< Rzymian 5 >

1 Będąc więc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;
NO ia mea, i hoaponoia mai kakou ma ka manaoio, he malu ko kakou me ke Akua, ma ko kakou Haku o Iesu Kristo:
2 Dzięki któremu też otrzymaliśmy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Boga.
Ma o na la hoi i loaa mai ai ia kakou ka hookipaia ma ka manaoio, iloko o keia hoopomaikai ia, kahi e ku nei kakou, a e hauoli hoi me ka manaolana i ka nani o ke Akua.
3 A nie tylko [to], ale chlubimy się też uciskami, wiedząc, że ucisk wyrabia cierpliwość;
Aole ia wale no, ke hauoli nei no hoi kakou i na popilikia; ke ike nei, e hana ana ka popilikia i ke ahonui;
4 A cierpliwość – doświadczenie, doświadczenie zaś – nadzieję;
A o ke ahonui i ka hoao ana; a o ka hoao ana i ka manaolana:
5 A nadzieja nie przynosi wstydu, ponieważ miłość Boga jest rozlana w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany.
A o ua manaolana la aole ia i hoohilahila; no ka mea, ua nininiia mai ke aloha i ke Akua iloko o ko kakou mau naau e ka Uhane Hemolele, i haawiia mai ia kakou.
6 Chrystus bowiem, gdy jeszcze byliśmy słabi, we właściwym czasie umarł za bezbożnych.
No ka mea, a ia kakou i nawaliwali ai, a i ka wa pono, make iho la o Kristo no ka poe pono ole.
7 Choć rzadko się zdarza, że ktoś umrze za sprawiedliwego, jednak za dobrego może ktoś odważyłby się umrzeć.
No ka mea, aneane hiki ole i kekahi ke make no ke kanaka pono; malia e hiki paha i kekahi ke make no ke kanaka lokomaikai.
8 Lecz Bóg okazuje nam swoją miłość przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł.
Aka, ua hoakaka mai ke Akua i kona aloha ia kakou, no ka mea, i ka wa e hewa ana kakou, make iho la o Kristo no kakou.
9 Tym bardziej więc teraz, będąc usprawiedliwieni jego krwią, będziemy przez niego ocaleni od gniewu.
Nolaila hoi, ke hoaponoia mai nei kakou e kona koko, he oiaio no, e hoopakeleia mai kakou e ia i ka inaina.
10 Jeśli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć jego Syna, tym bardziej, będąc pojednani, będziemy ocaleni przez jego życie.
No ka mea, ina i ko kakou wa e enemi ana i hoolauleaia'i kakou i ke Akua ma ka make ana o kana Keiki, he oiaio no, a laulea kakou, e hoola io ia hoi kakou ma kona ola ana.
11 A nie tylko [to], ale też chlubimy się Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego teraz otrzymaliśmy pojednanie.
Aole o keia wale no, ke hauoli nei no hoi kakou i ke Akua ma ko kakou Haku ma Iesu Kristo, ma ka mea i loaa mai ai ia lakou ka hoolauleaia.
12 Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
No ia mea, me ka puka ana mai o ka hewa iloko o ke ao nei ma ke kanaka hookahi, a ma ka hewa mai ka make; a pela i kau mai ai ka make maluna o na kanaka a pau, no ka mea, ua pau lakou i ka hana hewa.
13 Grzech bowiem był na świecie aż do [nadania] prawa, ale grzechu się nie poczytuje, gdy nie ma prawa.
No ka mea, iloko o ke ao nei ka hewa a hiki mai ke kanawai; aka, aole i manaoia ka hewa i ka manawa kanawai ole.
14 Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść.
Aka hoi, ua lanakila mai la ka make mai ia Adamu a ia Mose, maluna o ka poe aole i hana hewa, e like me ke ano o ko Adamu hala, oia hoi ko kumuhoohalike o ka Mea e hele mai ana.
15 Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski. Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa.
Aka, aole e like me ka hala ka lokomaikai ana mai. No ka mea, ina ma ka hala o ka mea hookahi, i make ai ka poe he lehulehu, oiaio hoi, ua nui mai ka lokomaikai mai o ke Akua, i ka poe he lehulehu a me ka makana i haawi lokomaikai mai ma ke kanaka hookahi, ma o Iesu Kristo la.
16 A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem [jest] z [powodu] jednego [przestępstwa] ku potępieniu, ale dar łaski z [powodu] wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu.
Aole hoi ma ka mea hookahi i hana hewa, ka like o ka haawina; no ka mea, no ka hala hookahi ka hoahewa ana mai e make; aka, no na bala he nui wale, ka lokomaikai ana mai e hoaponoia.
17 Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa.
No ka mea, ina ma ka hala o ka mea hookahi, i lanakila mai ai ka make ma ka mea hookahi; he oiaio hoi, o ka poe i loaa ka lokomaikai nui ia mai, a me ka haawina o ka hoapono ana, e lanakila ana lakou iloko o ke ola ma ka mea hookahi o Iesu Kristo.
18 Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi [spadł wyrok] ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi [spłynął dar] ku usprawiedliwieniu [dającemu] życie.
No ia hoi, me ka kau ana o ka hoahewa maluna o na kanaka a pau ma ka hala o ka mea hookahi; pela i hiki mai ai ka hoapono maluna o na kanaka a pau e ola, ma ka pono o ka mea hookahi.
19 Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stało się sprawiedliwymi.
No ka mea, me ka lilo ana o na mea he nui loa i poe hewa no ka hoolohe ole o ke kanaka hookahi, pela hoi e lilo ai ana na mea he nui loa i poe pono no ka hoolohe ana o ka mea hookahi.
20 A prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech. Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała;
A ua komo ke kanawai e nui ai ka hala: aka, ma kahi i nui ai ka hewa, malaila no i nui loa ae ai ka lokomaikai ana mai.
21 Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. (aiōnios g166)
A, me ka hewa i lanakila ai ma ka make, pela hoi e lanakila ai ka lokomaikai ma ka hoapono ana, i mea e ola mau ai, ma o Iesu Kristo la ko kakou Haku. (aiōnios g166)

< Rzymian 5 >