Rzymian 14
1 A tego, kto jest słaby w wierze, przyjmujcie, [lecz] nie po to, aby sprzeczać się [wokół] spornych kwestii.
HIM that is weak in faith take by the hand, and enter not into niceties of disputes.
2 Jeden bowiem wierzy, że może jeść wszystko, a inny, [będąc] słaby, jada jarzyny.
One man indeed thinketh he may eat all meats; another, who is weak, eateth vegetables.
3 Ten, kto je, niech nie lekceważy tego, który nie je, a ten, kto nie je, niech nie potępia tego, który je, bo Bóg go przyjął.
Let not him that eateth despise him that eateth not, and let not him that eateth not judge him that eateth; for God hath accepted him.
4 Kim jesteś ty, że sądzisz cudzego sługę? Dla własnego Pana stoi albo upada. Ostoi się jednak, gdyż Bóg może go utwierdzić.
Who art thou that judgest another man’s servant? To his own master he standeth or falleth; but he shall be established: for God is able to establish him.
5 Jeden bowiem czyni różnicę między dniem a dniem, a drugi każdy dzień ocenia [jednakowo]. Każdy niech będzie dobrze upewniony w swoim zamyśle.
One man judgeth one day different from another day: another judgeth every day alike. Let every man be fully persuaded in his own mind.
6 Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega, a kto nie przestrzega dnia, dla Pana nie przestrzega. Kto je, dla Pana je, bo dziękuje Bogu, a kto nie je, dla Pana nie je i dziękuje Bogu.
He that observeth a day, to the Lord he observeth it; and he that observeth not a day, to the Lord he doth not observe it. He that eateth, to the Lord he eateth, for he giveth thanks to God; and he that eateth not, to the Lord he eateth not, and giveth thanks to God.
7 Nikt bowiem z nas dla siebie nie żyje i nikt dla siebie nie umiera.
For no one of us liveth to himself, and no one dieth to himself.
8 Bo jeśli żyjemy, dla Pana żyjemy, jeśli umieramy, dla Pana umieramy. Dlatego czy żyjemy, czy umieramy, należymy do Pana.
For whether we live, to the Lord we live, and whether we die, to the Lord we die; whether therefore we live, or whether we die, we are the Lord’s.
9 Gdyż po to Chrystus umarł, powstał i ożył, aby panować i [nad] umarłymi, i nad żywymi.
For to this end Christ both died, and rose again, and revived, that he might be the Lord both of the dead and of the living.
10 Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo czemu lekceważysz swego brata? Wszyscy bowiem staniemy przed trybunałem Chrystusa.
But thou, why judgest thou thy brother? And thou, why dost thou disparage thy brother? for we must all appear before the judgment-seat of Christ.
11 Jest bowiem napisane: Jak żyję, mówi Pan, ugnie się przede mną każde kolano i każdy język będzie wysławiał Boga.
For it is written, “As I live, saith the Lord, every knee shall bow to me, and every tongue shall make confession to God.”
12 Tak więc każdy z nas sam za siebie zda rachunek Bogu.
Assuredly then every one of us shall give an account of himself to God.
13 A tak już nie osądzajmy jedni drugich, ale raczej uważajcie na to, aby nie dawać bratu powodu do potknięcia się lub upadku.
Let us therefore no more judge one another; but judge this rather, that no one put a stumbling-block or offence before his brother.
14 Wiem i jestem przekonany przez Pana Jezusa, że nie ma niczego, co by samo w sobie było nieczyste. Tylko dla tego, kto uważa coś za nieczyste, [to] dla niego [jest] nieczyste.
I know, and am convinced by the Lord Jesus, that there is nothing unclean of itself; but to him who thinketh any thing to be unclean, to him it is unclean.
15 Lecz jeśli z powodu pokarmu twój brat jest zasmucony, już nie postępujesz zgodnie z miłością. Nie zatracaj swoim pokarmem tego, za którego umarł Chrystus.
But if by meat thy brother is grieved, thou walkest no more according to love. Do not by thy meat destroy him for whom Christ died.
16 Niech więc wasze dobro nie będzie bluźnione.
Let not therefore food, which is good for you, give occasion of reproach.
17 Królestwo Boże bowiem to nie pokarm i napój, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym.
For the kingdom of God is not meat and drink, but righteousness, and peace, and joy in the Holy Ghost.
18 Kto bowiem w tym służy Chrystusowi, podoba się Bogu i cieszy się uznaniem u ludzi.
For he who in these things is the servant of Christ, is acceptable to God, and approved of men.
19 Tak więc dążmy do tego, co [służy] pokojowi i wzajemnemu zbudowaniu.
Well then, let us earnestly pursue the things that conduce to peace, and the things which are for mutual edification.
20 Z powodu pokarmu nie niszcz dzieła Bożego. Wszystko wprawdzie jest czyste, ale [staje się] złe dla człowieka, który je ze zgorszeniem.
For the sake of meat destroy not the work of God. All things indeed are clean; but it is an evil thing for a man to eat, giving offence.
21 Dobrze jest nie jeść mięsa i nie pić wina ani żadnej [rzeczy], przez którą twój brat się obraża, gorszy albo słabnie.
It is laudable not to eat flesh, or to drink wine, nor to do any thing whereby thy brother is stumbled, or scandalized, or weakened.
22 Masz wiarę? Miej ją sam u siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto samego siebie nie potępia [w tym], co uważa za dobre.
Hast thou faith, exercise it before God within thyself. Blessed is the man who condemneth not himself in that which he alloweth.
23 Lecz kto ma wątpliwości, jeśli je, jest potępiony, bo nie je z wiary. Wszystko bowiem, co nie jest z wiary, jest grzechem.
But he that maketh a difference between meats, if he eat is condemned, because he doth it not by faith: for every thing which is not of faith, is sin.
