Rzymian 7
1 Czyż nie wiecie, bracia (bo mówię do znających prawo), że prawo panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje?
Do you not know, brethren, (for I speak to them who know law, ) that the law has dominion over a man as long as he lives?
2 Zamężna kobieta bowiem, dopóki mąż żyje, jest z nim związana prawem, a jeśli mąż umrze, zostaje uwolniona od prawa męża.
For the married woman is bound, by law, to her husband as long as he lives; but if the husband be dead, she is released from the law of her husband.
3 Tak więc, dopóki mąż żyje, będzie nazywana cudzołożnicą, jeśli zostanie żoną innego mężczyzny. Jeśli jednak jej mąż umrze, jest wolna od tego prawa, tak że nie będzie cudzołożnicą, choćby została żoną innego mężczyzny.
If, then, indeed, while her husband lives, she be married to another, she shall be called an adulteress: but if her husband be dead, she is free from the law; so that she is not an adulteress, though married to another husband.
4 Tak i wy, moi bracia, zostaliście uśmierceni dla prawa przez ciało Chrystusa, abyście należeli do innego, [to znaczy] tego, który został wskrzeszony z martwych, abyśmy przynosili Bogu owoc.
Thus, my brethren, you also have become dead to the law, by the body of Christ, that you may be married to another, who rose from the dead, that we may bring forth fruit to God.
5 Gdy bowiem byliśmy w ciele, namiętności grzechów, które [się wzniecały] przez prawo, okazywały swą moc w naszych członkach, aby przynosić śmierci owoc.
For when we were in the flesh, our sinful passions which were through the law, wrought effectually in our members, to bring forth fruit to death.
6 Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli [Bogu] w nowości ducha, a nie w starości litery.
But now, having died with Christ, we are released from the law, by which we were held in bondage; so that we may serve God in newness of spirit, and not in oldness of the letter.
7 Cóż więc powiemy? Że prawo [jest] grzechem? Nie daj Boże! Przeciwnie, nie poznałem grzechu [jak] tylko przez prawo, bo i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby prawo nie mówiło: Nie będziesz pożądał.
What shall we say, then? Is the law sin? By no means. Indeed, I had not known sin, except by the law. For I had not known even inordinate desire, unless the law had said, "You shall not lust."
8 Lecz grzech, gdy zyskał okazję przez przykazanie, wzbudził we mnie wszelką pożądliwość. Bez prawa bowiem grzech jest martwy.
But sin, taking occasion by the commandment, wrought in me all manner of inordinate desire: for without the law sin is dead.
9 I ja żyłem kiedyś bez prawa, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a ja umarłem.
For I was alive, once, without the law: but when the commandment came, sin revived, but I died.
10 I okazało się, że przykazanie, które [miało być] ku życiu, jest [mi] ku śmierci.
Yes, the commandment which was for live, the very same was found to be death to me.
11 Grzech bowiem, gdy zyskał okazję przez przykazanie, zwiódł mnie i przez nie [mnie] zabił.
For sin, taking occasion by the commandment, deceived me, and by it slew me.
12 A tak prawo [jest] święte i przykazanie [jest] święte, sprawiedliwe i dobre.
Wherefore, the law is holy, and the commandment holy, just, and good.
13 Czy więc to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Nie daj Boże! Przeciwnie, grzech, aby okazał się grzechem, sprowadził na mnie śmierć przez [to, co] dobre, żeby grzech stał się niezmiernie grzesznym przez przykazanie.
Has, then, that which is good become death to me? By no means. But sin becomes death, in order that it might manifest itself, causing death to me by that which is good: so that sin, (through the commandment, ) might be an exceedingly great sinner.
14 Gdyż wiemy, że prawo jest duchowe, ale ja jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.
Besides, we know that the law is spiritual: but I am carnal, sold under sin.
15 [Tego] bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię.
For that which I do, I do not approve; since it is not what I desire that I do: but I do that which I hate.
16 A jeśli robię to, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że prawo [jest] dobre.
If, now, I do that which I do not desire, I consent to the law that it is good.
17 Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
But now it is no longer I myself who do this; but sin which dwells in me.
18 Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co [jest] dobre, nie potrafię.
For I know that in me, that is, in my flesh, there dwells no good thing: for to desire what is good, is easy for me; but to do it, I find difficult.
19 Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię.
For the good which I desire, that I do not: but the evil which I desire not, that I do.
20 A jeśli robię to, czego nie chcę, [już] nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
Now, if I do that which I do not desire, it is no longer I who do it; but sin, which dwells in me.
21 Odkrywam więc [w sobie] to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło.
I find, then, that it is a law to me, when desirous to do good, that evil is near me.
22 Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka.
For I take pleasure in the law of God, as to the inner man:
23 Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach.
but I perceive another law, in my members, warring against the law of my mind, and making me a captive to the law of sin, which is in my members.
24 Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?
Wretched man that I am! who shall deliver me from this body of death?
25 Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu.
I thank God, through Jesus Christ our Lord! Wherefore, then, indeed, I myself serve, with my mind, the law of God; but with the flesh, the law of sin.
