Rzymian 7
1 Czyż nie wiecie, bracia (bo mówię do znających prawo), że prawo panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje?
ARE you unacquainted, brethren, (for I am speaking to those who know the law, ) that the law exercises dominion over a person for as long time as he liveth?
2 Zamężna kobieta bowiem, dopóki mąż żyje, jest z nim związana prawem, a jeśli mąż umrze, zostaje uwolniona od prawa męża.
For the woman who is subject to a husband, is bound by the law to that husband during his life; but if the husband be dead, she is discharged from that husband.
3 Tak więc, dopóki mąż żyje, będzie nazywana cudzołożnicą, jeśli zostanie żoną innego mężczyzny. Jeśli jednak jej mąż umrze, jest wolna od tego prawa, tak że nie będzie cudzołożnicą, choćby została żoną innego mężczyzny.
She shall therefore certainly be counted an adulteress, if, her husband being alive, she be for another man: but if her husband is dead, she is free from the law; so that she shall be no adulteress, though married to another husband.
4 Tak i wy, moi bracia, zostaliście uśmierceni dla prawa przez ciało Chrystusa, abyście należeli do innego, [to znaczy] tego, który został wskrzeszony z martwych, abyśmy przynosili Bogu owoc.
Wherefore, my brethren, ye also have become dead to the law through the body of Christ; that ye might be for another, who was raised from the dead, that we might bring forth fruit for God.
5 Gdy bowiem byliśmy w ciele, namiętności grzechów, które [się wzniecały] przez prawo, okazywały swą moc w naszych członkach, aby przynosić śmierci owoc.
For when we were in the flesh, the sinful passions excited by the law, wrought powerfully in our members, to bring forth fruit unto death.
6 Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od prawa, gdy umarliśmy dla tego, w czym byliśmy trzymani, abyśmy służyli [Bogu] w nowości ducha, a nie w starości litery.
But now we have been discharged from the law, that being dead by which we were held fast; that we should serve in renovation of spirit, and not in the antiquity of the letter.
7 Cóż więc powiemy? Że prawo [jest] grzechem? Nie daj Boże! Przeciwnie, nie poznałem grzechu [jak] tylko przez prawo, bo i o pożądliwości nie wiedziałbym, gdyby prawo nie mówiło: Nie będziesz pożądał.
What then shall we say? Is the law sin? God forbid. Yea, I had not known sin, but by the law: for I had not even known concupiscence, unless the law had said, Thou shalt not covet.
8 Lecz grzech, gdy zyskał okazję przez przykazanie, wzbudził we mnie wszelką pożądliwość. Bez prawa bowiem grzech jest martwy.
But sin, seizing the opportunity by the law, wrought in me all concupiscence. For without the law sin is dead.
9 I ja żyłem kiedyś bez prawa, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a ja umarłem.
For though I lived without the law formerly; yet when the commandment came, sin revived, but I died.
10 I okazało się, że przykazanie, które [miało być] ku życiu, jest [mi] ku śmierci.
And the commandment, which was for life, the same was found by me for death.
11 Grzech bowiem, gdy zyskał okazję przez przykazanie, zwiódł mnie i przez nie [mnie] zabił.
For sin, seizing the occasion by the commandment, deceived me, and thereby slew me.
12 A tak prawo [jest] święte i przykazanie [jest] święte, sprawiedliwe i dobre.
So then the law indeed is holy, and the commandment holy, and just, and good.
13 Czy więc to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Nie daj Boże! Przeciwnie, grzech, aby okazał się grzechem, sprowadził na mnie śmierć przez [to, co] dobre, żeby grzech stał się niezmiernie grzesznym przez przykazanie.
Did then that which is good become fatal to me? God forbid. But sin, that it might appear sin by that which was good in itself, was the cause of death to me; that sin through the commandment might become transcendantly sinful.
14 Gdyż wiemy, że prawo jest duchowe, ale ja jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.
For we know that the law is spiritual; but I am fleshly, sold under sin.
15 [Tego] bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię.
For that which I am doing I approve not: for not the thing which I wish, that do I practise; but the very thing I hate, that I do.
16 A jeśli robię to, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że prawo [jest] dobre.
But if what I would not, that I do, I concur with the law that it is excellent.
17 Teraz więc już nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
Now then no more I do this, but sin dwelling in me.
18 Gdyż wiem, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro, bo chęć jest we mnie, ale wykonać tego, co [jest] dobre, nie potrafię.
For I know that there dwelleth not in me (that is, in my flesh) any good thing: for to will is present with me; but how to perform that which is good I find not.
19 Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię.
For I do not the good which I wish: but the evil which I would not, that I do.
20 A jeśli robię to, czego nie chcę, [już] nie ja to robię, ale grzech, który we mnie mieszka.
If then I do that which I would not, it is no more I that do it, but sin that dwelleth in me.
21 Odkrywam więc [w sobie] to prawo, że gdy chcę czynić dobro, trzyma się mnie zło.
I find then a law, that, when I wish to do good, evil is presented to me.
22 Mam bowiem upodobanie w prawie Bożym według wewnętrznego człowieka.
For I am delighted with the law of God, as respecting the inward man:
23 Lecz widzę inne prawo w moich członkach, walczące z prawem mego umysłu, które bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w moich członkach.
but I see another law in my members, militating against the law in my mind, and making me captive to the law of sin which is in my members.
24 Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?
O wretched man, I! who shall pluck me from the body of this death?
25 Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Tak więc ja sam umysłem służę prawu Bożemu, lecz ciałem prawu grzechu.
I give thanks to God through Jesus Christ our Lord. Well then, I myself with my mind am servant to the law of God; but in my flesh to the law of sin.
