں نَ کَرومِ کِنْتُ یَتْ کُتْسِتَں کَرْمَّ کَرْتُّمْ اَنِچّھُکوسْمِ تَدیوَ کَرومِ۔
20 A jeśli robię to, czego nie chcę, [już] nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
اَتَایوَ یَدْیَتْ کَرْمَّ کَرْتُّں مَمیچّھا نَ بھَوَتِ تَدْ یَدِ کَرومِ تَرْہِ تَتْ مَیا نَ کْرِیَتے، مَمانْتَرْوَرْتِّنا پاپینَیوَ کْرِیَتے۔
21 Odkrywam więc [w sobie] to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło.
بھَدْرَں کَرْتُّمْ اِچّھُکَں ماں یو بھَدْرَں کَرْتُّں پْرَوَرْتَّیَتِ تادرِشَں سْوَبھاوَمیکَں مَیِ پَشْیامِ۔
22 Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka.
اَہَمْ آنْتَرِکَپُرُشینیشْوَرَوْیَوَسْتھایاں سَنْتُشْٹَ آسے؛
23 Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach.
کِنْتُ تَدْوِپَرِیتَں یُدھْیَنْتَں تَدَنْیَمیکَں سْوَبھاوَں مَدِییانْگَسْتھِتَں پْرَپَشْیامِ، سَ مَدِییانْگَسْتھِتَپاپَسْوَبھاوَسْیایَتَّں ماں کَرْتُّں چیشْٹَتے۔
24 Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?
ہا ہا یوہَں دُرْبھاگْیو مَنُجَسْتَں مامْ ایتَسْمانْ مرِتاچّھَرِیراتْ کو نِسْتارَیِشْیَتِ؟
25 Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu.
اَسْماکَں پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹینَ نِسْتارَیِتارَمْ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدامِ۔ اَتَایوَ شَرِیرینَ پاپَوْیَوَسْتھایا مَنَسا تُ اِیشْوَرَوْیَوَسْتھایاح سیوَنَں کَرومِ۔

< Rzymian 7 >